Geklets : Over een Parijstripje dat in duigen viel, afscheid van bijzondere mensen, ziek zijn, Post NL, de Lijn en nog wat losse flodders ...

Op de moment dat ik dit schrijf (woensdag 19 juni om half 5) zou ik binnen 2 uurtjes in het station aankomen met mijn valies na een dagje hard werken en in de trein richting mijn favoriete stad stappen, op zoek naar weer nieuwe ontdekkingen en avonturen. Maar helaas pindakaas. Ondergetekende zit in de plaats daarvan al een paar dagen te vegeteren in de zetel. En deze inleiding zet ineens de toon voor de rest van dit bericht: véél kommer en kwel en ellende en ergernissen deze keer. Maar ik wil wel alvast iedereen geruststellen dat ik er niet onderdoor zit. Maar het leven geeft je gewoon niet altijd mooie dingen en die dingen mogen ook op mijn blog.

Antwerpen: "krasse koppen" in KMSKA

Oude vrouw - Quinten Masijs

Eerlijk gezegd: Ik heb al plezantere tentoonstellingen bezocht als die keer dat ik nog op de valreep naar krasse koppen ging kijken in het KMSKA. En dat lag niet aan het tentoongestelde.

Geklets: Over terug van weggeweest, diefstal, warrige luchthavenparkings, thuiskomen, hard werken, en nog veel meer...

En? Hebben jullie me gemist? De aandachtige lezer zal gemerkt hebben dat ik er een week tussenuit was. En dat had een goede reden: ik was met andere dingen bezig, en wel in het mooie Nice. Ik trok er een weekje op uit, opnieuw richting de Franse Azuurkust, en daar was ik absoluut aan toe. Het heeft me dan ook ongelooflijk veel deugd gedaan en ik sta te popelen om allen nog eens te herbeleven door de foto's te bewerken en er honderduit over te kletsen op mijn blog. U weze gewaarschuwd!
Ik wil wel alvast 2 eieren kwijt over toen we gisteren terugkwamen.

5 eieren die ik kwijt wil: over Vanden Borre, KBC-verzekeringen, telewerk, sinterklaas en bomeke-kap ...

Waarschuwing voor mensen die niet goed tegen gezaag kunnen: ik wil wat eieren kwijt en heb ze allemaal in deze blogpost gelegd. Het zijn stuk voor stuk dingen waar ik me de afgelopen tijd zeer erg aan geërgerd heb en waar ik zeer slecht gezind van werd. Ik hoop er op deze manier wat vanaf te geraken :) . 

geklets: over een zeer vervelende dag, een poes die naar de poezenhemel ging (snik!), een nostalgisch optreden in goed gezelschap en nog veel meer ...

Amai, ik heb veel te kletsen deze keer! Een aantal vervelende dingen helaas. Maar gelukkig ook wat plezante, zo blijft het toch wat in evenwicht.

Over honden en leibanden

Onlangs kreeg ik van iemand (weer eens) de opmerking dat ik toch echt niet van honden hield. Die reactie kwam er na weer eens een facebookreactie van mij waarin ik zei dat honden aan de leiband moeten. Om de 1 of andere reden stellen mensen dit gelijk met een hekel aan honden hebben. 

klimaatmarskiekjes/March for the climate

over hoe mijn Ipod ineens verdwenen was en daardoor ineens ook een hoop van mijn tijd 'gestolen' werd en ook nog 'fuck kapitalisme!'

Ik herinner me nog goed de allereerste keer dat ik met muziek in mijn oren een strandwandeling maakte. Ik vond het zo heerlijk dat ik in staat was om mijn favoriete muziek overal mee naartoe te kunnen nemen! Eerst via een walkman met cassetjes, daarna een draagbare cd-speler en daarna een grote collectie muziek via mijn mp3-speler. 

Ik hou er van om in den tram te zitten met muziek in mijn oren - ik moet dan alleen wel erg alert zijn dat ik op tijd af stap want het is me wel eens gebeurd dat ik mijn halte voorbij reed- of om door de stad te dwalen onder begeleiding van een zelfgekozen soundtrack. (Wat ik overigens nooit doe is fietsen met muziek in de oren: vééééééél te gevaarlijk! Doe dat niet mensen!).

De laatste jaren had ik een Ipod: geen keuze van harte maar mijn vorige mp3-speler - een 'zen' van Creative - was stuk en dat merk maakte er geen meer ... . En dus moest ik op zoek naar een alternatief.

