De vliegenzwammen kregen al een eigen blogpost. Maar de herfst trakteert ons op veel meer schoonheid, ook de iets minder opvallende broers en zussen van de rood-met-witte-stippen mogen er best wezen.
En dan zijn er natuurlijk nog de andere herfstverschijnselen die de nodige luister geven aan het seizoen dat de donkere wintermaanden vooraf gaat.
In het midden van de herfst heb je altijd een paar dagen waarop de pracht van dit seizoen op zijn hoogtepunt is: dat zijn de dagen dat ik de gordijnen open en mijn hart een klein vreugdesprongetje maakt als blijkt dat er voor mijn raam een explosie van goud en geel verschijnt.
Ik kijk namelijk uit op mijn voortuintje met perenboom, daarachter een straat met een middenberm met wat kleine boompjes en daarachter een park.
Waar ik ook kijk, en zeker als het zonnetje schijnt, de schittering van al dat geel en goud is bijna oogverblindend.
Het aantal dagen dat deze hartverwarmende gloed zo overheersend te zien is, hangt af van de weersomstandigheden: 1 enkele storm met wat wind kan voldoende zijn om er van de éne op ander moment een einde aan te maken.
Dan resten wel - vooropgesteld dat het droog blijft - nog een paar dagen waarop je kan genieten van het al ritselend door de kleurrijke bladeren lopen. Een verrukkelijke geluid vind ik dat.
Goed gezien van moeder natuur om de levende wezens op deze aardbol nog even te trakteren op uitbundige herfstkleuren vooraleer alles een paar maanden een pak soberder en donkerder wordt.
Omdat de coronamaatregelen sinds oktober weer een pak strenger zijn, kom ik niet zo vaak meer buiten. Maar ik probeer op tijd en stond de natuur in te duiken om een fris hoofd te krijgen. Met de extra zorgen over met mijn moeder, heb ik dat des te harder nodig om overeind te kunnen blijven.
Ik probeer wat af te wisselen waar ik naartoe ga. Ik wissel vooral af tussen de bremweide, Ertbruggebos en Park Groot Schijn. Daar heb ik ook de foto's in deze blogpost gemaakt.
En ik heb ondertussen mijn collectie opties nog uitgebreid met het kerkhof aan de Sint Fredeganduskerk (komt binnenkort wel eens op mijn blog) en het veel drukkere Rivierenhof.
Naast gloedvolle bladeren en sprookjesachtige paddenstoelen, zijn er nog een hoop andere fijne dingen te ontdekken tijdens zo'n wandeling.
Zo kan je onverhoeds getrakteerd worden op de aanblik van een wat argwanende zwarte kat met pluimstaart bijvoorbeeld.
Wellicht een buurtbewoner die er ook wat nood aan had om de pootjes te strekken want ze zag er erg verzorgd uit.
Of misschien loop je wel tegen een eekhoorntje aan.
Het zocht wellicht voldoende lekkers om de winter door te komen en dat is gelukkig op de plek waar het woont totaal geen probleem. Eikels in alle maten en soorten !
En met deze pluizige schattigaard zet ik er voor vandaag een punt achter. Tot overmorgen!
Wat een prachtige reeks foto's. Ik denk dat ik mijn fototoestel toch ook weer eens uit de tas moet halen want dit maak je niet met #shotoniphone. ;-) Ik lees nu pas het verhaal van je mama. Te lang weggeweest uit blogland waarschijnlijk want dit deel je natuurlijk niet op IG. Hoe erg was dit en ik snap dat je helemaal van je melk bent. Hoe gaat het intussen met haar? Krijgen jullie het rond waar ze naar toe kan na ontslag? Bij ons was het mijn schoonmoeder die 3 weken geleden in het ziekenhuis kwam omwille van gebroken heup bij een stomme val. Operatie was goed gelukt en terwijl ze daar revalideerde, geraakte ze besmet met corona. 2 weken extra ziekenhuis in de covid-afdeling. Gelukkig had ze slechts milde symptomen. Voor iemand van bijna 92 een heel groot geluk. Ik wens jouw mama veel beterschap en niet te veel zorgen maken. Het komt allemaal wel weer goed. Maar ik snap het helemaal. Veel liefs.
BeantwoordenVerwijderenJe verhaal lijkt op het onze: ook zij raakte besmet met corona, maar met nauwelijks ziektesymptomen gelukkig. Ik ga ervan uit dat deze week haar appartement terug bewoonbaar zal zijn: ze zijn het aan het poetsen om de roet weg te krijgen. En dat ze dan niet meer besmettelijk is met corona. En dan kan ze eindelijk terug naar huis. Jij ook veel moed met je schoonmoeder hé!
VerwijderenPrachtig mooi!
BeantwoordenVerwijderenWat een geweldige macro's, een genot om naar te kijken deze serie.
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk toch om zo'n park voor je neus te hebben. Wat weet je toch altijd weer prachtige foto's te maken. Met wat voor camera die je dat? Begrijp ik nou goed dat je moeder in het ziekenhuis naast het brandletsel ook corona heeft opgelopen? (Gelukkig milde klachten.) Hou je taai allemaal en ik hoop voor jullie dat alles snel weer "normaal" is.
BeantwoordenVerwijderenIk maak mijn foto's met een Nikon coolpix 7800. Mijn 2de ondertussen. Mijn eerste was echt aan vervanging toe en ik vond bij de nieuwe toestellen geen toestel dat voldeed aan mijn eisen. Dus heb ik een 2dehandsje gekocht en ik hoop er nog een tijdje mee te kunnen fotograferen want het ziet er niet naar uit dat ze nog toestellen gaan maken zoals deze.
VerwijderenEn ja, ze liep daar inderdaad corona op, gelukkig zonder ziekteverschijnselen. Ze komt vandaag naar huis.