In mijn tuintje: babyworteltjes

Ik heb nog niks gedaan in mijn moestuintje, ik weet zelfs geeneens welke zaadjes ik nog in huis heb. 

Erg hé !

Ik zal er eens invliegen dit weekend sé.

Maar dat wil niet zeggen dat er helemaal niks beweegt in mijn pottenmoestuintje.

Ik had namelijk al wat dingen gepland en gezaaid in de nazomer en de herfst en die hebben de winter overleefd en krijgen nu een groeischeut.

Zoals bijvoorbeeld dit worteltje...

Ik zaaide vorig jaar voor het eerst worteltjes. 

En ik heb ontdekt dat dat zeer trage kiemers zijn , maar ook zeer trage groeiers. 

De eerste zaaisels oogstte ik voorbije zomer al en bleven erg klein , een centimeter of 6 maximum. Vermoedelijk komt dat omdat ze bij mij in potten staan.

Die eerste worteloogst heb ik al lang opgegeten.

Maar ik besloot op het einde van de zomer de ondertussen leegstaande plantenzakken ten volle te benutten door er een nieuwe lading worteltjes in te zaaien.

De wortelplantjes die ik toen zaaide hebben gewoon alsof het niks is de winter overleefd.

Het ambetante maar ook wel spannende van worteltjes is dat ze onder de grond zitten en je dus geen idee hebt hoe groot ze zijn.
Ik zie wel dat het loof  nu de ergste winterprik voorbij is een groeischeut heeft gekregen en toen kon ik me niet meer inhouden en heb ik er toch eentje uitgetrokken.

Zoals je ziet is het nog maar een heel klein babyworteltje.

Dus mogen ze nog gewoon op hun gemakske wat verder toenemen in omvang, traag mag ook namelijk.