Ook in Parijs loop ik vaak met muziek in de oren rond. Ook afgelopen kerstperiode. Zo liep ik op een avond op mijn gemak richting restaurant waar ik de dag hoopte te eindigen, oortjes in, muziekje op, Ipod in mijn jaszak. 

Het liedje stopte en toen kwam er geen volgende dus tastte ik naar mijn Ipod om te checken waarom hij was stilgevallen, en ..... het uiteinde van mijn oortjes hing doelloos te bengelen, zonder Ipod.... 

Eerst dacht ik nog dat hij gevallen was, dus draaide ik terug om de straat af te zoeken. Tevergeefs natuurlijk...

Het viel me ineens te binnen dat ik me wat verontwaardigd had willen omdraaien toen er iemand van de andere kant kwam en  onbeschoft tegen me opbotste in het passeren. En toen viel mijn frank....  .

Ik was van slag: hoe kan het nu dat iemand zonder dat ik het merk mijn Ipod steelt terwijl ik er naar aan het luisteren ben? Ik dacht dat gauwdieven alleen hun slag konden slaan bij onvoorzichtige mensen die hun handtas laten opstaan, hun portefeuille half uit hun broekzak laten hangen of hun zak achter hun terrasstoeltje zetten Dat laatste heb ik ooit eens zelf meegemaakt in Barcelona. Ik let er - zeker sinds Barcelona - altijd op mijn tas ergens aan vast zit, dat ze gesloten is, en mijn portefeuille is nooit makkelijk bereikbaar.

Maar dat mensen ook oude Ipods zouden willen stelen was nog niet in me opgekomen. Wellicht was de dief zich op voorhand ook niet bewust van de waardeloosheid van zijn buit. Ik vermoed dat hij op iets verkoopbaarders had gehoopt dan een oude Ipod waar ik 'moois van mie' had laten opgraveren. 

Eerder die dag was ik me ineens erg bewust van hoe ongelooflijk goed ik me voelde. Ik kon wel zingen van vreugde toen ik daar zo door de straten liep. En nu was ik me er ineens ook erg van bewust hoe zo'n onnozele gebeurtenis als de diefstal van mijn Ipod mijn stemming zo kon laten omdraaien.

Ik besloot bij mezelf dat ik mijn verder verblijf in Parijs hier niet door zou laten vergallen. Ik gunde mezelf een avond om te treuren om het verlies van mijn mp3-speler, maar daarna zou ik het oplossen en gewoon weer verder genieten van Parijs, mét gepaste soundtrack. 

Ik troostte mezelf met de gedachte dat ik al mijn muziek van op mijn Ipod ook op mijn laptop had staan. En die had ik bij. 
Een maand of 2 geleden kocht ik mijn eerste smartphone en die heeft een extra geheugenkaartje waar ik volop muziek kan op zetten.

Dus was ik die avond  tot 4 uur 's nachts bezig met het overzetten van mijn muziek op mijn smartphone. Dat bleek goed te lukken en helemaal niet moeilijk. 


Maar de volgende ochtend bleek dat niet te kloppen: mijn muziek was overgezet, maar speelde niet af op mijn smartphone, op een paar uitzonderingen na die ik toevallig had gebruikt om de vorige nacht te testen of het werkte. 

Ik heb in mijn leven vaak muziek van het éne op het andere medium gezet: den top 30 en rockpalast van de radio op cassettes, mijn platen op cassettes,  CD's naar mp3 op mijn - toen - 'zen' van creative. De laatste keer deed ik dat om mijn - toen - nieuwe Ipod te vullen. 
Uren en uren tijd heb ik daar telkens in gestoken maar dat had ik er voor over.

Voor velen onder jullie wellicht geen verrassing, maar voor mij wel: wat bleek: Ipod gebruikt niet mp3 maar WMA. Mijn muziekbibliotheek op mijn laptop - die ik er via I-tunes als tussenstap naar mijn Ipod ooit heb opgezet - is dus helemaal opgeslagen als WMA-bestand. En WMA speelt niet af op mijn smartphone want die is niet van apple... . 

En daar beste mensen, word ik zeer zeer boos van.... . Veel bozer dan van de diefstal van mijn Ipod...

