DIY herbruikbare wattenschijfjes van gerecycleerd materiaal/reusable facial cleansing wipes made of recycled material

Ik plan 1 dezer een nieuwe collectie herbruikbare wattenschijfjes te naaien en ineens realiseerde ik me dat ik nog altijd geen blogartikel had gemaakt met het fotomateriaal van mijn eerste zelfgemaakte portie schijfjes. Bij deze wordt het hoog tijd dat ik dat eens doe ;) .

I am planning to make a new batch of reusable facial cleansing wipes and suddenly I realized I still haven't written a blog post about the first time I made them. I had the necessary pictures in my stock, so here it is: 

tip: duurzaam kadootjes inpakken: furoshiki

De aanwezigheid van een vers geplukt meiklokje verraadt al dat deze blogpost al lang achter de coulissen staat te wachten op de uitgelezen moment om te verschijnen. Met de komende feestdagen in het vizier is die moment nu aangebroken. 

Gent: leve de autovrije straten!

Bon, het wordt stilletjesaan tijd om mijn uitstapje naar Gent van enkele maanden geleden af te sluiten. 

klimaatmarskiekjes/March for the climate

Parijs: On Air van Tomas Saraceno in Palais de Tokyo

Ik zal al maar direct met de deur in huis vallen: ge moet niet hopen zelf ook naar deze tentoonstelling te kunnen want ze is voorbij. 

over hoe mijn Ipod ineens verdwenen was en daardoor ineens ook een hoop van mijn tijd 'gestolen' werd en ook nog 'fuck kapitalisme!'

Ik herinner me nog goed de allereerste keer dat ik met muziek in mijn oren een strandwandeling maakte. Ik vond het zo heerlijk dat ik in staat was om mijn favoriete muziek overal mee naartoe te kunnen nemen! Eerst via een walkman met cassetjes, daarna een draagbare cd-speler en daarna een grote collectie muziek via mijn mp3-speler. 

Ik hou er van om in den tram te zitten met muziek in mijn oren - ik moet dan alleen wel erg alert zijn dat ik op tijd af stap want het is me wel eens gebeurd dat ik mijn halte voorbij reed- of om door de stad te dwalen onder begeleiding van een zelfgekozen soundtrack. (Wat ik overigens nooit doe is fietsen met muziek in de oren: vééééééél te gevaarlijk! Doe dat niet mensen!).

De laatste jaren had ik een Ipod: geen keuze van harte maar mijn vorige mp3-speler - een 'zen' van Creative - was stuk en dat merk maakte er geen meer ... . En dus moest ik op zoek naar een alternatief.

Ook in Parijs loop ik vaak met muziek in de oren rond. Ook afgelopen kerstperiode. Zo liep ik op een avond op mijn gemak richting restaurant waar ik de dag hoopte te eindigen, oortjes in, muziekje op, Ipod in mijn jaszak. 

Het liedje stopte en toen kwam er geen volgende dus tastte ik naar mijn Ipod om te checken waarom hij was stilgevallen, en ..... het uiteinde van mijn oortjes hing doelloos te bengelen, zonder Ipod.... 

Eerst dacht ik nog dat hij gevallen was, dus draaide ik terug om de straat af te zoeken. Tevergeefs natuurlijk...

Het viel me ineens te binnen dat ik me wat verontwaardigd had willen omdraaien toen er iemand van de andere kant kwam en  onbeschoft tegen me opbotste in het passeren. En toen viel mijn frank....  .

Ik was van slag: hoe kan het nu dat iemand zonder dat ik het merk mijn Ipod steelt terwijl ik er naar aan het luisteren ben? Ik dacht dat gauwdieven alleen hun slag konden slaan bij onvoorzichtige mensen die hun handtas laten opstaan, hun portefeuille half uit hun broekzak laten hangen of hun zak achter hun terrasstoeltje zetten Dat laatste heb ik ooit eens zelf meegemaakt in Barcelona. Ik let er - zeker sinds Barcelona - altijd op mijn tas ergens aan vast zit, dat ze gesloten is, en mijn portefeuille is nooit makkelijk bereikbaar.

