Malta: Ta Kalanta Sea Cave, of toch niet?

We zouden vanuit het vissersdorpje Marsaxlokk een wandeling maken naar een mooie plek aan de kust die mijn lief had uitgekozen. (Ik ben eerlijk gezegd vergeten welke plek dat juist was, ik zal het hem eens vragen... ) . Dat was ten minste het plan.

Het was die dag heel warm, én we hadden net geluncht met zicht op de mooie bootjes, én ik was eigenlijk vergeten dat we nog een hele wandeltocht zouden doen. En eerlijk gezegd: ik had geen goesting... .

Maar bon, we hadden dat gepland, dus grabbelde ik toch een beetje moed bijeen en stapte in de felle zon het dorp uit.

Ik had écht geen goesting. En het was écht te warm. 

En toen passeerden we een man die daar ergens zat en die ons aanbood om ons tegen een goei prijsje naar onze bestemming te brengen met de auto. 

Dat vond ik een goed plan! 

We zouden dan van daaruit terug wandelen naar Marsaxlokk alwaar we de bus weer richting Sliema zouden pakken. Zo zouden we én de mooie plek zien én toch ook nog een wandeling hebben maar hopelijk zou het dan al wat minder heet zijn.

Gelukkig stemde mijn lief snel toe. 

De vriendelijke chauffeur zette ons ergens af aan een trap naar beneden. Beneden kwamen we op een rotsig plateau terecht naast de zee. En ik was zeer onder de indruk want het was er heel schoon.

Achter ons lag een hoge wand die helemaal uitgehold was door het water en daardoor in een boog over ons heen hing. Spierwit.
En rondom ons een rotsige platte vloer vol gaten.

Het was een zeer desolaat en speciaal landschap maar zeer mooi. En we waren er bijna alleen.

In de verte in de zee zag ik een uitloper met een gat in. Wat opzoekwerk leert me dat dat waarschijnlijk 'Hofriet Window' was.

Maar helemaal zeker ben ik niet. Want eigenlijk hadden we geen idee waar de chauffeur ons had afgezet. 

Ik had al snel door dat het niet op de plek was waar we naartoe wilden. 

Maar waar dan wel, dat kan ik nog altijd niet met zekerheid zeggen. Ik vermoed op basis van wat ik op google maps zag, dat we in of aan de "Ta Kalanta Sea Cave" waren. Maar ik kan me vergissen....

Eigenlijk was het ook niet erg dat we verkeerd werden afgezet. Want wat we zagen was onaards mooi. 

En dichterbij om terug te stappen naar Marsaxlokk ;).

We lieten de schoonheid van het water en de krijtrotsen rondom ons op ons inwerken en stegen toen terug de trap op naar de straat om het pad door de natuur te vinden dat we zouden gebruiken om terug naar het vissersdorp te stappen.

Maar toen mijn lief op een gegeven moment de asfaltweg verliet voor een vaag paadje met een onduidelijke bestemming aan de rand van de klif, koos ik ervoor om niet mee te gaan.

Ik wil best wel eens een wat ongemakkelijker paadje afwandelen, maar dan wél eentje waar we zeker van zijn dat we er mee komen op de plek waar we moeten zijn. Zéker als de namiddag op zijn einde loopt in november en dus de nacht niet lang meer weg zou blijven.

Dit paadje was echt heel onduidelijk en ook niet te zien op google maps. Ik was er niet zeker van dat we op die manier terug zouden geraken. Maar mijn lief was er gerust in. 

Dus besloten we elk onze weg te gaan: mijn lief liet de avonturier in zich los en dook verder het paadje op en ik stapte gezwind langs de asfaltweg terug naar Marsaxlokk.

Onderweg passeerde ik nog een kerk in de middle of nowhere waar ik me even op een muurtje zette. Ze was helaas gesloten.

En toen ik terug in de bewoonde wereld kwam passeerde  ik ook nog een bijzonder mooie en luie kat in het midden van het voetpad naast een boom. 

Terug in het dorpje zocht ik mezelf een ontspannend plekje op een terras van een koffiebar en daar zat ik geduldig te wachten tot mijn lief zijn pad afgewandeld had en zich opnieuw bij mij zou voegen.

Ik hoefde niet zo lang te wachten. En ik was stiekem een beetje opgelucht want ik had al visioenen van een lief dat de weg niet zou vinden op zijn paadje en daar door het donker zou overvallen worden. 

Hij had een stukje van het pad gelopen en had dan vastgesteld dat het pad inderdaad niet richting dorp liep en dus was hij op zijn stappen teruggekeerd en had hij dezelfde weg afgelegd dan ik.

Als je nu graag ook die indrukwekkend overhangende krijtrotswand wil zien aan de zee, dan kan ik niet beloven dat ik je naar de juiste plek stuur door te zeggen dat het hier was. Maar ik denk het eigenlijk wel. En als het niet de juiste plek is, dan is het er toch in de buurt. Er zijn daar aan die kustlijn vele mooie plekken, je gaat er zeker iets moois zien. 

We bezochten deze plek op 4 november 2023.
Meer Malta op deze pagina of via deze tag.
Meer zee via deze tag...