Met dit blogartikel sluit ik voorlopig het hoofdstuk "Nice'" weer af. Ik presenteer - ook voor mezelf om nog eens naar terug t kijken als ik er zin in heb - nog een laatste selectie foto's die ik er maakte in de stad en dan gaat mijn blik weer naar andere oorden.
Mijn laatste reisje naar Nice dateert van mei 2022 en sindsdien was ik nog in Oostende, Luxembourg, Portugal en Parijs en zit er alweer een volgend reisje aan te komen.
Dit museum kreeg al eerder een plekje op mijn blog enkele weken geleden. Maar ik beloofde toen een extra artikel omdat er in dat museum een tijdelijke tentoonstelling liep van een vader en zoon kunstenaars die ik nog niet kende en die le erg bekoorden: de Mossa's.
Een treinritje vanuit Nice bracht ons op een mooie zomerdag in mei naar het stationnetje van Cap'Aile. (Gelukkig liep dat veel vlotter dan een dag eerder, toen we vele uren vertraging opliepen door slecht functionerend openbaar vervoer.) Vanuit dat station hadden we een kustwandeling voorzien die tot ons tot in Monaco zou brengen.
 |
| Neptune and Amymone door Charles-André Van Loo |
Op een wat grijze dag in mei wandelden mijn lief en ik over de dijk richting museum van schone kunsten in Nice. Want een bezoekje aan dat museum stond nog "ondoorstreept" op ons te-doen-lijstje.
De filosoof Nietzsche verbleef geregeld in Eze en hij schijnt graag de afstand tussen het station van Eze Sur Mer en het bergdorp Eze te voet afgelegd te hebben. Het wandelpad dat hij daarvoor gebruikte heeft dan ook zijn naam gekregen.
1 van de trekpleisters van het dorpje Eze, is de exotische tuin die het herbergt.
Mijn 2de tripje Nice zit er alweer een dikke week op en dat weekje 'op een ander' heeft me zeer veel deugd gedaan in deze voor mij drukke tijden. (Ik verzon een metafoor om te beschrijven hoe het er op de moment aan toe gaat op mijn werk: 'dweilen met de kraan open', maar dan met een klein schoteldoekje ipv een dweil, een kraan die écht niet toe kan en een emmer met een gat in waarin we het opgedweilde water moeten verzamelen om het in de afvoer te kunnen kieperen. Dat beschrijft erg accuraat hoe ik en mijn collega's momenteel aan het werken zijn ... . Zo werken doet wat met een mens. En als ge dan nog veel verlof hebt staan dat op moét, dan zijt (zijdt?) ge daar blij mee ).
Ik zou voor de zekerheid nog eens goed moeten kijken in mijn mapje 'Nice'-foto's op mijn computer, maar ik geloof dat ik nu toch écht stilletjes aan ben aangekomen op het laatste blogartikel over mijn nazomerbezoekje aan deze mooie Franse stad.
Het centrum van Nice is omgeven door heuvels en bergen en die beklommen we ook.
Ik heb al veel kralen en andere juweelonderdelen en was niet van plan om in Nice op zoek te gaan naar kralenwinkels. Maar toen liep ik met mijn lief door de stad, viel mijn oog op een uithangbord en zei ik hem voorspellend: 'gij gaat sebiet vloeken'. Ik kreeg gelijk 😄.
Ik zag namelijk een uithangbord van de winkel La Droguerie, een keten die kralen, breigaren, stoffen en nog veel meer verkoopt om zelf creatief aan de slag te gaan. Ik ken deze keten van in Parijs en uiteraard kon ik het niet laten om er even binnen te springen toen ik er in Nice tegenop liep. Het was handig dat mijn lief buiten ongeduldig stond te wachten want dat zorgde er voor dat ik me wat inhield en enkel deze bijzondere glas-in-lood-achtige hangers meebracht. Hun kleur doet me erg denken aan de kleur van de zee in Nice en deze oorbellen zijn bijgevolg dan ook een zeer geschikt aandenken aan mijn reisje naar Nice gebleken.
I have an impressive amount of jewelery supplies and didn't plan to look for bead shops in Nice. But while walking around in the city with my boyfriend, my eye noticed a banner that I recognised and I warned my friend: 'in a moment you will be annoyed'. I was right 😄.I saw the banner of the shop 'La Droguerie' and recognised it from a visit in Paris. This chain of shops sells beads, yarns, fabric and more, everything to be creative with. Of course I couldn't resist it and had to go in for a minute. It was good my boyfriend impatiently waited outside because that limited my time to choose and buy stuff. I only bought these stained glass lookalike pendants in a beautiful colour, That colour reminds me at the colour of the sea in Nice and that's why this pair of earrings is a ideal souvenir for my trip to Nice.
Toen ik bij thuiskomst mijn foto's die ik in Nice maakte bekeek , viel me op dat ik veel vogels had gefotografeerd. Dus besloot ik daar een apart blogartikel aan te wijden.
In het artikel van vandaag breng ik verslag uit van wat ik de mooiste plek vond die ik bezocht tijdens mijn reisje naar Nice afgelopen nazomer : de negen tuinen van de Villa Ephrussi de Rothschild.
Iets buiten Nice - op het schiereilandje Cape Ferrat - ligt - mét uitzicht over de azuurblauwe zee - een grote roze met slagroomrandjes versierde villa: de Villa Ephrussi de Rothschild.
Miljaar wat gaat het weer moeilijk zijn om foto's te kiezen voor dit blogartikel! Het oude centrum in Nice is namelijk zo fotogeniek dat ik een overvloed aan foto's heb. Bereid je dus al maar voor op een blogartikel propvol foto's.
