Hoe is het bij jullie gesteld met jullie kamerplantcollectie? De mijne heeft zwaar afgezien en er zijn helaas een aantal slachtoffers gevallen.
Zoals mijn rattenstaartje. Die had al eerder momenten dat het ineens minder goed ging, maar het plantje herstelde er elke keer van. Maar deze keer dus niet. Op een week tijd ging hij van ogenschijnlijk blakend gezond naar dood. En ik heb nog altijd geen idee waarom.
Mijn Alocasia Zebrina die ik met veel liefde in september kocht, overleefde de winter ook niet. Collega An had me nochtans gewaarschuwd: "tel de bladeren maar, ge zult zien dat je er binnen een paar maanden een pak minder hebt", zei ze me. En ook nog: "die plant kan niet tegen water, giet hem niet te veel". Maar ondanks haar waarschuwingen liep het al gauw helemaal mis. Na elke spaarzame gietbeurt met lauw water ging er weer een nieuw blad hangen en enkele maanden later bleef er van het pronkstuk uit mijn collectie niks meer over.
Nu zijn deze planten gekend om hun dramaqueengehalte, dus ik had er in gedachten wel rekening mee gehouden dat het slecht zou kunnen aflopen. Maar dat het zo snel zou gaan had ik niet verwacht. Ik had zelfs speciaal een groeilamp aangeschaft om hem 's nachts enkele uren extra licht te geven, maar het mocht niet baten. Ik concludeer alvast dat dit geen plant is voor de omstandigheden waarin ik woon en zal ze in het vervolg maar laten staan als ik ze tegenkom in de plantenzaak.
Ook mijn Haworthia Fasciata 'Zebra' sneuvelde helaas, in dit geval vermoedelijk door een paar keer te veel water. En zelfs een graslelie die ik al 35 jaar heb en die niet kapot te krijgen was, ging er deze winter toch aan. Ik had hem verbannen naar het trapje buiten omdat hij geen bladeren meer had. In het verleden leefde zo'n verbannen plant toch soms nog op, en ik hoopte een beetje op hetzelfde effect. Dat effect was er inderdaad want hij kreeg nieuwe scheutjes, maar toen was er die winterprik met zware vriestemperaturen en vergat dat hij buiten stond. Hij is nu echt morsdood helaas ....
Dan zijn er nog de planten die nog wel leven, maar niet in erg florissante staat zijn. Mijn rode begonia heeft niet zoveel bladeren momenteel. En mijn Syngonium Podophyllum had er op een bepaalde moment zelfs geen meer. Maar ik zag wel nieuwe beginnende blaadjes dus heb ik hem gewoon laten staan en ondertussen zijn er weer 2 blaadjes en een hoop nieuwe groene sprietjes te zien. Met deze laatste 2 planten komt het wellicht wel goed.
De schade van afgelopen winter ligt hoger dan andere jaren, en dat wijt ik aan het thuiswerk. In niet-coronatijden ben ik de ganse week op mijn werk en dan verwarm ik op weekdagen niet. Maar doordat ik nu meestal thuis werk, staat de verwarming nu heel de dag op. En dat zorgt voor een heel ander klimaat dan gewoonlijk in mijn woonkamer. Een klimaat waar mijn planten blijkbaar niet van houden. En zelfs die nieuw aangeschafte groeilamp heeft dat niet kunnen goedmaken.
Met wat planten minder, was er weer ruimte en vooral veel goesting voor wat nieuws en zo komt het dat ik na een werkdag op kantoor in het naar huis fietsen effe binnensprong bij de plantenwinkel in Borgerhub op de Turnhoutsebaan in Borgerhout. (#nosposor)
Al schuifelend tussen de planten ging ik uiteindelijk overstag voor 3 plantjes: een Chinees lantaarntje want dat wilde ik al lang, een witte epipremnum, en dit paars/groen gekleurde vaderplantje.
Ik had ooit eerder lang geleden al zo'n vaderplantje. En ik had daar nooit zoveel aandacht voor. Ik vond hem niet bijzonder mooi, maar het was een plant en dus kreeg hij een plekje. Ik gaf hem af en toe water, maar vergat dat ook soms weer. De ene keer was hij vol en florissant en vol witte bloempjes. De andere keer wat kaal en miezerig. Maar het was een sterke plant die al mijn buien doorstond tot hij er toch ooit eens genoeg van had en de pijp aan Maarten gaf.
Toen ik deze zag staan in de winkel, was ik eerst niet erg geïnteresseerd. Maar toen zag ik hem vanuit een ander hoek en viel mijn oog op de dieppaarsroze kleur van de blaadjes aan de achterkant en ineens werd ik verliefd. Et voila, nu woont hij bij mij :) . Zo snel kan het gaan :) .
Ik kan er maar niet van over hoe felgekleurd de achterkant van de blaadjes is, zeker als er wat licht door valt. En hoe mooi dat is! Dus heb ik me voorgenomen om dit exemplaar beter te verzorgen dan zijn voorganger lang geleden.
Om dat goed te kunnen doen zocht ik op wat dit plantje nodig heeft. Dat blijkt dit te zijn:
- veel licht, maar liefst geen direct felle zon
- Je mag het plantje sproeien, maar het kan ook zonder
- Het plantje zal meer en meer gaan hangen. Maar dat wist ik al van de vorige die ik had.
- De Tradescantia krijgt kleine witte of roze bloempjes. Ook dat wist ik al. Nu is het nog afwachten welke kleur mijn exemplaar zal krijgen. De paarse bloempjes deden me trouwens erg denken aan de eendagsbloem die ik in mijn tuin heb staan en wat opzoekwerk leerde me dat ze inderdaad beiden tot dezelfde familie van de Commelinaceae behoren. Goed gezien van me dus!
- gieten: 1 tot 2 keer per week. Voel gewoon effe of de grond nog nat is en zo nee: geef een geutje water.
De aloë vera staat er hier niet zo best bij. Ik denk dat de koude periode van een tijd terug niet zo goed voor deze plant geweest is. Voor de rest doet alles het nog en ik heb ondertussen een paar planten een grotere pot gegeven.
BeantwoordenVerwijderenDat vaderplantje heb ik ook weleens gehad, maar dat is al lang geleden.
Je foto's zijn prachtig!