Niel...

We hadden een vrije dag die we helemaal open lieten om samen iets te kunnen gaan doen.

Die ' we , dat waren ik, Latifa en haar 2 kinders...

En het was goed weer ! 

Dus toen Latifa voorstelde om te gaan wandelen in Niel, was dat dan ook direct beslist...

In Niel waren er vroeger veel baksteenbakkerijen .
En dat zie je als je er gaat wandelen...

Naast restanten van bakstenen en hier en daar wat muurtjes en ruïnes kwamen we er ook veel vijvers tegen...

Met hier en daar een visser - ze hadden nog niks gevangen maar bleken wel het gezelschap te hebben van een potje vol wriemelende wormpjes ( oooohhh dat vind ik zoooo vies hé !  ).

We plukten ook bloempjes omdat ik aan Nadira wilde laten zien hoe ik vroeger bloemenkransen maakte voor in mijn haar.

Ik wilde er ineens foto's voor een tut van maken, maar helaas vonden we niet voldoende geschikte bloemen én viel het stukje dat ik al maakte al gauw uit elkaar...

Het zal voor een andere keer zijn ....

Latifa zag daar in de buurt ooit eens een groot hert met gewei toen ze in de winter in het donker naar huis reed.
Maar die kwamen we spijtig genoeg niet tegen...

Er grazen daar ook Gallowayrunderen maar die kwamen we spijtig genoeg ook niet tegen ...

 De kinderen genoten ervan, en de grote mensen natuurlijk ook ;) !

In het vogelkijkhuisje lag een dikke drol...
Vermoedelijk van menselijke oorsprong was de conclusie na grondige observatie ...

We schrokken erg van een kikker of pad : die sprong uit angst voor onze lompe mensenvoeten  voor onze neus in het water en door die plons sprongen wij bijna tegen't plafond van't verschieten ( moest er een plafond geweest zijn wat nogal een raar zicht zou zijn zo midden op een wandelpad tussen het struikgewas naast een vijver ) ...

Met deze bloemekes lukte het gewoon écht niet, bloemenkransen maken... Dat weten we dan ook weeral ...

Zie ze eens ijverig werken, deze zachte vliegende pelskens ....

Voor een duik is het nog net te koud.

Kunst of vervuiling of nog iets anders ? Ik vond het alvast een schoon zicht, die kleuren op de stenen ...

En zo zijn we daar ook eens geweest, in het bos in Niel !