In mijn tuintje: krokusjes

Ik was eerlijk gezegd vroeger niet zo enthousiast over krokusjes. Vaak staan ze wat verscholen en klein wat iel te wezen, toch zeker de wat kleinere varianten. Ze zijn een beetje pietje precies wat betreft condities vooraleer ze bereid zijn hun schoonheid tonen. Het zijn zeker niet de grootste blikvangers tussen de vele bloembollen die ik in mijn tuintje heb staan.

Maar ondertussen - ik leerde pas nog iets bij over deze bloemen dat me helemaal over de streep trok - ben ik overtuigd: ik ben fan!

Kijk eerst maar eens goed naar hun prille begin: een busseltje groene sprietjes, omwikkeld door een ragfijn beschermend vliesje, en langzaamaan komt daaruit een bloemknopje verrezen. Heel schoon en delicaat! 

Ze komen in vele mooie tinten wit, geel en paars. En soms in een combinatie van een aantal kleuren.

Mijn lievelingskrokussen zijn deze exemplaren in een licht paars met een fijn wit streepje en een felgeeloranje stamper.

Maar dit jaar zette ik er een voor mijn tuintje nieuwe variëteit bij die me ook erg kan bekoren: deze krokusjes met een gele onderkant en een paarse bovenkant. 

Krokusjes zijn de voorboden van betere tijden in de tuin. Op de moment dat hun sprietjes boven de grond verschijnen, is de tuin op zijn minst moois: grauw, kaal, wat somber. 

Wanneer dan eindelijk de bolletjes boven komen, weet je: de lange winter is voorbij, we gaan weer richting vrolijke levendige zomerdagen vol zonneschijn, vogelgekwetter en uitbundige bloemenpracht. 

Ik hou ook echt van donkere winteravonden, mezelf nestelend tussen een berg kussens en een deken in de zetel, met wat kaarslicht beschenen en een mooi muziekje of een goede serie om de tijd te verdrijven, en graag nog wat regendruppels die tikken tegen de ramen of de wat mysterieuze stilte van een wereld bedekt onder een dik sneeuwpak.

Maar toch gaat er een gevoel van verlichting door me heen als ik die eerste tekenen van de naderende nieuwe lente zie verschijnen. "We hebben weer een winter doorstaan" gaat dan door me heen.

Vroeger, toen krokusjes me nog niet zo konden bekoren, was ik vaak wat teleurgesteld als ik ze zag staan: ze waren namelijk vaak zo nietig klein en onopvallend. 

Wat ik toen nog niet besefte, was dat krokusjes enkel hun bloemblaadjes open vouwen als ze beschenen worden door de zon. 

In normale tijden ben ik echter meestal op kantoor op de moment dat de zon hun kopjes beroert. Ik zag ze dus zelden open. 

Op grijze dagen of in de schaduw zal je dus niet zoveel zien van hun schoonheid.

Maar als het zonnetjes schijnt, transformeert mijn tuintje in een zee van kleurrijke vlekjes. 

Collega-blogger meneer Muggenbeet wees zijn lezers onlangs op het bestaan van deze 'nectarlijst'.  In die lijst kan je van een groot aantal planten zien hoeveel nectar ze leveren. Een beetje tot mijn verbazing scoort de krokus hierin het maximum. En dat beste lezers, trok me over de streep. 

Naast de aankondigers van de lente zijn ze ook nuttig voor het pas ontluikende insectenbestand dat leeft van nectar en stuifmeel. Krokussen verdienen hiermee wat mij betreft absoluut voor eeuwig een plek in mijn tuintje. 

En dat "voor eeuwig" is niet zo moeilijk: veel krokusjes die ik plant, komen daarna zonder enig omkijken jaar na jaar weer uit. En sommige soorten vermeerderen zichzelf zelfs elk jaar. 

Wist je trouwens dat er ook herfstkrokussen bestaan? De saffraankrokus bijvoorbeeld. De meeldraden van deze krokussen zijn het duurste specerij dat we in onze keukens gebruiken. 

Ik heb er al een paar jaar een aantal in een bloembak staan maar spijtig genoeg hebben ze nog nooit bloemen gekregen. Maar het groen komt wel elk jaar uit, ik leef dus in goede hoop dat ze ooit wel eens bloemen met oogstbare stuifmeeldraden zullen geven.

Af en toe ben ik ongeduldig en koop ik mezelf - een beetje tegen beter weten in want ze zijn snel uitgebloeid in mijn warme droge woonkamer - een potje krokussen voor binnen.
Eens uitgebloemd verhuizen de bolletjes naar de tuin en met wat geluk kunnen ze dan volgend jaar op een meer natuurlijke manier hun bloemenleven verderzetten.

En dan ga ik nu wat tussen mijn bloemetjes zitten want het zonnetje schijnt. Doei! 

Meer blogposts met bloemen in de hoofdrol via deze tag ...