Brussel: De Galeries Royales Saint Hubert

Bon, als we niet op uitstap mogen in het echte leven, dan doe ik het maar via mijn foto's en mijn herinneringen hé. 

Zo denk ik met plezier terug aan al die keren dat ik met mijn mama - en de laatste keer ook met broer erbij - eventjes rondslenterde in de Koningsgalerij in Brussel.

Wanneer mama en ik naar Brussel gaan, belandden we op de terugweg naar het station zeer vaak effe in deze galerij.

Ze ligt dan ook niet ver van station Brussel centraal en maar een boogscheut van de grote markt en een aantal boeiende musea. 

En we vinden ze beiden zo mooi dat we er graag eventjes rondlopen alvorens richting huis te sporen.

De galerij (-en, het zijn er eigenlijk 3: de Koningsgalerij, de Koninginnengalerij en de Prinsengalerij)  is tot laat open. 

Ik heb nog nooit meegemaakt dat we er niet in konden en we gaan er meestal laat op de dag naartoe. 

De galerijen zijn gevuld met een hoop sjieke winkels, wat horeca, een theater/cinemazaal en een hoop dure chocoladewinkels voor toeristen. 

Die laatsten zijn ook 's avonds open en ik vraag me altijd af of toeristen écht denken dat wij Belgen massaal chocolade kopen in die gelegenheden. Ik doe dat alvast niet, jullie wel? 

Mama en ik drentelen graag langs de etalages en kiezen dan uit welke oorbellen of handschoenen we zouden kopen moesten we ze niet te duur vinden. 

En soms gaan we nog een laatste koffietje drinken op het terras van de Mokafe (#nosponsor), een café waar ik ooit ook eens binnen wil zitten want ik vind het interieur er zo mooi en lekker ouderwets. 

Het loont de moeite om in de galerijen ook de blik even omhoog te wenden:  Het dak bestaat uit een glazen koepel, hier en daar kijken beelden neer op de bezoekers en de gevels zijn mooi gedecoreerd met marmer en decoratie. 

Wil je er ook eens naartoe? Dan moet je hier zijn ... .

Benieuwd wanneer ik nog eens een keertje samen met mama deze gewoonte van ons in het echt kunnen beleven. 

Meer Brussel via deze tag ...