Soms zijn er niet veel woorden nodig en zijn de foto's gewoon genoeg. Ik maakte deze foto's tijdens ons reisje naar Nice in het voorjaar van 2025.
Soms zijn er niet veel woorden nodig en zijn de foto's gewoon genoeg. Ik maakte deze foto's tijdens ons reisje naar Nice in het voorjaar van 2025.
Bon, den titel van vandaag is misschien een beetje vreemd: is het nu Nice? Of Cannes en Antibes? Maar ik koos voor deze titel omdat mijn lief en ik tijdens ons laatste reisje naar Nice een dagje naar Cannes en Antibes treinden. We gebruikten tijdens ons tripje naar Nice de laatste keer de stad wel meer als uitvalsbasis naar steden en dorpen in de omgeving.
Toen ik samen met mijn lief in de lente nog eens een paar dagen wat extra zin opzochten in het Zuidfranse Nice, stonden de mooie tuinen van de Villa Ephrussi de Rothschild weer op onze planning.
Voor de derde keer in een paar jaar reisde ik afgelopen lente naar Nice in Zuid-Frankrijk, in het onovertroffen gezelschap van mijn lief. Onze 2 eerdere bezoeken aan deze stad vonden we beiden zo tof dat we ze graag nog eens bezochten voor wat extra zonnestralen na die lange extra grijze dagen die we afgelopen winter te verduren kregen.
Met dit blogartikel sluit ik voorlopig het hoofdstuk "Nice'" weer af. Ik presenteer - ook voor mezelf om nog eens naar terug t kijken als ik er zin in heb - nog een laatste selectie foto's die ik er maakte in de stad en dan gaat mijn blik weer naar andere oorden.
Mijn laatste reisje naar Nice dateert van mei 2022 en sindsdien was ik nog in Oostende, Luxembourg, Portugal en Parijs en zit er alweer een volgend reisje aan te komen.
Dit museum kreeg al eerder een plekje op mijn blog enkele weken geleden. Maar ik beloofde toen een extra artikel omdat er in dat museum een tijdelijke tentoonstelling liep van een vader en zoon kunstenaars die ik nog niet kende en die le erg bekoorden: de Mossa's.
Een treinritje vanuit Nice bracht ons op een mooie zomerdag in mei naar het stationnetje van Cap'Aile. (Gelukkig liep dat veel vlotter dan een dag eerder, toen we vele uren vertraging opliepen door slecht functionerend openbaar vervoer.) Vanuit dat station hadden we een kustwandeling voorzien die tot ons tot in Monaco zou brengen.
De filosoof Nietzsche verbleef geregeld in Eze en hij schijnt graag de afstand tussen het station van Eze Sur Mer en het bergdorp Eze te voet afgelegd te hebben. Het wandelpad dat hij daarvoor gebruikte heeft dan ook zijn naam gekregen.
Mijn 2de tripje Nice zit er alweer een dikke week op en dat weekje 'op een ander' heeft me zeer veel deugd gedaan in deze voor mij drukke tijden. (Ik verzon een metafoor om te beschrijven hoe het er op de moment aan toe gaat op mijn werk: 'dweilen met de kraan open', maar dan met een klein schoteldoekje ipv een dweil, een kraan die écht niet toe kan en een emmer met een gat in waarin we het opgedweilde water moeten verzamelen om het in de afvoer te kunnen kieperen. Dat beschrijft erg accuraat hoe ik en mijn collega's momenteel aan het werken zijn ... . Zo werken doet wat met een mens. En als ge dan nog veel verlof hebt staan dat op moét, dan zijt (zijdt?) ge daar blij mee ).
Ik zou voor de zekerheid nog eens goed moeten kijken in mijn mapje 'Nice'-foto's op mijn computer, maar ik geloof dat ik nu toch écht stilletjes aan ben aangekomen op het laatste blogartikel over mijn nazomerbezoekje aan deze mooie Franse stad.
Het centrum van Nice is omgeven door heuvels en bergen en die beklommen we ook.