Al kuierend doorheen de straatjes van Metz liepen we op nog een kerkje. Het lag te baden in de gouden gloed van het avondzonnetje en aan zijn lokroep om eventjes binnen te komen was niet te ontkomen.
Je zal maar een bescheiden maar mooi kerkje in Metz wezen. De kans dat je dan over het hoofd wordt gezien is erg groot. Want tegen de imposante kathedraal van dit stadje kan je dan natuurlijk niet op.
Hoor je het fluisteren? |
Maar wij hoorden het zachte gefluister om wat aandacht van dit kerkje gelukkig wél. Dus duwden we de deur open en stapten binnen in de onwereldse buik van dit zonnebadend pareltje.
Binnen werden we verwelkomt door stilte. En zo'n streepje stilte, dat is altijd fijn.
We gaven onze ogen de kost aan het interieur van het kerkje, daarbij vergezeld door vele kleurrijke lichtvlekjes de de zon doorheen de glasramen gooide.
Op vlak van glasramen heeft deze kerk natuurlijk zeer grote concurrentie van de iets verderop gelegen kathedraal. Maar toch was ik ook onder de indruk van de exemplaren die we hier zagen.
Mijn favoriet waren de ramen in blauwtinten met sprankeltjes rood, in een grillig patroon van rechthoekjes. Niet erg typisch kerkelijk want geen taferelen van allerhande Bijbelse vertellingen. Maar in al hun eenvoud toch erg mooi.
En uiteraard waren de Bijbelse ramen ook vertegenwoordigd. In elke zichzelf respecterende kerk vind je ze namelijk terug.
Ik hou van kerken. Ik hou van hun architectuur, van de kunst die er overal te zien is en die vaak erg bombastisch en dramatisch is (want eerlijk, we staan er misschien niet meer zo bij stil omdat het een zo'n ingeburgerd beeld is, maar alleen al die man met spijkers door de handen en voeten en met doornen aan een kruis genageld getuigt toch van een grote portie dramatiek. Niet? ) . Ik vo-ind de grote orgels mooi, en de gewelven en de vaak imposant hoge pilaren. Maar soms wordt de schoonheid van zo'n interieur een beetje verstoord door lelijke moderne stoelen ... . Gelukkig was dat hier niet het geval want hier stonden nog mooie oude banken!
Absolute blikvanger was een enorme mozaïek met ontiegelijk veel kleine steentjes ... .
Het was niet zo simpel om in dit kerkje te geraken want de straat ervoor lag opengebroken ne het was wat laveren langs door werkmannen aangelegde noodwandelpaden. Maar ik ben content dat ik de subtiele lokroep van het kerkje niet heb genegeerd want ze was dat streepje aandacht leer dan waard!
Wat de glasramen betreft, in bepaalde regio's (Vendée en Loire, weet ik; misschien ook in omgeving Metz) waren er subsidies om glasramen in plaats van te restaureren, te vervangen door hedendaagse exemplaren. Pareltjes zijn daarbij!
BeantwoordenVerwijderenMerci voor dit weetje!
VerwijderenThanks for sharing a beautiful church
BeantwoordenVerwijderen