Oostende: een zonsondergang , wat gemijmer over fotografie en een fototip ...

Voor die keer dat ik ( ondertussen flink wat weken geleden ) eens een paar avonden kon doorbrengen aan zee, moest ik natuurlijk van de gelegenheid gebruik maken om te genieten van de spectaculaire zonsondergangen boven de Noordzee en uiteraard hoorden daar de nodige kiekjes bij.

Ik kan het fotograferen namelijk niet laten en het voordeel is dat ik er dan de rest van mijn leven van kan blijven nagenieten ;).

Bij deze de foto's van de 2de avond die ik doorbracht aan de Belgische kust, ergens in september. Een heel andere zonsondergang dan die van een dag eerder trouwens : toen waren er veel wolken, op dag 2 niet ...

Ik zie niet zo vaak mooie zonsondergangen : waar ik woon gaat de zon onder op een plaats waar ik het net niet kan zien, ik vang hoogstens een glimp op van wat kleur in de lucht. 

Maar ik treur er niet om : ik zie andere mooie dingen en des te meer apprecieer ik het als ik dan wel eens de zon zie zakken in het avondrood.

Ik wil deze foto's ineens gebruiken om een boom(pje) op te zetten over fotografie. Om te beginnen wil ik een tip delen met jullie : Je kan door een eenvoudig truukje de kleuren van de lucht spectaculairder maken. Niet alleen bij zonsondergangen trouwens, ook wolken worden zo meer sprekend en andere objecten aan de horizon donkerder.

Als de zonsondergang op volle kracht is , is dat niet zo belangrijk. Maar als ze nog maar net begonnen is maak je op die manier de kleuren toch wat straffer.

Bon, de truuk ( sebiet vergeet ik hem nog, stel je voor :) ) : kantel je fototoestel een beetje zodat je de lens als een schijnwerper wat van beneden naar boven toe richt. Zo makkelijk is dat .... Probeer maar eens, je zal versteld staan van het effect. En pas dat gerust ook in andere situaties toe, want dat geeft vaak meer dramatische foto's . En wat dramatiek op tijd en stond maakt het leven wat spannender, toch ? ...

Fotografie is natuurlijk altijd een beetje subjectief : als ik een foto maak van een paar oorbellen, zie je de rommel die er rond ligt niet op de foto. Als ik een foto maak van een mooie klaproos in de tuin zie je niet het zwerfvuil dat er naast ligt en alle auto's die mijn schoon uitzicht op al dat groen bevuilen door hun aanwezigheid. Als ik foto's maak, knip ik sowieso altijd slechts een fragment uit een hele context.

Ik vind dat eigenlijk ook geen probleem : ik ga ervan uit dat iedereen wel weet dat er rond een foto nog vanalles te zien is dat niet op het beeld terecht komt.

En al vanaf de moment dat de mens de fotografie uitvond werd er bij elke foto een keuze gemaakt van wat er op kwam en wat niet waardoor een foto altijd meer zegt dan alleen dat wat er op staat.

Ik ga er echter van uit dat iedereen realistisch genoeg is om te beseffen dat wat we op het wereldwijde web te zien krijgt maar een deel van de realiteit is, het deeltje dat mensen willen laten zien. Ikzelf laat trouwens bewust wel eens een glimpje zien ( in tekst of in foto ) van de niet zo perfecte kant van mijn leven.

Maar ik ga ook bewust op zoek naar mooie dingen in de veelheid van lelijkheid die ik ook vaak tegenkom. Ik vergroot graag die mooie dingen uit, ik word daar een gelukkiger mens door. Ik heb dat nodig als tegenwicht tegen de niet zo fraaie kanten van een doorsnee mensenleven. Want die zie ik ook en kan ik zelfs niet buitensluiten als ik dat zou willen. 

Zo, einde preek :)

Terug naar de mooie zonsondergang ;)

Edito september 2022: Ik heb er een heel stuk uit gedaan (over manipulatie van foto's)  omdat dat verwees naar een filmpje dat ik niet meer terug vindt ...