Het voelt een beetje raar om deze blogpost over Napels te schrijven terwijl ik ondertussen al een hele reeks foto's en ervaringen rijker ben van mijn huidige verblijf in Parijs. Daar zit ik namelijk op deze eigenste moment - de moment dat ik dit schrijf, en dit was de enige blogpost die ik niet voor mijn vertrek schreef - al meer dan een week te genieten van alles wat deze stad te bieden heeft.
Napels is een heel andere stad, al kan ik me de Galleria Umberto I met het grootste gemak ook voorstellen ergens in Parijs. Ze zou er niet misstaan.
We zagen er af en toe een glimp van, zoals die keer dat we van op Castel Sant' Elmo neer keken op de stad onder ons.
En ineens liepen we er tegenop en besloten we binnen eens een kijkje te gaan nemen.
Lang bleven we er niet: we waren moe en in winkelen hadden we geen zin. Maar wel lang genoeg om de mooie structuur van het gebouw te zien, en de prachtige mozaïekvloer, en de koepels....
Vlakbij deze architecturale parel ligt een groot plein: de Piazza Del Plebiscito. Heel dicht aan het water ook, een straatje verder en je ziet de oneindige zee. Dichter dan dat zijn we op een tripje naar Napels niet geraakt.
Napels ligt dan wel aan de kust, maar er is zoveel te zien in de stad zelf dat het er gewoon niet van gekomen is ook eens aan de waterkant te gaan kijken.
Maar dat kan altijd nog eens op een andere keer als we dat zouden willen hé ;)....
Zo, en nu ga ik me klaarmaken om wat kunst in me op te nemen in Centre Pompidou.
Meer blogposts over Napels via deze tag of op deze pagina ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com