Geklets: over mijn zomer, de miserie bij het bestellen van een nieuwe bril, en nog wat losse flodders...

Terwijl ik dit schrijf is mijn zomervakantie van 5 weken alweer voorbij. En ik had weer last van een vervelend verschijnsel: vanaf halverwege mijn vakantie ongeveer begon het alweer : 'oh nee! Ik zit al in de helft! Het is alweer bijna gedaan!'. Dit soort van gedachten poppen dan zeer vaak op in mijn hoofd en maken dat ik niet meer helemaal ontspannen kan genieten van de vele vrije dagen die nog volgen vooraleer de vakantie echt voorbij is. Herkenbaar?
Ik had overigens deze keer geen last van het verschijnsel dat in het verleden ook wel eens mijn vakantieplezier een ietsepietsie vergalde: het overvol proppen van mijn vakantie met vanalles wat ik wilde doen waardoor ik zo'n volle agenda heb dat ik niet meer kan ontspannen en bovendien ook nog eens ambetant ben omdat er nog een hoop andere dingen zijn die ik wilde doen die er niet meer bij kunnen. Herkenbaar?

Geen Parijs nr 2

Dat ik van dat laatste minder last had, kwam wellicht doordat ik de eerste 2 weken nog wat beperkt werd in mijn doen en laten door de vervelende evenwichtsaandoening waar ik last van had. Ik kon gewoon niet mijn agenda volproppen want mijn lijf kon dat op die moment niet aan. 

Het oorspronkelijke plan was om op de laatste werkdag van mijn werkjaar met mijn valies naar het werk te gaan en mijn vakantie te starten door van daaruit de trein richting Parijs op te springen voor een weekje. Maar ook dit reeds geplande reisje moest ik annuleren door de positie-duizeligheid waar ik nog steeds last van had. Dat zijn dus 2 reeds geplande Parijstripjes die niet konden doorgaan en waarvan de treintickets ergens random in de toekomst gepland staan om nog in te halen.

De aandoening lijkt ondertussen toch echt helemaal verdwenen - hopelijk blijft ze dat ook - en dus kon ik vanaf halverwege mijn vakantie eindelijk terug mijn normale leven leiden en hopelijk kan ik de gerateerde Parijstripjes snel inhalen.

Ik was wel verbaasd dat ik geen makkelijke manier heb gevonden om met mijn reeds aangekochte treintickets (2 keer heen en terug) van de Eurostar iets te doen.
Annuleren, zelfs zonder geld terug maar met een tegoedbon of zo, gaat niet.
Aan iemand doorverkopen of weggeven ook niet want ze staan op naam. Het met een doktersbewijs annuleren ook niet. Ik ben toch niet de enige die een reisje met de eurostar boekt en die vervolgens niet kan gaan omwille van medische redenen? 

Ik heb ze moeten verzetten naar een andere moment maar dat is een hele klus: ik had en heb nog steeds geen idee wanneer ik dan wel kan gaan, dus ik moest ze naar een random moment verzetten tot ik dat wél weet . En ik bleek heel erg hard te moeten zoeken naar een moment waarop ik niet moest bijbetalen: Tickets van de Eurostar verschillen naargelang de moment zeer sterk van prijs en ik kon er slechts moeizaam vinden die niet duurder waren dan wat ik al had betaald. En ik wilde niet bijbetalen voor een ticket waarvan ik niet wist wanneer ik ze echt zou gaan gebruiken. Vermoedelijk zal ik ze nog een paar keer moeten verzetten tot ik ze echt ga gebruiken. 

Hebben jullie een ander idee van wat je kan doen als je door ziekte geen gebruik kan maken van aangekochte eurostartickets? 

