Zoals altijd werd ik ook bij mijn laatste wandelingen naar - deze keer - Ertbruggebos niet teleurgesteld.
Zo zag ik - voor de 2de keer in mijn leven - een gaai wegvliegen.
Ik kon hem een tijdje volgen met mijn ogen, maar hij zat te ver verscholen achter takjes om er een bruikbare foto van te maken.
Omdat ik pas na het werk ga wandelen, is het al vrij laat tegen dat ik in het bos rondloop.
En dan worden een aantal vogels effe heel actief. Zo vloog er een zwerm kraaien al 'krahkrahkrah'end boven de boomkruinen. Ik bleef er effe gefascineerd naar kijken.
Maar dé traktatie was het bloementapijt dat ik onder de bomen zag liggen.
De fleurige tapijten bleken te bestaan uit bosanemoontjes. Ze toverden het bos nog meer dan anders om in een sprookje.
En zo was ik effe ver weg van de dagelijkse wat rare realiteit ... .
