Nice: de kasteelheuvel

De kasteelheuvel in Nice ligt vlakbij het haventje en de kust. De heuvel huisvest een hoop vertier voor diegenen die eventjes genoeg hebben van het strand en ook wij hebben van dat aanbod gebruik gemaakt.

De naam van de heuvel is ietwat misleidend want de bezoeker die hem beklimt in de hoop een kasteel tegen te komen is er aan voor de moeite: het kasteel dat er ooit stond is al lang vergaan en meer dan een hoop stenen is er niet van overgebleven. Die ruine is overigens wél nog te zien.

Maar de heuvel is vooral de moeite omdat ze een park huisvest met een schoon uitzicht op de stad en het strand beneden. 

Wij wilden de eerste dag de heuvel bestijgen, maar dat lukte niet omdat het hek gesloten was. 

Het park op de heuvel is op bepaalde momenten gesloten, maar we slaagden er niet in om een duidelijk zicht te krijgen op de openingsuren. We vonden namelijk online info die mekaar tegensprak. 

De beklimming van de heuvel zou sowieso een werk vol hindernissen blijken te zijn. 

Een paar dagen later deden we een nieuwe poging en we besloten onze fysieke krachten wat te sparen door gebruik te maken van de gratis lift die vlakbij het strand mensen naar boven brengt. Zo stonden we in een wip boven .

We wilden op ons gemak op zoek gaan naar de kunstmatige waterval en dan langzaam naar beneden op zoek naar de kerkhoven die - zelfs vanuit de stad beneden zichtbaar - op de wand liggen. 

Maar dat bleek buiten het weer gerekend : Er werd storm verwacht en daarom werd de heuvel afgesloten.  Iedereen die op de heuvel rondzwierf werd door politie-agenten weer naar beneden gestuurd. 

Uit schrik niet meer op tijd door de poorten te geraken spurtten we ons in een stevig wandeltempo weer naar beneden richting haven.  

Enkele dagen later deden we een nieuwe poging en deze keer lukte het wél. We aten een broodje op een terrasje ergens op de top, hadden een mooi zicht over de stad en het strand, wierpen een blik op de ruïnes van het kasteel en zaten zelfs effe met zicht op de vuurtoren te lezen op een bankje. 

Na wat zoeken vonden we de waterval maar die stond - een kunstmatige waterval zijnde - helaas niet aan. Vermoedelijk was de mistral te sterk om ze op een veilige manier te laten stromen. 

Wat verderop stapten we via mooie mozaïektrappen weer naar beneden richting kerkhoven. We namen de tijd om er even rond te kijken en ik nam er genoeg foto's voor een apart blogartikel. Daarvoor zal je dus nog even geduld moeten hebben :).

Voor mij bleek het dus "derde keer, goede keer". Maar mijn lief deed nog een poging meer omdat hij toch echt graag de waterval wilde zien. En die extra poging loonde: hij kreeg ze deze keer in actie te zien. 

Wil je er ook eens naartoe? Check dan de openingstijden van het park (en hopelijk met meer succes als wij) . De gratis lift naar boven vind je hier.

Meer blogartikelen over Nice via deze tag ...