Kunst in Verbeke Foundation

Al sinds de allereerste keer dat ik hoorde over Verbeke Foundation wilde ik daar eens graag naartoe. Maar dat is zonder auto niet zo evident. Ik zou er kunnen geraken met het openbaar vervoer, maar dan ben ik meer dan 2 uur enkel onderweg en moet ik een heel stuk te voet gaan. En dat vind ik er een beetje over, vooral omdat het met de auto maar een kleine drie kwartier rijden is. 

iglo gemaakt van oude koelkasten

Ik heb bewust geen auto want ik heb dat in mijn dagelijkse leven niet nodig. Mijn leven speelt zich grotendeels af op fiets- of tramafstand van mijn woonplaats. Ik heb weinig redenen om een auto te willen en veel redenen om er geen te willen. 

Maar af en toe loop ik toch tegen beperkingen op. Het maakt vooral een deel van de wereld minder toegankelijk, en dan meer bepaald als ik uit mijn directe omgeving iets zou willen doen. Steden bezoeken is niet zo moeilijk want dat kan vlot met het openbaar vervoer. Maar meer landelijke plekken zijn moeilijk bereikbaar. Zo ook de locatie van Verbeke Foundation.

drievuldigheidsboom - Thijs Van Der Linden

Gustav Meist

Mijn lief heeft sinds enkele jaren wél een auto. Dus toen mijn lief een tijdje geleden zei dat hij graag wat uitstapjes wilde doen, was ik er als de kippen bij om voor te stellen eens naar Stekene te rijden om onszelf op een kunst- en bosbad te trakteren bij Verbeke Foundation. 

Annie Debie

Annie Debie

Annie Debie

En ik werd niet teleurgesteld.

Annie Debie

Wim Taciturn

Verbeke Foundation is een privémuseum en is ondergebracht op een groot terrein met hangars die ingedeeld zijn als tentoonstellingsruimte enerzijds, en een bos er rond waar her en der kunstwerken zijn tentoongesteld anderzijds.

Wim Taciturn

Wim Taciturn

Wim Taciturn

Tijdens ons bezoek aan de Foundation bleek een deel van de gebouwen in gebruik voor een trouwfeest en wat verderop was een groep fotografen aan de slag met modellen die zich her en der in, op en tussen de kunstwerken hadden genesteld. Ik concludeer daaruit dat je de locatie dus ook privé kan huren voor feestjes en andere activiteiten.

Wim Taciturn

Ronddwalen op deze plek, zeker als je er nog nooit bent geweest, is een echte ontdekkingstocht. En wij begonnen onze ontdekkingstocht binnen.

We kwamen in een grote hangar terecht en liepen al bijna onmiddellijk op een stuk met opgezette dieren. In mijn nabije omgeving is er iemand die heel erg veel houdt van opgezette dieren en haar enthousiasme daarvoor heeft me een beetje aangestoken. Ik werd dus al vanaf onze eerste stappen in het museum erg blij van wat ik allemaal zag.

Het zou doorheen onze zoektocht niet de laatste keer zijn dat we iets met dieren tegenkwamen. Opvallend veel werken die er tentoongesteld zijn, hebben iets met dieren.

Dat geeft me deels ook een ongemakkelijk gevoel want ik vind het niet tof als dieren sterven. Maar ik heb geleerd dat taxidermie niet (meer) bedreven wordt met dieren die speciaal daarvoor worden gedood maar er dieren worden gebruikt die op de 1 of andere manier om het leven kwamen. En dan vind ik dat eigenlijk juist schoon, dat je zo'n dier niet gewoon ergens laat wegrotten of nog erger (want een dier dat wegrot heeft in de natuur natuurlijk ook zijn functie) , ergens laat verbranden. Maar dat je er kunst mee maakt.

Kevin Van Braak - Boxing Ball

Soit, we liepen dus eerst op een stuk in de hangar waar letterlijk honderden opgezette dieren en dierenschedels te zien waren. Het was er fijn rondlopen maar ook wat ambetant verlicht in het kader van het maken van goeie foto's. Geen goeie foto's van deze dieren dus ... .

Wat verderop liepen we op een apart ingerichte ruimte vol werken van Floris en Jan De Cuyper. Mooie beeldhouwwerken en schetsen. 

Er was ook een serre met weer helemaal andere werken: een R 4-tje gemaakt van aarde, kunstwerken met bomen, een broedmachine met eieren, ... . 

Peter De Cuypere

En werken van Nederlands beeldende kunstenaar Servaas Schoone die een heel bedrijf opstartte om vislucht in blik te verkopen als kunstvorm. 

Er waren nog meer dingen te zien waar dieren in betrokken waren. Er was een hele afdeling voorzien voor bio-art-installaties. Vreemde hermetisch afgesloten doorzichtige boxen vol ontbindende dieren en planten, schilderijen die werden gemaakt met duizenden en duizenden vliegen, ... .Dat deel van de collectie vond ik én intrigerend maar ook wat ongemakkelijk. Ik heb ze niet erg grondig bestudeert.

gemaakt met vliegen

Ik genoot dan weer wel van de opgezette dieren die bijeen gepuzzeld werden en zo fabeldieren werden. Ik denk dat dit deel van de collectie tot mijn favorieten in het museum behoorden. 

En dan waren er nog de prachtige grafkisten van het Ghanese volk, de Ga.

Irene Hamerlinck

Irene Hamerlinck

Wat verderop stond nog een hangar waarin collages tentoongesteld zijn van oa Iréne Hamerlinck. Ik kende haar werken niet en vond dit een toffe ontdekking. Ik probeerde wat info over haar te vinden door te googlen, maar helaas vond ik vooral links naar werken waarin ze als muze werd geportretteerd door Jean Brusselmans en bijzonder weinig informatie over haar eigen werken. 

Louis De Cordier - buik

De verschillende gebouwen van het museum liggen in een bos. En ook in dat bos zijn tal van werken te zien. Veel van die werken bestaan uit een soort van gebouwen. 1 van de bekendste is ongetwijfeld de Casanus van Atelier Van Lieshout. Daar kan je zelfs in logeren als je wilt . 

Ik was vooral erg blij dat ik het boshuis vol gerecycleerde ramen eens in het echt zag.

Open ruimte, Open functie - Jason van der Woude

Zo ronddwalend over de paadjes tussen de bomen lieten we ons telkens weer door een ander werk verrassen.

Ik had er nog uren kunnen ronddwalen, maar mijn compagnon is altijd wat sneller uitgekeken op de dingen als ik. Ik wierp om af te sluiten nog een blik op 'the White House' van  Ryan Mendoza waar ik , zo onder de bomen verscholen, direct zou willen intrekken. En toen reden we terug huiswaarts.

We hebben toch een paar uren rondgelopen in dit wonderlijk en verrassend museum en we hebben zelfs niet alles gezien. Ik hoop dan ook dat mijn lief ooit nog eens goesting genoeg heeft om er nog eens naartoe te rijden. 

Wil je er ook eens naartoe? Op hun website vind je alle info. Als bezitter van een museumpas betaal je trouwens minder inkom. Dat staat nergens aangegeven, dus je moet er wel expliciet zeggen dat je een museumpas hebt.

Meer blogartikelen met kunst in de hoofdrol via deze tag ... . 
Ik bezocht dit museum op 5 augustus 2024.