Een zondag in augustus ergens in Parijs: Ik bezoek eerst een kerkhof (verslag later) , laat me vervolgens inspireren op een geweldige tentoonstelling in Fondation Cartier en heb dan een hongerken.
Vlakbij het museum was ik een brasserie met groot terras gepasseerd en in het voorbij stappen ha ik me bedacht dat dat wellicht een goeie plek was voor mijn avondmaal later die dag. Maar het was dus zondag én augustus en toen ik toe was aan dat eten, was die brasserie gesloten.
Dus stapte ik en bleef ik stappen op zoek naar een alternatief. Ik kwam een duur restaurant tegen met een buitentoog vol oesters en nog wat gesloten visrestaurants en toen zag ik ineens aan de overkant van de straat 'la Coupole'.
Er zijn een aantal van die monumentale restaurants in Parijs waar ik alleen al voor vooral voor hun architectuur en sfeer graag eens zou willen gaan eten: le train bleu, Julien, Maxim's, Lapérouse, Le Dôme.... . Maar ze zijn duur en wat sjieker en ook al stonden ze al bij elk tripje naar Parijs op mijn 'wil ik doen'-lijstje, ik kreeg mezelf nog niet zover om er effectief binnen te stappen.
Maar ineens stond ik dus met vermoeide benen en een hongerige maag geelogend voor La Coupole en na een blik op de menukaart besloot ik dat dat eigenlijk best meeviel van prijs en stapte ik binnen.
Dat het een zondagavond was in augustus, bleek deze keer een klein gelukje: ik las achteraf dat je in la Coupole best reserveert want anders het risico loopt om te moeten aanschuiven of gewoon niet binnen geraakt.
Maar toen ik er binnen stapte op die warme zondagavond in augustus was het restaurant maar dun bevolkt.
Ik werd dan ook zonder aarzelen naar een witgelakende tafel gebracht door een meneer in stijf kostuum.
Op mijn kapotte bestofte schoenen (zool lag er half af maar ik had niks anders bij waar ik lang mee kon stappen, dus ben ik ze ook in hun kapotte staat blijven dragen doorheen de rest van mijn verblijf in Parijs) met mijn verschenen rugzakske over mijn schouders en mijn verwaaid kapsel was ik eerder uitgedost voor een snelle hap op mijn poep op de oever van de Seine en viel ik nogal uit de toon tussen de toch wat meer opgeklede eters in deze gelegenheid. Maar de garçons lieten me dat op geen enkele moment voelen: ik werd met evenveel egards behandeld als alle andere gasten.
La Coupole is erg mooi ingericht: chinees groene pilaren met gouden motiefjes, een werkelijk prachtige mozaïekvloer die bewijst dat bruintinten wél mooi kunnen zijn, mooie structuren in de ramen en lichtarmaturen, .... . Echt een parel!
Op culinair vlak viel mijn keuze viel op een voorgerecht met krab en limoen en als hoofdgerecht koos ik indische lamscurry.
Het voorgerecht bleek lekkerder te klinken dan het was. Ik vond het vooral nogal flets van smaak.
Maar de lamscurry was een voltreffer: dit recept staat blijkbaar al sinds 1927 op de kaart - wat me verbaasde want ik had een meer traditionele franse keuken verwacht in dit restaurant - en dat is terecht. De lamscurry was afgewerkt met stukjes verse kokos en dat vond ik er zo lekker bij dat ik besloten heb om dat zelf ook te doen als ik nog eens een Indische curry maak.
Ter info: Ik bestelde een voor- en hoofdgerecht en nog een koffie toe en betaalde daar 45 euro voor. Geen andere dranken want ik drink liefst gewoon water bij mijn eten en in Parijs krijg je dat gewoon standaard altijd bij je eten.
Al etend keek ik mijn ogen uit naar al het moois dat er te zien was. Geen celebrities echter. Dat zou echter wel gekund hebben want La Coupole was en is blijkbaar een geliefde eetgelegenheid voor mensen die in de schijnwerpers staan. Ik las dat Simone de Beauvoir, Sartre, Picasso, Dali, en Man Ray er graag vertoefden, maar ook Mitterand en Patti Smith en Serge Gainsbourg .... . En nu ik dus ook :D .
Ik ben heel content da'k eindelijk in zo'n restaurant ben geraakt! Misschien dat ik de anderen op mijn lijstje ook probeer een volgende keer.
Wil je ook eens naar La Coupole?
Dat moet je hier zijn:
75014 Parijs
Meer Parijs hier of via deze tag...
Wat leuk dat je daar hebt gegeten. Ik was in .69 in Parijs als au pair. Mijn mverouw was een fotomodel en kwam er vaak. Als ik vrijwas ging ik er ook wel eens wat drinken, eten heb ik er nooit gedaan. En 8nderdaad waren er altijd veel bekende kunstenaars. Namen weet ik niet meer, wel herinner ik me de taxi’s die sjieke mensen kwamen ophalen.... Ik zat ook vaak bij le Select aan de overkant, ook een heel beroemd café.
BeantwoordenVerwijderenWat een plezant verhaal!
VerwijderenWat mooi daar. En fijn dat het eten lekker was. Het restaurant lijkt een beetje op Terminus, bij Gare du Nord.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat ken ik maar ik was er nog nooit binnen.
VerwijderenWat mooi zeg. Het is voor ondertussen al heel lang geleden dat ik nog eens naar Parijs geweest ben. Spijtig dat het voorgerecht wat tegenviel maar gelukkig dat de lamscurry het kon goedmaken. Ziet er lekker uit.
BeantwoordenVerwijderenIk ben er ondertussen nog een paar keer geweest en het blijft elke keer heel tof! Ze hebben er ook een zeer lekker dessert: ile flotante!
Verwijderen