Lier: Atelier Steengoed: mijn zelfgemaakte zilverkleiring

Al vanaf de moment dat ik voor het eerst hoorde over het concept 'zilverklei' - dat moet nu een 10 jaar geleden zijn - wilde ik daar graag mee leren werken. Want het leek me wel heel erg cool om zelf een zilveren ring te maken.

Lier van op het water...

Van geboorte Lierenaar zijnde, wilde ik graag mijn geboortestad eens vanop het water bezichtigen. 

Mijn papa vertelt: 6 juni 1944

Mijn papa vertelde dit op zijn facebookprofiel en ik mocht het hier delen. 

Dit was 75 jaar geleden, maar hij is het nooit vergeten...

Dit was 75 jaar geleden, maar veel mensen maken dit vandaag nog altijd mee....

6 juni 1944

“ Wacht tot in de zomer, dan zulle w' eens zien
den Engelsman gaat komen
met zijn vliegmasjien
met spek en eieren, witte bloem
den Duits vliegt vroem, den Duits vliegt vroem
met zijn verdufte bloem, met zijn verdufte bloem “

Dat zongen we op de melodie van Lili Marleen . Niet al te luid, want den duits mocht dat niet horen.
En dan, 6 juni 1944 ( ik was zes jaar) ging het overal rond : “ ze zijn geland, de galjeerden, in Frankrijk “.
Mijn vader had een grote landkaart opgehangen in de kamer. Elke dag volgde hij en de buren waar ze zaten, hoe ver ze gevorderd waren, de geallieerden. Ze luisterden clandestien naar radio Londen en konden zo de opmars volgen.

Het waren nog lange maanden wachten. Begin september zaten we heel stil op den dorpel bij den bompa in de Kolveniersvest te kijken naar de aftocht van den duits. Op gestolen fietsen, te voet, in kapotte voertuigen...uren lang kwamen ze voorbij,.
Op 4 september kwamen de verlossers Lier binnengereden. De Canadezen, die een paar dagen kwamen uitrusten in onze straat, met hun tanks en jeeps. En met chocolat ! Tutterfrut ! Bananen ! Eierpoeder, wit brood...En de Engelsen reden trots voorbij op de Mechelsesteenweg, met vooraan in een jeep maarschalk Montgomery...

Helaas, het einde van de oorlog was nog niet voorbij. Een paar maanden later kropen we 's nachts in de schuilkelder, in onze tuin gegraven door mijn vader en wat buren. En later in de kelder bij buurman Frans. De vliegende bommen, V1 en V2 vielen ook vlakbij. Een speelmaatje dood, een klasgenootje ook. We hoorden ze komen aanvliegen, dan moesten we bliksemsnel onder tafel duiken, met de woorden “ Jezus, Maria, Jozef...”.

Die D Day leeft nog steeds in mij...nu al 75 jaar geleden.

Meer blogposts 'mijn vader vertelt' ...

Lier: het Begijnhof en begijnhofpoezen

Het begijnhof van Lier is zo schoon dat ik het niet kan laten om er foto's te gaan maken als de gelegenheid zich voordoet. 

Schoons uit Lier maar dan zonder het begijnhof en de begijnhofkat want da's voor een andere keer...

Ik vind dat precies een prentje uit een Harry Potterfilm, zo met dat torentje en de volle maan er naast. Ik fotografeerde het stadhuis van Lier bij valavond maar om de maan wat beter zichtbaar te krijgen zette ik mijn fototoestel wat donkerder dan het in't echt was. 

Meer Lier...

Nog wat foto's van Lier en zijn mooi begijnhof.
Ik maakte ze op de personeelsuitstap van onlangs...

De keramiek van Brigitte ....

Ik trok de laatste tijd veel naar Lier.
Oa naar de tentoonstelling van de academie van Lier, van de afdeling keramiek.
Want daar stelde oude-schoolvriendin Brigitte haar project tentoon en dat moest ik gewoon zien .
Het was een ietwat spannende ervaring ....

Lierse vlaaikes...

Als ge van Lier bent  - zoals ik  - dan kent ge zeker Lierse vlaaikes.

Maar het heeft nog tot vorige week geduurd vooraleer ik eindelijk ontdekte wat er in zit.

Vroeger was dat recept namelijk geheim. Dat was voor het een erkend en beschermd streekgerecht werd.

Maar vorige week gingen we naar jaarlijkse traditie een hele dag op stap met de collega's en deze keer hoorde daar een bezoek aan een bakker in Lier bij.

En die heeft ons van het begin tot het einde laten zien wat er in die vlaaikes zit .

Lier: het schoonste Begijnhof van de wereld !

Als ik in Lier kom, ga ik daar altijd eens langs.

En zowat altijd kom ik dan ook een nicht van mijn vader tegen die daar al woont sinds haar elfde (en die's al heel lang geen 11 meer! ) .

Ik hou van de rust in het Begijnhof. Er is gewoon totaal geen verkeer, en ook de gebouwen zelf stralen rust uit. Het stapt er alleen niet zo makkelijk met die oude hobbelige kasseien. Met hakjes zou ik me er niet aan wagen...

Going back to my roots : Lierke plezierke

De vele negatieve kanten ten spijt, facebook is toch een wonderlijk plezant communicatiemiddel 'vantijds'.

Sinds FB bestaat zijn er al heel wat mensen uit mijn verleden weer opgeduikeld in mijn leven en bij veel van hen is het niet bij virtueel contact gebleven. Zo zijn de madammen van de creatieve theemiddagen via FB teruggevonden ex-collega's,  ben ik via FB terug van't straat geraakt (want mijn lief zat ooit bij mij in de klas en ik kwam hem terug tegen via FB ), heb ik met een aantal familieleden meer contact dan ik ooit eerder had en het voorbije weekend had ik een blij weerzien met oude vriendinnen/klasgenoten.

de zimmertoren op het zimmerplein

De laatste Kreun

Antwerpenaren hebben de naam grote chauvinisten te zijn, maar die van Lier kunnen er ook wel wat van!

En ik kan het weten, want ik ben van Lier...

En ik heb dat ook wel een beetje ;).

Walter Grootaers ook....

voor de Nederlanders : da's de zanger van de Kreuners.

Al is ' zanger ' in het geval van Walter Grootaers misschien wat te veel eer ;).