Metz: intro

Enkele weken geleden vertelde ik al wat over het lichtfestival in Metz. Maar dat kwam wat uit de lucht vallen besefte ik. Vandaar vandaag een behoorlijke introductie over mijn reisje naar Metz afgelopen zomer. 

Het is waar, ik was écht erg enthousiast over Luxemburg stad. Maar toen mijn lief afgelopen zomer voor de 3de keer in zowat een jaar voorstelde om een kort tripje naar daar te maken, vond ik het toch interessanter om andere oorden op te zoeken.

Dus zei ik tegen hem: "Kijk ne keer op Google Maps wat er nog binnen een redelijke afstand ligt van België, maar toch ver genoeg en interessant genoeg om er naar toe te willen". En zo geschiedde. 

Er passeerden tal van mogelijkheden: Reims bleef lang een kanshebber maar daar trok mijn lief op zijn eentje naartoe toen ik in Parijs zat en dat werd door hem saai bevonden. En uiteindelijk bleek Metz the place to be. 

We zouden een lang weekend gaan ergens in augustus maar we hadden beiden langer verlof dan dat en al snel kwam er het voorstel van zijnentwege om er ineens een week van te maken. En zo kwam het dat ik in augustus door mijn lief richting de Franse stad Metz werd gereden.

Mijn verwachtingen waren niet erg groot: ik had nog nooit iemand iets tofs over Metz horen zeggen. Ik was niet zo enthousiast geweest over Trier, mijn lief niet over Reims en na Luxemburg en vooral Parijs ben ik wel wat verwend op vlak van stedelijk vertier.

Maar wat een ontdekking was dat zeg! Ik weet het: ik heb ook gejubeld over Luxemburg stad. Maar ik ga daar wat Metz betreft nog een flinke schep bovenop doen.

Ons hotel was gelegen in de oude binnenstad van Metz. Het was er eentje mét openluchtzwembad. Al bleek ik dat eerlijk gezegd minder plezant te vinden dan verwacht want het zwembad diende ook als centraal punt van een terras dat druk bevolkt werd door andere etende en drinkende hotelgangers en ik vond het wat ongemakkelijk om in mijn badpak in het water te liggen spartelen voor zoveel geamuseerde ogen. Maar het hotel was goed centraal gelegen, ideaal voor de vele uitstappen die we hebben gemaakt.

Die oude binnenstad bleek bijzonder knus: mooie oude smalle veelal autovrije straatjes, pleintjes vol terrassen,  een riviertje, lekkere restaurantjes, en een indrukwekkende kathedraal waar ik nog uitgebreid zal op terugkomen. En gezellige oude huisjes in een wat gelige steen, hier en daar een streepje street art (ook dat krijgt een apart blogartikel) , nog wat kleinere kerkjes en een museum hier en daar.

De stad wordt gelardeerd door een fraaie rivier die bevolkt wordt door vogels van allerlei pluimage, en getooid is met een aantal romantische bruggetjes versierd met kleurrijke bloemenmanden.

Hier en daar ook een hoogteverschil waardoor het gekronkel van de straten nog beter tot zijn recht komt. 

Wat verder op, weg uit het oude centrum, een grote afdeling van Centre Pompidou waar we maar liefst 4 zeer boeiende tentoonstellingen zagen. Ook daarvan krijg je later nog uitgebreid verslag.

Het stadje deint uit naar buitenwijken met toffe parkjes, en buurten vol prachtige art decogebouwen met als hoogtepunt het station, de post en vooral de Avenue Foch, wat de Cogels Osylei van Metz blijkt te zijn. Ook daarover later allemaal meer... . 

Metz doet heel erg zijn best om het de bewoners en bezoekers naar de zin te maken. Met weelderig mooie bloemenmanden overal, maar ook een tijdelijk aangelegde wereldtuin met verfrissende fontein, met een lichtfestival en met een hoop street art.

En daar komt volk op af. Ik vond Trier een wat suffig stadje waar niet veel te beleven viel, maar Metz is helemaal anders. Moest ik nog graag uitgaan ( mijn uitgaansdays are over, ik weet ook niet goed hoe dat zo ineens kwam eigenlijk, want vroeger deed ik dat wél graag en veel), ik zou er mijn hartje ophalen. 

We passeerden het éne na het andere tof café: bruine kroegen, danscafés, drukke terrassen ... . Allemaal zeer sfeervol en drukbezet.

Het kostte ons dus geen moeite om een week gevuld te krijgen. Er waren zelfs dingen die ik graag grondiger had bezocht of waar we geen tijd meer voor hadden. Zo bezochten we bijvoorbeeld niet het kasteel en maar zeer snel de overdekte markt.

Volgens mij is Metz voor de meeste mensen zo'n plek die ze kennen van de route naar meer zuidelijk gelegen vakantieoorden. Een plek waar effe gestopt wordt voor een hapje of wat rust onderweg naar warmere reisbestemmingen. Maar eigenlijk verdient dat stadje veel meer aandacht. Het is gezellig, mooi, en levendig. 

Ik weet niet of je dat al hebt gemerkt: maar het is vaak fijner om weinig tot geen verwachtingen van iets te hebben. Als je verwachtingen hebt, leg je al  op voorhad vast wat je wil meemaken. En als dat dan niet gebeurt, is dat een tegenvaller. Heb je geen verwachtingen en geef je je gewoon over aan hetgeen er gebeurt, dan is het des te plezanter als je fijne dingen ontdekt. Veel plezanter dan hoge verwachtingen hebben die niet ingelost worden op de wijze zoals je het jezelf had voorgesteld. Misschien had je wel een fijne tijd beleefd als je geen verwachtingen had en jezelf had laten verrassen. Metz bleek een zeer aangename ontdekking.  

Voila, en bij deze zijn jullie klaar voor een lawine aan verslagjes van ons bezoek aan dit stadje ;). Ik maakte namelijk zeer zeer zeer en zeer veel foto's waarvan ik hier een selectie wil plaatsen en waarin ik het weer zeer moeilijk gaan vinden om te selecteren waardoor ik veel en veel te veel foto's ga tonen. Sorry alvast ... Maar: Geniet er toch maar van!

 Meer Metz via deze tag ...