Maar dat mensen ook oude Ipods zouden willen stelen was nog niet in me opgekomen. Wellicht was de dief zich op voorhand ook niet bewust van de waardeloosheid van zijn buit. Ik vermoed dat hij op iets verkoopbaarders had gehoopt dan een oude Ipod waar ik 'moois van mie' had laten opgraveren. 

Eerder die dag was ik me ineens erg bewust van hoe ongelooflijk goed ik me voelde. Ik kon wel zingen van vreugde toen ik daar zo door de straten liep. En nu was ik me er ineens ook erg van bewust hoe zo'n onnozele gebeurtenis als de diefstal van mijn Ipod mijn stemming zo kon laten omdraaien.

Ik besloot bij mezelf dat ik mijn verder verblijf in Parijs hier niet door zou laten vergallen. Ik gunde mezelf een avond om te treuren om het verlies van mijn mp3-speler, maar daarna zou ik het oplossen en gewoon weer verder genieten van Parijs, mét gepaste soundtrack. 

Ik troostte mezelf met de gedachte dat ik al mijn muziek van op mijn Ipod ook op mijn laptop had staan. En die had ik bij. 
Een maand of 2 geleden kocht ik mijn eerste smartphone en die heeft een extra geheugenkaartje waar ik volop muziek kan op zetten.

Dus was ik die avond  tot 4 uur 's nachts bezig met het overzetten van mijn muziek op mijn smartphone. Dat bleek goed te lukken en helemaal niet moeilijk. 


Maar de volgende ochtend bleek dat niet te kloppen: mijn muziek was overgezet, maar speelde niet af op mijn smartphone, op een paar uitzonderingen na die ik toevallig had gebruikt om de vorige nacht te testen of het werkte. 

Ik heb in mijn leven vaak muziek van het éne op het andere medium gezet: den top 30 en rockpalast van de radio op cassettes, mijn platen op cassettes,  CD's naar mp3 op mijn - toen - 'zen' van creative. De laatste keer deed ik dat om mijn - toen - nieuwe Ipod te vullen. 
Uren en uren tijd heb ik daar telkens in gestoken maar dat had ik er voor over.

Voor velen onder jullie wellicht geen verrassing, maar voor mij wel: wat bleek: Ipod gebruikt niet mp3 maar WMA. Mijn muziekbibliotheek op mijn laptop - die ik er via I-tunes als tussenstap naar mijn Ipod ooit heb opgezet - is dus helemaal opgeslagen als WMA-bestand. En WMA speelt niet af op mijn smartphone want die is niet van apple... . 

En daar beste mensen, word ik zeer zeer boos van.... . Veel bozer dan van de diefstal van mijn Ipod...

Dit kostte mij allemaal al heel veel tijd: de tijd die ik stak in het overzetten van mijn muziek van laptop naar smartphone tot een uur of 4 's nachts. En daarna kwam de tijd die ik als niet zo'n doorwinterde computertechneut nodig had om uit te zoeken hoe het eigenlijk kwam dat mijn muziek niet speelde op mijn smartphone en wat ik daar kon aan doen.
En vervolgens moest ik beslissen hoe ik dit zou oplossen. Ik nam daarbij de volgende overwegingen mee: 

