Ik heb de gewoonte om me in Parijs zoveel mogelijk te verplaatsen met de metro. Dat is efficient en beperkt een beetje de beweging die in te grote hoeveelheid bij mij makkelijk tot pijn in mijn benen, voeten en rug leidt.
Maar afgelopen zomer besloot ik dat een beetje te negeren en wat meer mijn benen in te zetten om van punt a naar punt b te geraken. Want al is de metro efficient, er is onder de grond natuurlijk niet veel te zien van de grandeur van de stad.
En zo kwam het dat ik wat ronddwaalde in door mij onontgonnen straatjes en avenues tussen mijn verblijfplaats en Parc Martin Luther King in Batignolles.
Het eerste pareltje dat ik daarbij tegenkwam lag zowat achter de hoek van mijn logeeradresje: het zoveelste stemmig rustig steegje, gedecoreerd met een massa potten vol planten.
Ik klikte er op los met mijn fototoestel en deze foto's zijn daarvan het resultaat.
Wil je ook eens dit steegje bezoeken? Het ligt discreet verscholen achter een gietijzeren hek op de Avenue de Saint-Ouen (hier).
Preciosas fotos! Que callejón más bonito, me encanta con tantas macetas.
BeantwoordenVerwijderenSaludos;)
Wat een prachtige straatjes.
BeantwoordenVerwijderenGeweldig om te zien hoe ze toch veel groen kunnen brengen in de stad!
BeantwoordenVerwijderenDan wil je toch helemaal niet meer met de metro!
BeantwoordenVerwijderen