Bouillon: van bovenuit bekeken...

Ik woon in een platte stad op een gelijkvloers appartement en krijg zelden de kans om de wereld vanuit een hoogte te bekijken. Voor mij is dat de normaalste zaak ter wereld: Mijn wereld is plat, dat is hoe mijn wereld er uit ziet. Maar dat is niet voor iedereen zo.

De mensen in Bouillon wonen in een stadje dat in een vallei gelegen is. Rondom rond is de stad omringd door heuvels. Als je zelf in die heuvels staat, kijk je op de stad neer vanuit een hoogte. Dat is een heel ander perspectief van kijken naar de wereld rondom je dan bij mij in de platte stad.

Geen idee of dat ook een invloed heeft op je figuurlijke manier van kijken naar de wereld overigens . 

Het zal wellicht wel zo zijn dat de verwondering die ik voelde als ik vanuit de hotelkamer hoog in de heuvels naar de rivier en de stad errond keek, voor een ardeense bewoner van het betreffende stadje wat raar is. Immers, voor die stadsbewoner is dat gewoon hoe hij de wereld ziet.

In bergachtige gebieden word ik altijd wat ongemakkelijk. Als ik van boven uit naar beneden kijk voel ik altijd een lichte vorm van hoogtevrees.

Als ik van beneden uit al die bergwanden rondom me zie, krijg ik het dan weer wat benauwd omdat ik me wat ingesloten voel. 

Ik heb ook het gevoel dat bergen mijn bewegingsvrijheid beperken op een manier die ik niet gewoon ben in mijn eigen leefomstandigheden. Het lijkt ineens veel minder evident om te gaan en staan waar ik wil zonder daarvoor te beschikken over mechanische transportmiddelen.

In Bouillon werd ik me er meer dan in mijn dagelijkse leven van bewust dat wat ik zie rondom mij voor mij dan wel de normaalste zaak van de wereld mag zijn, maar dat dat zeker niet voor iedereen het geval is. 

Voila, zomaar wat overpeinzingen bij de foto's die ik vandaag met jullie wilde delen ;) . Herkenbaar?

 Meer Bouillon via deze tag ...