In mijn tuintje: de magische tulp "Hugs and Kisses"

Op deze moment van het jaar zijn de laatste verslenste tulpenhoofdjes al afgeknipt en ben ik een beetje ongeduldig aan het wachten op het afsterven van al het loof. Dan kan ik de vrijgekomen plek weer gebruiken voor een volgende lading bloemen want dan zaai ik er een bloemenweidemengsel op.

Maat ik wil toch met plezier nog even terugblikken op die bijzonder bloemenrijke lentemaanden in mijn voortuintje. Die begon voorzichtig met de parmantige krokusjes, ging over in de voornamelijk gele gloed van de narcisjes om vervolgens over te stappen naar de robuuste tulpen.

Ik had naar ondertussen goede gewoonte in de herfst wat nieuwe bloembollen gepoot. Daaronder de - voor mij de ontdekking van vorig jaar - frivole witte elegante North Poletulpen. Die mogen van mij best nog een paar jaar terug de lente komen opfleuren. 

Ook de zoete rose volle tulpen 'Angelique', de kleine en naar mijn smaak iets te snel uitgebloeide Humilis Persian Pearl, de statige eenvoudige witte en gele exemplaren en de felgekleurde volle tulpen die al jarenlang trouw op post zijn, waren weer van de partij.

En dan waren er nog een paar voor mij nieuwe soorten die ik vorig jaar nieuwsgierig had uitgekozen op de webshop van Fluwel (#nosponsor). Daaronder de wonderlijke 'Hugs And Kisses'. 

Ik had deze tulpen uitgekozen op basis van de foto op de website. Op de (eerste) foto: een crispy witte tulp met een bijna fuchsia roze randje. 

Dus ikke maar wachten en wachten maar er kwamen maar geen witte tulpen met roze randje tevoorschijn. Wél babygele exemplaren waarvan ik me niet herinnerde dat ik ze gezet had. 

Ik was er op het eerste zicht niet al te gek van die babygele tulpen: ze waren iets te flets van kleur naar mijn smaak en hun vorm was ook al niet zo speciaal.

Maar toen gebeurde er vanalles met die tulpen....

Na dat eerste zachtgele stadium, werden ze hoe langer hoe witter....

En toen verscheen er - eerst heel voorzichtig en later hoe langer hoe nadrukkelijker - een rozerood randje aan elk blad...

Langzaamaan sijpelde dat rozerood als een druppel bloedende waterverf meer en meer het witte blad in.... Het gele van in het begin was totaal verdwenen.

En nog wat later verdween ook het witte hoe langer hoe meer en stonden er prachtige rozerode gevlamde tulpen in mijn tuin.

Ik ben zeer verguld over deze tulpensoort. Elke dag ging ik extra aandachtig naar deze tulpen kijken om te zien hoe ze verder transformeerden. Ze mogen blijven van mij en volgend jaar nog eens een showke geven!

Ik heb een reclame- en sponsorvrije blog en kreeg niks in ruil voor het schrijven van dit blogartikel. Ik kocht de bollen op eigen initiatief en betaalde de volle pot.