Praag: aan de rivier

Zoals elke zichzelf respecterende stad, heeft ook Praag een rivier die de stad in 2 klieft: de Moldau (ik placht daar af en toe verkeerdelijk de Donau van te maken, dus als je dat nog ergens tegenkomt op mijn blog: laat het dan weten) .

En Praag staat bovendien bekend deze rivier op een bijzonder indrukwekkende wijze over te steken, met name  via de Karlsbrug.

Deze brug is onderwerp van tal van sfeervolle foto's. 

Toch is het mij nog niet gelukt - ook niet tijdens dit bezoek aan Praag - om zelf deze brug echt mooi vast te leggen op foto.

 Dat komt omdat ze dag en nacht overspoeld wordt door toeristen, zelfs in coronatijden. 

Ik probeerde het wel, maar er liep echt te veel volk over om vrij baan te hebben voor een wat mij betreft geslaagde foto.

Ik kon wel wat foto's maken van details. 

Van de vele beelden die de brug tooien bijvoorbeeld.

En van deze bronzen plaquette die duidelijk het  of andere mystieke doet als je er over wrijft want de plaat blonk van al de vingers die er over gestreken hebben. 

Ik herinnerde me nog van mijn vorige bezoek aan Praag hoe moeilijk het was om deze brug te fotograferen, dus heb ik er deze keer niet al te veel energie in gestoken.

En de rivier is ook op andere plekken bezienswaardig. 

Zo is er ergens een plekje dat druk bevolkt wordt door elegante zwanen - mét jongen! - die zich gewillig laten voederen door de jonge Pragenaren die hen op deze plek graag komen vervoegen voor een drankje, een babbeltje en wat rondgehang.

Er zijn lelijkere plekken om rond te hangen. 

Vanop de verschillende bruggen over de rivier heb je een mooi zicht op de statige suikerspinhuizen die de oevers larderen. 

Hier en daar zijn er stukken waar de oevers plaats bieden aan lommerrijke parken waar het fijn vertoeven is op luie momenten.

Er zijn zelfs hier en daar groene eilandjes midden in het water.

Ook kunst vindt een plekje aan het water. Ik herinnerde me om de 1 of andere reden van mijn eerste bezoek aan Praag nog zeer goed de rij gele lichtgevende pinguïns.

Mijn lief had geen idee waar ik het ver had als ik ze ter sprake bracht. Zo zie je maar dat iedereen zijn eigen herinneringen maakt. Want hij was er de eerste keer ook bij toen ik ze zag. 

En net zoals in alle respectabele steden met een ietwat noemenswaardige rivier, kan je ook in Praag de stad bekijken vanop een licht schommelende boot op het water of voor de meer actieven onder ons met een waterfiets.

 Dat laatste hebben we even overwogen maar toch maar zo gelaten omdat we ondertussen een beetje moegestapt waren en onze benen liever wat rust gunden.

Het eerste, varen met een bootje, hebben we voor een keertje overgeslagen omdat we dat niet zo veilig vonden in coronatijden. 

Maar er komt misschien nog wel eens een kans, wie weet ooit ... 

Meer Praag hier of via deze tag ... .