Nieuwe zetel

Ik kocht tijdens mijn vakantie eindelijk een nieuwe 3-zit want ik was door mijn ondertussen al zeer oude Ikea-Ektorp doorgezakt. Het werd gewoon opnieuw dezelfde, maar dan deze keer een nieuwe (de vorige was een tweedehandse die ik ooit kreeg van een collega) . Ik liet hem brengen want zo kon ik ook mijn oude laten meenemen, en dat ging zoals gewoonlijk  (want ook bij een eerdere levering van nieuwe matrassen van Ikea) weer gepaard met een hoop miserie. De leveringsdienst waar Ikea mee samen werkt is niet echt geweldig ... . 

Ik vind het model van de Ektrop niet zo mooi, maar ik heb uitvoerig gezocht naar een andere - ook in andere winkels - en heb er geen gevonden naar mijn zin. 

Dit waren mijn eisen: 

- de juiste afmetingen om tussen de muur en mijn bureautafel te passen

- zeer goed zitten

- hoezen moeten vervangbaar zijn en liefst ook wasbaar

- ik moet hem mooi vinden

En zo kwam ik terug bij de Ekrotp terecht want die zit goed, en heeft vervangbare en wasbare hoezen. Ik kocht hem zonder hoezen want de hoezen die momenteel bij Ikea voor deze zetel verkrijgbaar zijn vind ik oerlelijk. Dat scheelde ook in prijs waardoor ik bij een andere firma (Soferia, geen reclame) hoezen naar mijn zin kon bestellen. Ik ging voor hoezen die volgens het staaltje de kleur 'dark yellow' hadden maar die naam dekt niet echt de kleur vind ik. Op het staaltje dat ik bestelde viel me dat no niet zo echt op, maar nu de hoes er is blijkt hij eerder goudkleurig te zijn. Gelukkig vind ik het erg mooi staan. De stof is ook zeer zacht en dus ben ik al bij al toch wel blij met mijn nieuwe aanwinst. En als de hoezen ooit aan vervanging toe zijn, ga ik zeker opnieuw ook op andere plekken zoeken dan bij Ikea zelf. Dat is wel duurder, maar de kans dat ik iets naar mijn zin vind is veel groter.

Nog vakantie-activiteiten ...

Omdat het maken van nieuwe oorbellen een hele verhuis van materiaal met zich meebrengt en mijn huis nogal overhoop zet, is dat iets dat ik niet efkens voor een uurtje kan doen. Ik doe dat de laatste jaren dan ook liefst een paar dagen na mekaar in mijn vakantie en dat maak ik er ineens een hele hoop. Dat heeft als bijkomend voordeel dat ik tijdens het maken hoe langer hoe meer inspiratie krijg. Ook deze vakantie trok ik een paar dagen uit om me intensief op de kralen te gooien en ik ben bijzonder tevreden met de collectie oorbellen die uit mijn vingers kwam. Ze zullen allemaal week na week op vrijdag als tutorial verschijnen op mijn blog (maar de volgers op mijn instagramaccount hebben ze al voorbij zien komen in mijn stories). 

Er was ook nog een klusje dat al een paar jaren wachtte om aangepakt te worden: ik heb een metalen tuintafel die altijd buiten staat en die zeer serieus aan het roesten was. Ze had al langer een nieuw likje verf nodig maar ik vond nooit de juiste moment om het te doen. Vorige zomer al kocht ik het nodige materiaal maar het was toen vaak te warm om te schilderen. Deze keer vond ik toch een paar niet te warme maar toch droge dagen om de tafel af te schuren en ze een paar lagen nieuwe verf te geven. Het was typisch zo'n klusje waar je erg blij van wordt dat het eindelijk gedaan is.

Ik bezocht ook wat musea en geraakte eindelijk in Verbeke foundation.