Dit kostte mij allemaal al heel veel tijd: de tijd die ik stak in het overzetten van mijn muziek van laptop naar smartphone tot een uur of 4 's nachts. En daarna kwam de tijd die ik als niet zo'n doorwinterde computertechneut nodig had om uit te zoeken hoe het eigenlijk kwam dat mijn muziek niet speelde op mijn smartphone en wat ik daar kon aan doen.
En vervolgens moest ik beslissen hoe ik dit zou oplossen. Ik nam daarbij de volgende overwegingen mee: 

1. Ik kan een nieuwe Ipod kopen. Da's het makkelijkst: dan kan ik met een eenvoudige druk op de juiste knop alles simpel overzetten (tenzij daar ook vanalles aan veranderd is natuurlijk, maar ik vermoed van niet). Maar de laatste Ipods van Apple  zijn veel duurder dan de vorige én hebben verbinding met het internet en dat heb ik eigenlijk niet nodig. 
2. Ik héb bovendien een draagbaar apparaat - mijn smartphone - waar ik muziek kan opzetten, alleen moet ik daar dan weer heel veel tijd in steken.
3. En ik hou niet van dit soort van vieze kapitalistische mechanismen: fabrikanten die mensen proberen te dwingen producten van hen te kopen en niet van de concurrentie door - in dit geval - formaten te gebruiken die niet compatibel zijn met andere apparaten. 
4. Ik kan gebruik maken van allerlei streamingdiensten zoals bijvoorbeeld spotify, maar als ik dat reclamevrij wil én echt de muziek wil kiezen die ik wil dan moet ik lidgeld betalen én dan moét ik via internet en dan moét ik een duurder internetabonnement aanschaffen terwijl ik thuis een hoop muziek heb liggen op cd die ik nog lang  niet beu gehoord ben. Opnieuw: ik hou er niet van om door allerlei kapitalistische mechanismen producten opgedrongen te krijgen en geld uit mijn zakken geklopt te worden voor iets wat ik thuis al heb liggen in een andere vorm. 
5. Of ik kan - wat ik nu aan het doen ben - weer uren tijd steken in alles opladen van cd naar laptop naar smartphone... . Terwijl ik op mijn laptop heel die collectie al heb staan... . 

Ik hoopte de diefstal van mijn Ipod snel achter mij te kunnen laten door met een simpele druk op de juiste knop mijn muziekbestanden van mijn laptop op mijn smartphone te kunnen zetten. Technisch zou dat geen probleem mogen zijn ware het niet dat de producenten van muziekdragers er uit winstbejag voor kiezen dat onmogelijk te maken.... . 
Net zoals producenten er bewust voor kiezen eigen laders te ontwerpen hebben die niet passen op die van een ander waardoor ik nu een lade vol werkloze laders heb die ooit mee in de afvalberg zullen verdwijnen om daarna nog eeuwen lang onze wereldbol mee te vervuilen.... .

Net zoals producenten er bewust voor kiezen om hun producten na enige tijd te laten verslijten zodat je nieuwe moet kopen: 
Dit is mijn derde paar dure oortjes van Bose, ik koop ze omdat de klank in vergelijking met anderen echt geweldig is én omdat deze aangenaam in mijn oren zitten terwijl anderen gewoon niet passen. Maar het is ook al de derde keer dat het omhulsel van de draden kapot gaat. Ze werken nog maar dat gaat niet lang meer duren. En ik doe daar echt niks raars mee... . 

Net zoals producenten er voor kiezen om producten niet of nauwelijks repareerbaar te maken waardoor ik 2 kapotte niet te repareren 'Zen's' van Creative heb liggen. Die dan vervolgens ooit op de afvalberg belandden om daar zeer lang te blijven liggen, door de jaren heen wellicht bedolven onder nog veel meer onbruikbaar geworden expres niet repareerbaar gemaakte nieuwere exemplaren die ook stuk gingen. Plus hun laders .... . En hun verpakking... . 

En dat beste mensen, maakt me kwader en meer slecht gezind dan de diefstal van mijn Ipod.... . Want dit is als mechanisme op alle vlakken zo verkeerd. Fuck kapitalisme! 

ergernis: broeken die te rap verslijten: tips gevraagd

Miljaar! Het was weer zo ver! Ik had het nochtans vanochtend anders ingeschat toen ik de (zwarte) broek uit de kast trok. Ik heb ze nog niet veel gedragen en ze zag er nog stevig uit. Maar in het naar huis fietsen voelde ik ze gewoon scheuren. Eerst aan de rechter kant, bij elke getrapte ronde een beetje meer. En dan ook aan de linkerkant.

Even bukken om een brief die ik liet vallen op te rapen en het was er helemaal mee gedaan. Exit nog maar een paar maanden oude broek...

Antwerpen: de Charlottalei: over afscheid van 54 bomen en het wanbeleid rond leefkwaliteit

Schoon hé, zo'n straat met bomenrijen.

