Naaien: een goeie tip voor naaisters en een nostalgische anekdote waarin ik zelf een een genante rol speel ....

nope, draagt wel plezant in huis maar niet om mee buiten te komen ....

Ik maak al eens kledingstukken voor mezelf. Maar dat is niet altijd met even veel succes. En dat heeft verschillende oorzaken.

Mijn lijf heeft niet meer de vorm waarmee ge zelfs goed staat met een patattenzak. De tijd waarin ik een kleine kussenhoes gewoon openmaakte van boven en onder, er een rekker en een zomeke in deed en zo weer een nief minirokje had is al lang vervlogen helaas.

nope, bovenaan vanvoor veel te ruim, aan de buik en heupen maar net goed 

Ik ben zeker geen doorwinterde naaister maar ik kan wel min of meer de instructies van een eenvoudig uitgeschreven patroon volgen. 

En soms heb ik ineens zin om iets te maken, neem ik mijn stapel naaiboekjes erbij en zoek ik mezelf een haalbaar patroontje.

nope, alleen draagbaar met een trui over of als ik mijn armen uitstrek zoals op de foto. Trekt anders op niks ......

Echter, maar al te vaak loopt dat niet goed af. Wat aan de kapstok nog geslaagd lijkt, is aan mijn lijf vaak een dikke tegenvaller.
Ik heb namelijk niet alleen geen mooi maatje 38 meer, maar pas ook meestal niet in de standaardconfectiematen omdat die niet overeenkomen met mijn lichaamsvormen. 
En ik weet niet hoe dat met U zit, maar ik ben behoorlijk gedesillusioneerd en voel me een beetje (da's gelogen: erg) mistroostig en moedeloos als ik weer eens iets heb gemaakt wat na al dat werk voor eeuwig in de kast verdwijnt wegens ondraagbaar.

yep! een nagetekend van een gekocht!

Dus heb ik een tijd geleden beslist geen patronen meer te maken uit boekjes  (heb dan ook mijn abo op LMV niet verlengd) en sindsdien maak ik alleen nog eenvoudige dingen die ik overteken van kledingstukken die ik kocht en waarvan ik vind dat ik er goed mee sta. En ik kan je zeggen: een zeer goed besluit voor mijn zelfvertrouwen, zowel op vlak van hoe ik vind dat ik er uit zie als op vlak van vertrouwen in mijn naaitalent.

yep! nagetekend van gekocht watervalbloesje

Maar al lang maak ik me de bedenking: waarom bestaat in tijden van internet en doorgedreven digitalisering nog niet de mogelijkheid om patronen helemaal gebaseerd op je persoonlijke lichaamsverhoudingen te vinden? Gewoon een patroon uitkiezen, je lichaamsafmetingen invullen en vervolgens een patroon letterlijk op je lijf getekend ontvangen. Dat moet toch niet zo moeilijk zijn? Het zal niet 100% voorkomen dat het soms toch niet goed is want het is niet omdat iets past, dat je er ook mee staat. Maar de kans op slagen zou toch al hard stijgen. Een gat in de markt volgens mij.

past niet meer maar was goed. Een madame zsazsake .....

Dat vond mijn broer toen ik hem dat vertelde ook. Hij werd er helemaal enthousiast over en probeerde me aan te zetten om daar iets mee te doen. Alleen: ik kan geen patronen tekenen, kan geen computerprogramma's maken, kan niet goed genoeg naaien, en heb al helemaal geen talent om zaken te doen en zo iets op poten te zetten. 

yep! Nagetekend van een bestaand bloesje

En toch denk ik dat het een goed idee is!

te klein ondertussen maar een A-ke van madame Zsazsa en die pasten wel! 

Dat dacht Naomi Sluijs van soft cactus blijkbaar ook. Ook zij was op dat idee gekomen en meer nog: zij heeft wél de beschikking over al die vaardigheden en zij tekende samen met haar man op die manier een jurk uit. Het is een overslagjurk geworden - de Vivienne-dress - en het patroon werkt precies op de manier zoals ik het in mijn hoofd had.
Hoe cool is dat wel niet!

yep, een nagetekend,versie 3 al!

Ik heb ze nog niet gemaakt, ik draag zelden jurken omdat ze bij mij niet comfortabel zitten als ik veel moet bewegen.

Maar een mooie passende jurk kan natuurlijk altijd wel eens van pas komen.
Dus ik ga ze zeker eens maken.
En jij kan dat ook als je dat wil: Naomi stelt het patroon van de jurk namelijk gratis ter beschikking via haar webshop ' see you at six '. Het enige dat je moet doen is je registeren, je maten opmeten en doorgeven en je krijgt het patroon aangepast aan jouw lichaam. 

yep! een nagetekend  

Tenslotte - ik kan er niks aan doen, het moet er toch echt bij -  word ik van "soft cactus" altijd wat nostalgisch. Ik heb geen persoonlijk contact met Naomi, maar toch heb ik een link met haar: haar oudste zus was ooit een klasgenootje en goede vriendin van me . Ondertussen ben ik ze al lang uit het oog verloren. 
Ik heb Naomi wellicht als peuterke of zo bij hen thuis zien rondkruipen ;) .
Ooit kampeerde ik met oa haar grote zus en mijn broer in het bos aan de rand van hun tuin . En mijn broer reageert nog altijd verontwaardigd als ik gniffelend vertel wat ik toen gedaan heb (want het is een goed verhaal dus vertel ik het graag, ondanks de niet zo propere rol van mijnentwege in heel de historie) :  Grote zus Sluijs had ons verteld dat er vossen in het bos zaten. Die nacht hoorden we rond onze tent heel de tijd geritsel en dat vonden we best eng.
En toen moest ik plassen, een activiteit die we normaal gezien gewoon wat verderop tussen de bomen zouden doen......
Maar ge denkt toch niet dat ik met al dat geritsel nog een stap uit die tent durfde zetten! Wie weet wat voor enge beesten liepen daar allemaal rond!  
Maar ik moest écht ...
Dus heb ik mijn broer zijn gammel gepakt (da's zo'n metalen bakje met een handvat waar de soldaten en de scouts uit eten) en heb daar in geplast, de rits van de tent geopend, de inhoud zo snel als mogelijk buiten gekieperd zo sel mogelijk de tent terug gesloten zodat we veilig waren en zo was ik er van verlost. 
Maar mijn broer heeft nooit nog zijn gammel willen gebruiken.....

allez vooruit, deze wikkeljurk is ook nog draagbaar. Maar de stof is niet zo'n beste kwaliteit ....

Allez vooruit: meet je nu allemaal op voor dat patroon, trek een stofje uit die stapel die je ongetwijfeld nog ergens in huis hebt  en haal jullie stikmachien boven!

Meer blogartikelen rond het thema naaien... 


PS: dit is geen gesponsorde blogpost. Ik heb deze blogpost uit eigen beweging geschreven omdat ik zoooooo content was van dit initiatief.