En ik trok de laatste week van mijn vakantie met mijn lief een weekje naar Koblenz in Duitsland om de mooie kastelen naast de rijn te gaan bekijken. 
Wij zoeken voor de zomervakantie altijd bestemmingen uit die niet te zuidelijk liggen omdat we niet van hitte en massatoerisme houden. Maar  net toen wij in Koblenz waren ging er een hittegolf over die contreien waardoor we op een bepaalde moment zelfs een dag hadden van 35 graden. Ik troostte me met het idee dat het dan in het zuiden wellicht nog veel warmer was, maar het kostte me toch een paar dagen en gezeur van mijnentwege vooraleer ik echt kon genieten van ons uitje. Toen de temperatuur een beetje zakte werd het iets dragelijker en hadden we toch nog een fijne tijd.

Hoe de aanschaf van een nieuwe bril een moeilijke onderneming bleek te zijn ... 

Ik had al heel lang een dikke kras op mijn bril en de glazen werden hoe langer hoe doffer. Tijd voor een nieuwe besloot ik ergens in juni. Maar nieuwe brillen kiezen vind ik erg moeilijk, ik vind niet snel een bril waar ik mee sta namelijk. Dus besloot ik om ofwel de glazen in mijn oude te laten vervangen , ofwel gewoon dezelfde opnieuw te bestellen. 

Het werd het tweede want volgens de winkel (Hans Anders) was dat het goedkoopst. De glazen waren op die moment via een promotie namelijk gratis, ik moest dan alleen het montuur betalen. 

Omdat ik ook de vorige bril daar kocht, leek me dat erg eenvoudig: ik wilde gewoon exact dezelfde bril opnieuw en alle gegevens stonden zelfs gewoon in hun computer.

Maar ik ben ondertussen 9 keren naar de winkel geweest (en moet toch nog eens terug vrees ik) en heb nu pas de bril die ik nodig had.  Wat een eenvoudige bestelling was bleek een ware odyssee te zijn. Lees maar mee hoe vaak ik naar de winkel moest: 

1. Ik bestel de bril.

2. De bril is klaar dus ik ga hem halen. Ik heb een half uur staan kijken hoe ze alle laden en kasten ondersteboven keerden maar ze vonden hem niet. Ze hebben hem opnieuw moeten bestellen...

3. Ik ga hem halen. Deze keer is hij niet kwijt.

4. Ik ga een paar uur later terug want ik loop er mee rond en het zicht is raar. Er is iets mis volgens mij. Ze meten de nieuwe en de oude bril na, mompelen iets over een collega die een fout heeft gemaakt maar concluderen tenslotte dat hij toch echt identiek van sterkte is dan de vorige. Ik moet er gewoon aan wennen zeggen ze me. 

Tussendoor: ik had ondertussen gemerkt dat het montuur iets van vorm was gewijzigd want hij stond boller, en de 2 brilglazen stonden schever. Bovendien staken en de glazen staken er aan de binnenkant wat uit en dat was niet het geval bij de vorige bril.  Ik concludeerde dat ze het montuur iets gemoderniseerd hadden en vermist ik het verdict kreeg dat de glazen toch echt identiek waren aan de vorige, vermoedde ik dat ik het zicht anders vond omdat de glazen wat anders gepositioneerd stonden. Ik had ongelijk ... Lees maar verder ...

5. De bril is van pasvorm echt anders en knelt erg aan mijn slapen waardoor ik hoofdpijn  krijg -> ik laat hem losser zetten.

6. Hij knelt nog steeds te hard dus ik ga hem nog eens laten aanpassen in een andere winkel, en nu knelt hij niet meer aan mijn slapen ...

8.... maar wel achter mijn oren en daar krijg ik ook hoofdpijn van -> ik ga nog maar eens naar de winkel. Deze keer vertelt de dame me dat de glazen dikker zijn dan de glazen van de vorige bril waardoor het montuur niet aangepast kan worden naar hoe de vorige bril zat. Ik moet verdunde glazen hebben als ik dezelfde bril wilde dan de vorige. 

