Op weg naar een museum passeerden mama en ik een kerk. Wandelen ipv de metro nemen heeft zo zijn voordelen: je ontdekt dingen die je onder de grond niet ziet.
Het museum waar we naartoe liepen was tot laat open, dus besloten we onze doelgerichte wandeltocht even te onderbreken om de kerk binnen te springen.
De Sint Augustinuskerk is een grote vrijstaande kerk, omringd door druk bereden straten.
Langs de buitenkant vertoonde ze een veelbelovende grote rozet, en interessante torentjes en hoekjes.
Eens binnen werden we niet teleurgesteld.
Het eerste wat me opviel, was de warme sfeer in de kerk.
Verantwoordelijk daarvoor: de vloer.
Meestal liggen in kerken stenen vloeren, maar hier vond ik een mooie parketvloer in warm hout.
Onder de grote koepel - gedecoreerd met een stralende zon en omringd door een rijtje glasramen - zag ik een gigantisch gouden altaar.
Ik vond het een heel kitscherig ding en moest een beetje denken aan het verhaal van de gouden stier die aanbeden wordt in het 1 of ander Bijbelverhaal (Maar ik ben niet zo thuis in geloofskwesties, dus het verhaal van die stier herinner ik me maar vaag. Iets met het aanbidden van afgoden en een straf die er op volgde of zo? ) .
Ik hoopte na wat opzoekwerk in google meer info te hebben over dat gigantisch gouden ding, maar ik vond er niks over terug.
Ik vond het nochtans iets buitenissigs maar misschien staat dat er niet altijd? Of vergis ik me en krijgt het geen extra aandacht omdat het toch een normaal onderdeel is van een kerk?
Mijn oog viel ook op het zeer mooie stalen gebinte van het plafond. Zeer erg Parijs vind ik dat.
Effe stoppen om deze kerk te bezoeken was een goede beslissing. Ik vond ze namelijk zeer mooi en het was fijn om er even in rond te kuieren.
Wil je er ook eens naartoe. Je vindt de kerk hier.
Meer Parijs via deze tag of op deze pagina ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com