In mijn eigen stad zijn er fijne plekjes om te bezoeken. En soms doe ik dat wat te weinig. Maar op een grauwe winterse zondag jongstleden vergezelde ik mijn mama nog eens naar het Rockoxhuis in Antwerpen. Dat was niet de eerste keer (je leest er ook hier wat over), maar het was wél erg lang geleden dat ik er nog eens kwam.
Ons reisje naar Sevilla is nog geen jaar geleden, maar ik ben ondertussen nog 4 keer naar Parijs geweest en naar Koblenz in Duitsland en dus zitten mijn herinneringen aan dit Sevillatripje al een pak verder weg in mijn geheugen. Gelukkig heb ik dan de foto's die me terugbrengen naar wat ik er allemaal zag en mijn notities die ik altijd maak als ik op reis ben.
Van die notities moet je je niet te veel voorstellen hoor. Ze zijn vooral als geheugensteuntje bedoeld maar zeker niet het lezen waard als je niet zelf de auteur bent ;) .
Parijs telt ontelbare schattige straatjes, mooie gebouwen, pittoreske hoekjes en gezellige plekjes. Maar sommigen zijn beter gekend bij het grote publiek dan andere. Rue Cremieux is een voorbeeld van een straatje dat erg populair is bij de instagramminnende en tiktokgekke medemens.
De eerste bezienswaardigheid die mijn lief en ik bezochten in Sevilla afgelopen lente, was Casa Pilatos. Dat stadspaleis lag niet zo ver van ons hotel, we konden er gewoon naartoe wandelen.
Toen ik in juni en juli mijn geplande Parijstripjes moest annuleren wegens gezondheidsklachten (ze zijn gelukkig weer helemaal verdwenen), baalde ik wel een beetje dat ik de naar mijn verwachting geweldige geluids- en lichtshow in de Saint Eustatiuskerk zou missen. Deze kerk aan Les Halles is namelijk mijn lievelingskerk in Parijs en ik vermoedde dat een klank- en lichtshow daar behoorlijk impressionant zou zijn.
Ik word graag overweldigd door kunst. Kunst met dat effect op mij blijken dan vaak overigens niet alleen indrukwekkend mooie dingen te zijn, maar ook indrukwekkend grote. (Niet altijd trouwens: ook kleine werken kunnen me soms plots op het gemoed werken. Maar toch echt dikwijls.)
Dat het maar gauw weer lente is want ik ben de winter al lang beu! Ondertussen haal ik wat herinneringen op aan het reisje dat ik en mijn lief maakten naar Sevilla in de lente van vorig jaar.
Dat brengt een beetje troost in te lange donkere dagen.
Op een mooie herfstdag besloot ik om samen met mijn mama eens poolshoogte te gaan nemen in de vernieuwde tuin van het Rubenshuis.
Ik wilde in oktober deze tentoonstelling al bezoeken, maar ik wilde er ook nog andere zien en dus besloot ik deze uit te stellen tot mijn volgende tripje in december.
 |
| squelettes a l'atelier - Ensor |
Ensor hier, Ensor daar, Ensor alom dezer dagen. Voor diegenen die het laatste jaar wat afgesloten van de buitenwereld leefde: we zitten in het Ensorjaar en dat zullen we geweten hebben. Toch had ik zelf nog niks gedaan om daaraan deel te nemen.
De laatste dag van mijn oktoberbezoekje aan Parijs had ik niet echt meer iets op de planning staan dat echt moest. Ik besloot wat te gaan genieten van herfstbladeren in Jardin du Luxembourg en eventueel als er nog tijd over was wat in Montmartre te gaan rondhangen. Spoiler: Dat laatste is er niet meer van gekomen ;).
De Bourse de Commerce is een vrij nieuw museum, het bestaat pas sinds 2021. Maar het gebouw zelf is wel al oud, het was ooit een graanmarkt.
Met dit blogartikel over Malta komt er een einde aan mijn verslagjes van mijn 2 reisjes naar dit eiland.
Tja, vanaf wanneer is het nacht? Ik heb bij het uitkiezen van de foto's voor dit blogartikel een ruime interpretatie genomen en als leidraad voor de moment geopteerd dat de straatverlichting aan ging. De lucht is dan nog niet pikkedonker, maar deze foto's stralen dan wél al de rust van de avondlijke uurtjes uit vind ik.
Als ik een paar dagen - in mijn uppie - naar de Franse hoofdstad trek, dan check ik altijd eens wat er in de meest courante musea te zien valt. Ik wil niet elke dag in een museum hangen omdat ik daar dan na een paar dagen niet genoeg meer van opneem, dus probeer ik mijn museumbezoekjes te beperken. Toen ik in oktober in Parijs was, wilde ik max 2 musea doen. Maar dat is niet gelukt: het zijn - en zelfs ongepland - 4 tentoonstellingen in 3 musea geworden op 3 dagen.
 |
| tartaar van zalm en erwtenscheuten met bruschetta in Lou's bistro |
Lekker eten behoort tot 1 van de geneugten van een deugddoend reisje, vind ge niet? Ik kwijl al op voorhand van al het lekkers dat ik in mijn reisbestemming verwacht voorgeschoteld te krijgen!
Al sinds de allereerste keer dat ik hoorde over Verbeke Foundation wilde ik daar eens graag naartoe. Maar dat is zonder auto niet zo evident. Ik zou er kunnen geraken met het openbaar vervoer, maar dan ben ik meer dan 2 uur enkel onderweg en moet ik een heel stuk te voet gaan. En dat vind ik er een beetje over, vooral omdat het met de auto maar een kleine drie kwartier rijden is.
