Parijs telt ontelbare schattige straatjes, mooie gebouwen, pittoreske hoekjes en gezellige plekjes. Maar sommigen zijn beter gekend bij het grote publiek dan andere. Rue Cremieux is een voorbeeld van een straatje dat erg populair is bij de instagramminnende en tiktokgekke medemens.
Toen ik in juni en juli mijn geplande Parijstripjes moest annuleren wegens gezondheidsklachten (ze zijn gelukkig weer helemaal verdwenen), baalde ik wel een beetje dat ik de naar mijn verwachting geweldige geluids- en lichtshow in de Saint Eustatiuskerk zou missen. Deze kerk aan Les Halles is namelijk mijn lievelingskerk in Parijs en ik vermoedde dat een klank- en lichtshow daar behoorlijk impressionant zou zijn.
Ik word graag overweldigd door kunst. Kunst met dat effect op mij blijken dan vaak overigens niet alleen indrukwekkend mooie dingen te zijn, maar ook indrukwekkend grote. (Niet altijd trouwens: ook kleine werken kunnen me soms plots op het gemoed werken. Maar toch echt dikwijls.)
Ik wilde in oktober deze tentoonstelling al bezoeken, maar ik wilde er ook nog andere zien en dus besloot ik deze uit te stellen tot mijn volgende tripje in december.
De laatste dag van mijn oktoberbezoekje aan Parijs had ik niet echt meer iets op de planning staan dat echt moest. Ik besloot wat te gaan genieten van herfstbladeren in Jardin du Luxembourg en eventueel als er nog tijd over was wat in Montmartre te gaan rondhangen. Spoiler: Dat laatste is er niet meer van gekomen ;).
De Bourse de Commerce is een vrij nieuw museum, het bestaat pas sinds 2021. Maar het gebouw zelf is wel al oud, het was ooit een graanmarkt.
Als ik een paar dagen - in mijn uppie - naar de Franse hoofdstad trek, dan check ik altijd eens wat er in de meest courante musea te zien valt. Ik wil niet elke dag in een museum hangen omdat ik daar dan na een paar dagen niet genoeg meer van opneem, dus probeer ik mijn museumbezoekjes te beperken. Toen ik in oktober in Parijs was, wilde ik max 2 musea doen. Maar dat is niet gelukt: het zijn - en zelfs ongepland - 4 tentoonstellingen in 3 musea geworden op 3 dagen.
Ik weet het, ik schreef al eerder over het kattencafé van Parijs. Maar elke gelegenheid om katten in de aandacht te zetten is goed wat mij betreft. En ik had deze keer de gelegenheid om er een aantal goed op foto te zetten. Ikke extra blij dus.
Al kuierend doorheen de straatjes van Metz liepen we op nog een kerkje. Het lag te baden in de gouden gloed van het avondzonnetje en aan zijn lokroep om eventjes binnen te komen was niet te ontkomen.
Ik dacht eigenlijk dat Centre Pompidou in Parijs een flinke tijd gesloten zou zijn voor renovatiewerken. Maar toen ik in de maand april een paar dagen in Parijs was, zag ik in de metro een reclame voor een tentoonstelling rond Brancusi in Centre Pompidou en zo wist ik én dat mijn info niet klopte én waar ik tijdens mijn reisje in mei naar Parijs zeker naartoe zou gaan ...
Ik laat mijn speurend oog graag ronddwalen op zoek naar mooie Street Art. En ook in Metz ben ik op dat vlak aan mijn trekken gekomen.
De buitenkant van de kathedraal met zijn oneindig veel details beloofde veel goeds voor de binnenkant. En die belofte werd ruim ingelost.
Met de kerstperiode was het er helaas niet van gekomen om naar Parijs te treinen. Nochtans een goede gewoonte die ik me de laatste jaren eigen heb gemaakt. Maar het voelde toen niet goed en het was de juiste beslissing. Maar nu was het ook overduidelijk de juiste beslissing om wél een paar daagjes te gaan.
Soms heb ik wat foto's die ik onderweg maak en die ik niet direct aan een onderwerp voor een blogartikel kan linken. Van mijn laatste Parijsreisje afgelopen zomer heb ik er zo een hele hoop. Die krijgen vandaag eens de aandacht die ze verdienen.
