vrijdag 18 oktober 2019

Lier van op het water...

het spuihuizeke

Van geboorte Lierenaar zijnde, wilde ik graag mijn geboortestad eens vanop het water bezichtigen. 


Lier vanop het water...

Dus laadde ik vriendin Latifa en haar kinderen in een platboot en dobberden we in gezelschap van nog wat nieuwsgierigen een stuk van 1 van de Netes.  

Lier vanop het water...

Lier heeft namelijk verschillende Netes: een stuk grote Nete en een stuk kleine Nete en ook nog een Netekanaal. Het kan niet op! 

Lier vanop het water...

Ik heb ondertussen uit ondervinding in oa Gent en Parijs ondervonden dat een stad heel wat rustiger wordt als je ze vanop het water bekijkt.

Lier vanop het water...

Ook in Lier is dat zo. 

Lier vanop het water...

Niet dat Lier een drukke stad is, het was er op die zomerse maandag dat we ons boottochtje ondernamen zelfs opvallend rustig (Wat is er daar aan de hand zeg? Half de winkelstraat staat leeg!). 

Lier vanop het water...

Maar vanop het water waren er zelfs stukken in hartje Lier waarin je je ergens op de onbewoonde buiten waande!

Lier vanop het water...

We vaarden de Nete af in een platboot, bediend door een vrouwelijke kapitein. 

Lier vanop het water...

Dat bleek volgens de gids heel wat, want ze is de enige vrouwelijke kapitein die rondvaart op deze wateren. 

Lier vanop het water...

Daarbij passeerden we allerlei mooie plekjes die Lier rijk is. Het begijnhof bijvoorbeeld, maar dat zit verstopt achter muren dus veel zie je daar vanop het water niet van.

Lier vanop het water...

Heel speciaal blijf ik het stukje stadspark vinden waar ik ooit leerde zwemmen. 

Lier vanop het water...

Dat vind ik heel speciaal omdat er daar van water geen sprake meer is. Nochtans stond er ooit  op die plek een zwembad waar zowat heel Lier leerde zwemmen. 

Lier vanop het water...

Maar toen men asbest in het gebouw vond, heeft men het gewoon afgebroken en vervangen door park. 

Lier vanop het water...

Ik vind het een vreemde ervaring om naar die plek te kijken en er niet het minste spoor meer te zien van het gebouw waar al die waterpret ooit plaatsvond. Fijn ook zelfs: het gebeurt niet vaak dat gebouwen plaats moeten ruimen voor natuur.

Lier vanop het water...

We peddelden ook voorbij het Fortuin, een schoon oud gebouw met aanpalende drinkplek voor de paarden. 

Lier vanop het water...

Het fortuin heb ik altijd gekend als een sjiek duur restaurant, maar de voorbije jaren ging dat zeer hard achteruit  tot het een tijd geleden failliet ging. Ik ben er eens gaan eten met mama en dat was echt niet goed. We waren er die dag ook de enige gasten.... . We waren dan ook niet verbaasd toen we hoorden ver het lot van deze horecagelegenheid. 

Lier vanop het water...

Sindsdien staat het leeg. De boot die er altijd aan vast lag en die diende als terras op het water, was enkele jaren geleden al gezonken.

Lier vanop het water...

Vlakbij het fortuin ligt midden in de Nete - al zolang ik me kan herinneren - het palingschuitje 'Bertha'. Daarmee ging men vroeger paling vangen. 

Lier vanop het water...

Geen idee of er op de Nete nog veel paling zit, maar als dat zo is , mag hij omwille van de zware vervuiling van het water niet gegeten worden. 

Lier vanop het water...

We vaarden verder onder de vele kleine bruggetjes die de Lierse straten over de Netes leiden. 

Lier vanop het water...

Bij eentje ervan werden we aangemaand om ons hoofd te laten zakken om er onderdoor te kunnen.

Lier vanop het water...

Op de oever zagen we nog de kunstacademie die nu verkocht blijkt te zijn en ingericht wordt met exclusieve lofts (zo zonde zeg! ). 

Lier vanop het water...

Ooit woonden hier Engelse nonnekes, gevlucht voor vervolging door Henry VIII .

Lier vanop het water...
Lier vanop het water...

Ik passeerde er niet alleen architecturale en geschiedkundige bezienswaardigheden in deze mooie stad, maar ook herinneringen uit mijn jeugd: niet alleen het zwembad waar ik leerde zwemmen maar ook "den oever" waar tante Rita met haar kinderen woonde, de straat waar de bobon de laatste jaren van haar leven doorbracht, het RITO waar ik ooit wat maten gezelschap hield die er gingen crossen met hun brommer, de vesten waar de vava een volkstuintje had en die ik ooit elke dag afwandelde op weg van en naar school.... . 

Lier vanop het water...

We vaarden tot aan het spuihuizeke en daar leerde ik dat ik net als een groot deel van de Lierse bevolking er al heel mijn leven verkeerdelijk van uit ga dat dat het 'pesthuizeke' was waar in de middeleeuwen de zieken in opgesloten werden om te sterven ver van de gezonde mensen af om verdere uitbreiding van de epidemie te vermijden. 

Lier vanop het water...

Er was (is?) daar inderdaad een pesthuizeke, maar dat is niet hetzelfde gebouw als het spuihuizeke en ligt er naast, op de plek waar de kanoclub zijn onderkomen heeft. Weer wat bijgeleerd sé!

Lier vanop het water...

Wil je ook eens over de Lierse wateren varen? Je vindt alle info hier.

Lier vanop het water...

Lees ook:
Meer Lier hier ... 

8 opmerkingen:

  1. Leuk om zo je geboortestad te beleven. Leuk ook wat je er allemaal over vertelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oooh , mooi om te zien en te lezen .
    Meer dan veertig jaar geleden liep ik school in Lier , nl de verpleegsterschool.
    Ken jij de Jerome nog met zijn lekkere ijsjes...
    Lier per boot ...ga ik zeker ook eens doen .

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja die ken ik! En de dochter van Jerome zat bij mij in de klas!

      Verwijderen
  3. Wat ben jij in een prachtige stad opgegroeid! Om je ogen uit te kijken. En met tekst en foto's voer ik weer even mee wat een genot was om te doen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben er wel eens geweest maar heb toen niet gezien dat het zo mooi was door het slechte weer. Ik zet het op mijn lijstje zeker weten dat ik eens terug ga. Wat een mooie fotoserie.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeker doen! En dan moet je zeker in het begijnhof gaan kijken!

      Verwijderen

Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com