1. Ik kan een nieuwe Ipod kopen. Da's het makkelijkst: dan kan ik met een eenvoudige druk op de juiste knop alles simpel overzetten (tenzij daar ook vanalles aan veranderd is natuurlijk, maar ik vermoed van niet). Maar de laatste Ipods van Apple  zijn veel duurder dan de vorige én hebben verbinding met het internet en dat heb ik eigenlijk niet nodig. 
2. Ik héb bovendien een draagbaar apparaat - mijn smartphone - waar ik muziek kan opzetten, alleen moet ik daar dan weer heel veel tijd in steken.
3. En ik hou niet van dit soort van vieze kapitalistische mechanismen: fabrikanten die mensen proberen te dwingen producten van hen te kopen en niet van de concurrentie door - in dit geval - formaten te gebruiken die niet compatibel zijn met andere apparaten. 
4. Ik kan gebruik maken van allerlei streamingdiensten zoals bijvoorbeeld spotify, maar als ik dat reclamevrij wil én echt de muziek wil kiezen die ik wil dan moet ik lidgeld betalen én dan moét ik via internet en dan moét ik een duurder internetabonnement aanschaffen terwijl ik thuis een hoop muziek heb liggen op cd die ik nog lang  niet beu gehoord ben. Opnieuw: ik hou er niet van om door allerlei kapitalistische mechanismen producten opgedrongen te krijgen en geld uit mijn zakken geklopt te worden voor iets wat ik thuis al heb liggen in een andere vorm. 
5. Of ik kan - wat ik nu aan het doen ben - weer uren tijd steken in alles opladen van cd naar laptop naar smartphone... . Terwijl ik op mijn laptop heel die collectie al heb staan... . 

Ik hoopte de diefstal van mijn Ipod snel achter mij te kunnen laten door met een simpele druk op de juiste knop mijn muziekbestanden van mijn laptop op mijn smartphone te kunnen zetten. Technisch zou dat geen probleem mogen zijn ware het niet dat de producenten van muziekdragers er uit winstbejag voor kiezen dat onmogelijk te maken.... . 
Net zoals producenten er bewust voor kiezen eigen laders te ontwerpen hebben die niet passen op die van een ander waardoor ik nu een lade vol werkloze laders heb die ooit mee in de afvalberg zullen verdwijnen om daarna nog eeuwen lang onze wereldbol mee te vervuilen.... .

Net zoals producenten er bewust voor kiezen om hun producten na enige tijd te laten verslijten zodat je nieuwe moet kopen: 
Dit is mijn derde paar dure oortjes van Bose, ik koop ze omdat de klank in vergelijking met anderen echt geweldig is én omdat deze aangenaam in mijn oren zitten terwijl anderen gewoon niet passen. Maar het is ook al de derde keer dat het omhulsel van de draden kapot gaat. Ze werken nog maar dat gaat niet lang meer duren. En ik doe daar echt niks raars mee... . 

Net zoals producenten er voor kiezen om producten niet of nauwelijks repareerbaar te maken waardoor ik 2 kapotte niet te repareren 'Zen's' van Creative heb liggen. Die dan vervolgens ooit op de afvalberg belandden om daar zeer lang te blijven liggen, door de jaren heen wellicht bedolven onder nog veel meer onbruikbaar geworden expres niet repareerbaar gemaakte nieuwere exemplaren die ook stuk gingen. Plus hun laders .... . En hun verpakking... . 

En dat beste mensen, maakt me kwader en meer slecht gezind dan de diefstal van mijn Ipod.... . Want dit is als mechanisme op alle vlakken zo verkeerd. Fuck kapitalisme! 

DIY gerecycleerde groenten- en fruitzakjes voor in de supermarkt/recycled bags for buying fruit and vegetables

Ik moet - hopelijk toch! - wellicht niet meer uitleggen dat we veel te veel plastiek gebruiken en dat dat niet goed is. En dat het vooral een groot probleem is dat we zo veel plastiek eigenlijk maar 1 keer gebruiken en dan weggooien. En dat dat ook anders kan.

Gelukkig beginnen de winkels en warenhuizen dat ook te beseffen en alternatieven aan te bieden.

Hopefully I don't have to explain anymore we use to much plastic. And that it is a big problem that most of that plastic is used once and then thrown away. And that it is possible to do it otherwise. 