Ik heb altijd al van straten met bomen gehouden: het is niet alleen mooi, maar het brengt schaduw op warme zomerdagen en ik heb altijd een wat gekoesterd en beschermd gevoel als ik er onder loop. 

radiotip: ik fip, gij fipt, wij fippen....

Ik luister graag naar de radio. Daarvoor gebruik ik bovenstaand oud geval. De lichtjes van mijn radio werken niet allemaal meer dus laat ik hem liefst altijd op dezelfde post staan want anders is dat zo'n gedoe om die achteraf terug te vinden.

Oproep: waarom ik geen stickers koop van het rode kruis en ik van jou hetzelfde hoop ...

Je zult nu wel denken, wat een rare oproep. Want het Rode Kruis steunen, daar kan toch niks mis mee zijn?
Wel, ik heb er op zich ook niks tegen dat mensen het Rode Kruis steunen. Maar ik heb wél een probleem met hun gevaarlijke stickerverkoop en schreef daar vorig jaar al deze bijdrage over.

gisterenavond op de noordersingel in Borgerhout. Die is wat verderop zwaar opgebroken en erg chaotisch en onduidelijk voor alle weggebruikers. Op dit kruispunt moeten (wegens de werken nu verplicht) de fietsers van de overkant al oversteken en hun weg verderzetten tegen de richting in ...  Onder de pijl: de verkoper van het rode kruis midden op de weg aan het werk. Het is ondertussen groen voor de chauffeurs van die richting ....

Afgelopen week zag ik op facebook een gesponsorde bijdrage verschijnen van het Rode Kruis met opnieuw een oproep om hun actie ook dit jaar te steunen en dus stickers te kopen aan de kruispunten.  En ik zag op facebook - gelukkig! - ook tal van reacties onder hun bericht verschijnen van mensen die dit net als ik een gevaarlijke activiteit vinden en daarom geen sticker willen kopen. Maar het rode kruis reageert daar telkens vergoeilijkend op  en ziet blijkbaar geen graten in deze manier van fondsenwerven.

Antwerpen: over propere lucht, bomen en de lage emissiezone

voor

Ze hebben in Antwerpen eindelijk door dat er dringend iets gedaan moet worden aan de luchtkwaliteit. Uit onderzoeken blijkt namelijk dat die zwaar te wensen over laat. Niet dat we dat voor die onderzoeken niet wisten trouwens, maar nu is het voor echt of zo.

100 tijdloze vrouwen op 1: extraatje: jullie tips opgelijst

Ik blijk niet de enige te zijn bij wie het opvalt dat vrouwen zwaar ondervertegenwoordigd zijn in de muzikale eindejaarslijstjes en aanverwante zaken. 
Zo las ik recent een artikel in de volkskrant (ik heb gezocht om het te kunnen linken maar ik vind het niet meer terug) waarin hetzelfde fenomeen wordt vastgesteld en aangekaart bij onze noorderburen. 
En Inne Eysermans van Amatorski schreef zopas een vlammend betoog nav het gebrek aan vrouwen bij de genomineerden voor de MIA's. 

Ik schreef als reactie op het gebrek aan vrouwelijke heldinnen in de de 100 op 1 en de tijdloze 100 4 blogposts met lijstjes van in totaal 100 vrouwen (met links naar you tubenummers - je kan er helemaal onderaan deze blogpost naar doorlinken) die voor mij hun plaats in de muziekgeschiedenis hebben verdiend. En ik kreeg van een aantal lezers - zowel hier als op facebook - nog wat namen van muzikantes die er volgens jullie ook bij hoorden. 

100 tijdloze vrouwen op 1 - deel 4

Er is iets vreemds aan de hand. Een verschijnsel dat al sinds het ontstaan ervan zich op die manier voordoet. En het is onrechtvaardig: er staan nauwelijks vrouwen in de eindejaarsmuzieklijstjes op onze radiozenders.
Ik schreef er hier uitvoeriger over.

Om dit onrecht op bescheiden wijze recht te zetten  maakte ik een lijst van 100 topvrouwen die invloedrijk of gewoon steengoed zijn op muzikaal vlak en die stuk voor stuk een plaats in deze radiolijstjes verdienen.
Het gaat daarbij uiteraard over mijn selectie, die van U zal er wellicht anders uitzien en ik ben dan ook zeer benieuwd wie er bij jou zeker in moet.

Ik hoop dat volgend jaar de lijsten er iets evenwichtiger zullen uitzien en ik hoop dat ook anderen hun muzikale heldinnen in de spotlights willen zetten met de hashtag #100tijdlozevrouwenop1 . 

Vandaag het laatste deel van de 100 vrouwen die ik in willekeurige volgorde in mijn lijstje zette, mét links naar hun muziek op you tube.