Ik had nochtans gevraagd om dezelfde bril te maken. En ik had zeker geen goedkopere dikkere glazen gevraagd. Bovendien vertelde ik bij elk bezoek aan de winkel dat ik identiek dezelfde bril had gevraagd als de vorige en ik had die ook telkens had laten zien . En g. ..een enkele keer had de medewerker (telkens iemand anders) gezegd dat er andere dikkere glazen in zaten. 

Die dikkere glazen waren de reden waarom de glazen er wat uitstaken, en dus niet het montuur dat was  aangepast tegenover de vorige versie. Want het montuur bleek helemaal niet aangepast. Dat leek alleen maar zo omdat er dikkere glazen in moesten en dat ook effect had op het montuur.

Verder vertelde deze dame me ook dat er een fout in 1 van de glazen zat waardoor de sterkte niet klopte. Mijn indruk dat er iets niet klopte was dus wel degelijk juist. meer nog: de medewerkster die dat had nagekeken had dat ook gezien want had toen ook iets gemompeld van een fout. Maar ze heeft er toen  vervolgens voor gekozen om te liegen door me te zeggen dat ze juist waren en dat ik er gewoon moest aan wennen.

Conclusie: hij moest opnieuw besteld worden met de juiste  en deze keer verdunde glazen. En die glazen kostten 100 euro meer.

9. We zijn nu iets meer dan 2 maanden na mijn eerste bestelling en ik ga hem halen. Het is onmiddellijk duidelijk dat het nu wel goed is. Al mag hij nu een beetje strakker zitten en dus moet ik eigenlijk nog eens terug. Maar ik weet niet of ik daar nog zin in heb ... 

Wat denken jullie: ga ik in de toekomst nog eens een bril kopen bij Hans Anders ? (antwoord: een dikke vette 'nee bedankt'! ) .  

en verder ...

- Wilde ik tijdens mijn vakantie ook eens 1 of meerdere van deze wandelroutes  - 'ontdek de wereld in Antwerpen' - doen. Maar het is er niet van gekomen. Misschien eens in een weekend dan maar ... . In dat geval volgt er zeker een verslagje!

- Ook mijn tuin had te lijden van de slakkenaangroei die dit jaren menig tuintje teistert. En mijn dahliaknollen waren ook niet zo blij met het weer want de planten bleven veel kleiner dan normaal en kregen pas veel later bloemen. Maar stilletjesaan tonen die exemplaren die tot plant zijn uitgegroeid toch hun kleurenpracht. Ik had ook wat bloemen binnen voorgezaaid en die stekjes leken al snel ook weer verdwenen eens ik ze in de volle grond had gezet. Maar ze blijken sterk want ze krijgen nu een groeispurt en zo fleuren ze op de valreep toch nog mijn voortuintje mee op. Zelfs 1 van de volledig opgegeten pompoenplanten herpakte zich, al ben ik niet zeker of dat nog tot een vrucht gaat leiden. De courgettenplanten zijn helaas echt helemaal opgepeuzeld.

- Wat tips voor een tuin vol vlinders en andere insecten.... .

- Inspirerend wat er kan als je gaat voor de gemeenschap ipv voor geldgewin!

- Ben ik gedegouteerd dat er meer aandacht lijkt te gaan naar de manier waarop, Herman Brusselmans zijn afkeer van de genocide in Gaza uitdrukt dan naar de genocide zelf. De wereld heeft een resetkop nodig ... . 

- Leer ik nog steeds plichtsbewust elke dag minstens een kwartier Duits op de app duolingo. Leer je ook een taal op die app en wil je vriendjes worden? Zoek dan naar mieke630502.

- En ook nog: Ik heb geen woorden meer voor de gruwel die in Gaza gebeurt en de vele ogen die gesloten worden voor wat Israel daar doet.... . Dus hou ik het maar bij: STOP THE GENOCIDE AND FREE PALESTINA!

 Zo, en bij deze is ook mijn blog weer vertrokken ;) . 

Meer geklets via deze tag...

Bloemenfoto's van mijn tuin ;) ...