Wandeling in de Kalmthoutse heide

Mijn lief kan soms verrassend uit de hoek komen. Zoals onlangs toen hij zin had in een bosbad.

Parijs: een stukje Bois De Boulogne

Mijn broer en zijn lief (wiens appartement ik altijd mag gebruiken als ik naar Parijs ga, zij woont daar namelijk) moesten eens smakelijk lachen toen ik vertelde dat ik touche had toen ik na mijn museumbezoek nog een wandelingske maakte in Bois De Boulogne. 

Boom: het Trollenbos in de Schorre

Toen mijn lief me een link doorstuurde over het trollenbos in Boom, wou ik daar natuurlijk naartoe. Wie wil er nu niet tussen de trollen vertoeven? 
Dus reden we op een iets te hete zaterdagmiddag in juni de helse Boomstesteenweg af richting de Schorre.

Nostalgie: wandelen aan het kasteel van Vorselaar

Ik bracht mijn kinderjaren door in de Kempen, ergens tussen Lier en Herentals. Maar ik kom daar al jaren niet meer, uitgezonderd in Lier zelf waar ik een kluitje schoolvriendinnen heb wonen waar ik regelmatig mee afspreek (en dat is altijd héél plezant!).

Massenhoven: een nostalgische wandeling in het bos rond kasteel Montens

Mensen die me een beetje kennen, weten dat ik hou van een goeie geut nostalgie. Geen nostalgie als in 'vroeger was alles beter', maar wel nostalgie waarbij terugkijken naar het verleden opnieuw genieten is,  met daarbij al genietend van het heden nieuwe herinneringen makend voor in de toekomst. 

Luxemburg: de Kallektuffquell

Afgelopen zomer reden mijn lief en ik enkele dagen naar Luxemburg om wat te genieten van een bosbad. Maar omdat het zo heet was, besloten we de fysieke activiteit wat te beperken en onze geplande wandeling in kleinere stukjes te doen.

Luxemburg: allemaal steentjes! - wandelen van de Perekop tot aan het amfitheater Breeckhaul

Natuur! Bomen! Groen! Bewegen! Daar hadden we behoefte aan toen we in augustus een paar dagen naar Luxemburg trokken. 

Luxemburg-stad: wandeling doorheen het Parc/de vallei van de la Pétrusse

Toen ik in augustus met mijn lief een paar dagen naar Luxemburg-stad reed, diende deze stad als uitvalsbasis voor een paar natuurwandelingen. 

In het park en het bos: paddenstoelen!

Op jacht naar vliegenzwammen, dat was mijn eerste doel met mijn nieuw fototoestel. Want ik besefte ineens en nogal abrupt: hé, het is al herfst!

Brussel: De Koninklijke wandeling in Tervuren

Na weken uit de natuur te blijven om de pollen te vermijden had ik er ergens begin juli genoeg van en gelukkig bleek mijn lief ook nood te hebben aan een bosbad. 

Brussel: lente in het arboretum van Groenendaal

Toen mijn liefste lief jarig was (op een zonnige zondag ergens in april) , belde hij me uit mijn bed en maande me aan om als de wiedeweerga op te staan en me klaar te maken, want hij kwam me oppikken om te gaan wandelen. 

Wallonië: Wandelen in Celles

Op een lenterige feestdag ergens eind mei nam mijn lief me mee naar een dorpje in Wallonië. Hij had ergens gelezen dat dat het mooiste dorpje van Wallonië zou zijn (maar zegt niet elk dorp dat over zichzelf?) en dat je daar mooi kon wandelen. Mét "bergop" en "ze spreken er frans" dus hij kon al zijn voorwaarden voor een goede wandeling afvinken! Daar wilde hij dus graag naartoe. 

Brussel: De gezichtspuntenwandeling in het Zoniënwoud in Terhulpen

Het zonnetje scheen na een aantal zeer sombere wintermaanden eindelijk nog eens, dus besloten ik en mijn lief nog eens een stapje in de natuur te zetten.

Kapellen: bunkers en loopgraven in het Mastenbos

Ik schrijf deze blogpost op 4 februari, een paar weken eerder dan hij zal verschijnen. Ik weet dus nog niet wat voor weer het zal zijn op de moment dat bezoekkers van mijn blog dit lezen, maar op het moment dat ik dit schrijf is het alweer een volgende dag in het rijtje van sombere grijze winterdagen. 

De Kalmthoutse heide

Na dagen en dagen van pletsende zomerregen kregen we ergens op het einde van de zomer toch een paar daagjes met zonneschijn voorgeschoteld.

Dé moment om nog eens een poging te doen om mijn lief te overtuigen om te gaan wandelen in de Kalmthoutse heide.

Trier: wandelen door de duivelskloof nabij Echternach

Dé belangrijkste reden voor ons reisje naar Trier was het plan om een spannende boswandeling te maken in ietwat wildere bossen dan de bossen en parken die we gewoon zijn. Het bleek de mooiste wandeling de ik ooit maakte.

Bouillon: into the woods

Mijn lief mag dan bij een tripje naar Bouillon vooral uitkijken naar het kasteel dat daar te bewonderen is, ik word toch eerder warm van het vooruitzicht rond te dwalen tussen - liefst grote - bomen.

Ertbruggebos: de schoonheid van varens tijdens de donkere en koude maanden ...

Varens zijn altijd mooi. Ook als ze niet pas krullend ontluiken, of geen fris groene hagen vormen tussen de bomen of er geen sporen op springen staan onderaan hun groen gestreepte blaadjes.

Eupen: een wandeling tussen de dennenbomen

Vandaag kijk ik terug naar wat wellicht de mooiste dag was van de voorbije maanden. Dat gaat me deugd doen. Want op de moment dat ik dit schrijf ( ik schrijf dit op 20 november, ik schrijf mijn blogposts altijd een tijdje op voorhand) gaat het niet zo goed in mijn omgeving. En dan is het fijn om even terug te kunnen kijken naar momenten dat het leven een pak lichter en luchtiger was. 

bekoorlijke herfstpresentjes in bos en park

 

De vliegenzwammen kregen al een eigen blogpost. Maar de herfst trakteert ons op veel meer schoonheid, ook de iets minder opvallende broers en zussen van de rood-met-witte-stippen mogen er best wezen.