Nowadays a lot of shops and grosserie stores start to realize they have to do something about it and they start to replace plastic bags for paper ones. 

over groene energie en toekomstbomen

Boom in Parijs

 Dan denkt nen mens: 'ik wil wat verantwoorder met onze planeet omgaan dus stap ik over op groene energie'. Windenergie en zonne-energie bijvoorbeeld. Da's goedkoop en duurzaam. 
En dan blijkt dat die groene energie hier in onze contreien vooral komt van biomassacentrales. Dat zijn electriciteitscentrales waarin - minstens deels - materiaal van natuurlijke oorsprong verbrand wordt om electriciteit op te wekken. 
Zoals bomen bijvoorbeeld ....

Reduceer de afvalberg: weg met flessenwater!

' Drink jij élke dag een blikje cola???? Amai ge moet je eens inbeelden hoeveel dat is op een jaar!' zei collega Abdeljabbar toen hij me met mijn cola zero terug zag stappen naar mijn bureau (niet in het Fornuis voor alle duidelijkheid ;) ). En zijn  opmerking choqueerde me inderdaad wel een beetje, al was dat niet op de manier zoals hij het bedoelde. Hij had het over de inhoud van de blikjes die wellicht niet zo gezond is. Maar ik zag vooral ineens de enorme afvalberg die ik bijeen drink en vond dat er precies toch wat over. Want ik drink niet alleen een blikje cola zero per dag, ik drink dronk ook heel veel flesjes water. Dat is namelijk mijn nieuwe verslaving: ijskoud water uit een fles met een drinkteut. 

Na die cola-opmerking en mijn plots inzicht over de grote afvalberg die mijn drinkgewoonte creëert, vond ik dat ik op zoek moest naar een minder milieubelastend alternatief...

Blog in de kijker: Shocking Waste

Deze keer heb ik een erg jonge blog uitgekozen om wat extra aandacht te geven. Er staan nog maar 2 blogposts op maar het zullen er hopelijk heel wat meer worden. 

De blog 'shocking waste' wordt geschreven door Karine en zij begon met deze blog omdat ze elke keer weer zo schrikt van de ongelooflijke hoeveelheid troep die wij mensen creëren. Troep die onze planeet  hoe langer hoe zieker maakt.

Dus besloot ze niet bij de pakken te blijven zitten en in haar eigen leven alvast te proberen daar wat aan te doen.
Ze werkte een plan uit en daarin is ook een blog voorzien waarop ze haar plannen en bevindingen bijhoudt.

ergernis: broeken die te rap verslijten: tips gevraagd

Miljaar! Het was weer zo ver! Ik had het nochtans vanochtend anders ingeschat toen ik de (zwarte) broek uit de kast trok. Ik heb ze nog niet veel gedragen en ze zag er nog stevig uit. Maar in het naar huis fietsen voelde ik ze gewoon scheuren. Eerst aan de rechter kant, bij elke getrapte ronde een beetje meer. En dan ook aan de linkerkant.

Even bukken om een brief die ik liet vallen op te rapen en het was er helemaal mee gedaan. Exit nog maar een paar maanden oude broek...

Antwerpen: de Charlottalei: over afscheid van 54 bomen en het wanbeleid rond leefkwaliteit

Schoon hé, zo'n straat met bomenrijen.

Ik heb altijd al van straten met bomen gehouden: het is niet alleen mooi, maar het brengt schaduw op warme zomerdagen en ik heb altijd een wat gekoesterd en beschermd gevoel als ik er onder loop. 

Project: gepimpte jeansbroek

Al vanaf de moment dat ik sashiko en boro leerde kennen was ik van plan om er een broek mee te decoreren.

En na mijn eerste sashikoproject vond ik dat ik er klaar voor was.