100 tijdloze vrouwen op 1 - deel 3

Er is iets vreemds aan de hand. Een verschijnsel dat al sinds het ontstaan ervan zich op die manier voordoet. En het is onrechtvaardig: er staan nauwelijks vrouwen in de eindejaarsmuzieklijstjes op onze radiozenders.

Om dit onrecht op bescheiden wijze recht te zetten  maakte ik een lijst van 100 topvrouwen die invloedrijk of gewoon steengoed zijn op muzikaal vlak en die stuk voor stuk een plaats in deze radiolijstjes verdienen.
Het gaat daarbij uiteraard over mijn selectie, die van U zal er wellicht anders uitzien en ik ben dan ook zeer benieuwd wie er bij jou zeker in moet.

100 tijdloze vrouwen op 1 - deel 2

Er is iets vreemds aan de hand. Een verschijnsel dat al sinds het ontstaan ervan zich op die manier voordoet. En het is onrechtvaardig: er staan nauwelijks vrouwen in de eindejaarsmuzieklijstjes op onze radiozenders.
Ik schreef er hier uitvoeriger over.

Om dit onrecht op bescheiden wijze recht te zetten  maakte ik een lijst van 100 topvrouwen die invloedrijk of gewoon steengoed zijn op muzikaal vlak en die stuk voor stuk een plaats in deze radiolijstjes verdienen.
Het gaat daarbij uiteraard over mijn selectie, die van U zal er wellicht anders uitzien en ik ben dan ook zeer benieuwd wie er bij jou zeker in moet.

100 tijdloze vrouwen op 1 - deel 1

Ik herinner me nog goed hoe ik me als prille tiener - nadat papa de radio met het kabeltje had aangesloten -  met mijn dierbaarste bezit klaar zette om de mooie muziekjes op te nemen van de ook toen al bestaande tijdloze 100.
Zeer geconcentreerd focuste ik op de aan- en uitknop en zo probeerde ik  zoveel mogelijk bindteksten van mijn cassette te weren. 
En vervolgens draaide ik die cassette letterlijk tot ze kapot was.
Ik weet dus nog heel goed dat in die tijd grotendeels dezelfde nummers in de top 10 stonden dan nu. Nirvana bestond toen nog niet en Luc De Vos zat zelf ook nog in zijn apenjaren, maar 'child in time' van Deep Purple, 'bohemian rapsody' van Queen, en 'angie' van de Stones stonden er toen al in. En ze zijn er niet meer uit geweest.

Ik heb altijd met veel plezier naar die tijdloze 100 geluisterd. Maar toch ook jaar na jaar met meer frustratie....
Want buiten veel identieke nummers in de top 10 is er nog iets dat nauwelijks veranderd is en dat is anno 2016 toch wel érg raar.

Een écht slecht mens...

Stel je voor : iemand vindt dat het het lot is van armen om te lijden. Je moet ze niet helpen hun lijden te verzachten, je moet ze ook niet proberen uit de armoede te halen, want zij moeten lijden. Zij doen namelijk boete voor hun en andermans zonden en dat hoort zo. Dat is goed.
Dus zorg je ervoor dat ze dat lijden in de best mogelijke omstandigheden kunnen doen : stervenden laat je lekker afzien, je geeft ze geen medische hulp en laat ze gewoon sterven met 50 in een kamer op een schamel bed zonder fatsoenlijke verzorging.
Niet omdat er geen geld is -  er is veel geld zelfs - maar omdat dat nu eenmaal het lot van de armen is. En geboortebeperking is niet nodig want hoe meer arme kindertjes er geboren worden, hoe beter.

Ergernissen: Fragment uit het hobbelig parcours richting aanschaf van een nieuwe laptop ...

Mijn PC is echt stuk dus moét er een nieuwe komen. Dat vind ik geen makkelijke klus want ik ken daar niks van. Ik zie door het bos de bomen niet en heb geen idee waar ik op moet letten. maar na wat info van vrienden en mijn lief lief en een beetje gegoogle besloot ik voor een Dell te gaan.

Ik wilde echter nog wat extra info over de keuze die ik had gemaakt, met name over het beeldscherm dat er standaard bijzit omdat ik de nieuwe laptop veel ga gebruiken voor fotobewerking : ik wilde weten of het bijhorende scherm mat of glanzend is. Die info vind ik namelijk niet terug op hun website ....

Soit. 

Ik dacht : ik bel eens naar Dell...

Zo simpel zou het moeten zijn, niet ? 

Niet dus ...