Antwerpen: over propere lucht, bomen en de lage emissiezone

voor

Ze hebben in Antwerpen eindelijk door dat er dringend iets gedaan moet worden aan de luchtkwaliteit. Uit onderzoeken blijkt namelijk dat die zwaar te wensen over laat. Niet dat we dat voor die onderzoeken niet wisten trouwens, maar nu is het voor echt of zo.

DIY: 'freestyle' sashikoproject met jeanslapjes/with denim scraps

Schoon hé? Ik ben hier best wel een beetje trots op! Ik heb dit project dan ook direct verwerkt in een nieuwe banner voor mijn blog :) 😊.

Lovely, isn't it? I am proud of this new project. That's why I used it for my new banner 😊. 

Borgerhout: tip: lunchen en vintage kleren kopen in de chillbox

Edito: helaas definitief gesloten....

Ik hou van tweedehandse spullen, snuister graag in winkels waar ze vintage verkopen en snol op rommelmarkten graag tussen de rommel op zoek naar onverwachte schatten .

DIY - Recycleer of repareer eens iets op zijn Japans: Sashiko en Boro

Het begon allemaal met een artikel(niet meer bereikbaar op internet). Ik vond alles wat daar in stond zooooooo mooi en deelde het op facebook. En als gevolg daarvan schreef  Annelies zich in voor een workshop sashiko in de textielfabrique in Rotterdam en vroeg ze wie er mee wilde.

'Waarom niet' dacht ik na wat aarzeling want ik volgde nooit eerder een workshop. En ik deed er nog een schepje bovenop door een hotel te boeken voor 2 nachten waardoor ik onlangs 3 dagen doorbracht in Rotterdam.

opinie: over 'leefterrassen' en luchtkwaliteit in Antwerpen....

Elke morgen en avond rijd ik met mijn fiets een klein stukje langs de Singel in Antwerpen op het punt waar de Turnhoutsebaan, de Singel en de Ring mekaar kruisen en er ook nog eens een spoorweg ligt en een tramlijn passeert.

En elke morgen vraag ik me af wat voor smeerlapperij ik daarbij 

inadem van de vele auto's die me daarbij vergezellen.

Ik had een groot vermoeden dat het niet al te gezond was om daar te fietsen, maar echt weten deed ik dat niet. Maar ringland heeft recent met zijn campagne 'curieuzeneuze' goed in kaart gebracht hoe het gesteld is met de luchtkwaliteit in Antwerpen.

En vanaf nu kan ik met zekerheid zeggen: het kruispunt waar ik het over heb, is gelegen aan het zwarte bolletje dat je ziet op deze kaart, tussen de roze pijlen die ik er bij tekende.

En zwarte bolletjes zijn niet goed.....

Parijs: Leve de metro! (overpeinzingen bij openbaar vervoer)

Er zijn zo van die dagen dat alles vierkant loopt.

Vorige week had ik zo'n dag. 1 van de gevolgen was dat ik er nog eens met mijn neus op gedrukt werd dat de fiets - ondanks alle gevaren en ergernissen - in Antwerpen  toch echt wel het meest aangewezen vervoermiddel is.

Gemaakt: romantische vintage mozaïekbellen

Een 30 jaar geleden - ik woonde nog bij mijn ouders herinner ik me - vond ik op straat een kapotte armband. Ik kende toen niks van juwelen maken maar ik vond hem zo mooi dat ik hem al die jaren heb bijgehouden, ook al kon ik hem niet dragen.

Hij bestond uit rondjes met romantische bloemetjes. Ik heb geen idee van wat ze zijn gemaakt, hoe oud ze zijn en of ze al dan niet kostbaar zijn . 

De bloemetjestekeningen zijn gemaakt van kleine stukjes, het zijn elk op zich kleine mozaïekjes.

Er is 1 beschadigd rondje bij maar de andere zien er nog goed uit en ik had al heel erg lang het plan om de armband te verwerken tot oorbellen door de bloemenrondjes te combineren met rode kralen.

En eindelijk is het er van gekomen.