In mijn huiskamerjungle: mijn 'Peperomia Caperata' of 'rattenstaartje'

Dit kleine plantje is er eentje van 'liefde op het eerste gezicht'. 

Ik liep rond in Dille en Kamille (#nosponsor) , zag het staan en moest het hebben. 

Ik viel voor de compactheid van dit plantje en voor de blaadjes die bovenaan donkergroen zijn en onderaan bordeauxrood. 

Ondertussen staat het al een flinke tijd tussen de andere planten in mijn huiskamerjungle. Het plantje is geen sterke groeier, maar vraagt ook bijzonder weinig zorg. 

Af en toe verschijnt er een stengel met stuifmeel tussen de blaadjes. Die blijft daar dan een tijdje staan, begint dan flauw te vallen tot ik het vervolgens gewoon zonder te hoeven trekken tussen de blaadjes uit haal. De naam 'rattenstaart' is afkomstig van het uiterlijk van die 'bloem'. 

Het plantje staat bij mij in daglicht en krijgt maar zelden een echte streep felle zon. En dat blijkt de juiste plek te zijn want google leert me dat het plantje niet houdt van felle zon.

Het zou ook niet van tocht houden, maar bij mij wordt het daar in de zomer toch af en toe aan blootgesteld want het staat vaak vlakbij het open raam. 

Het krijgt ongeveer 1 keer per week een lik water en dat blijkt voldoende te zijn.

Bij wijze van experiment zette ik enkele maanden geleden verschillende blaadjes van mijn kamerplanten in een flesje water.

Een aantal planten in mijn collectie worden wel vaker op die manier vermeerderd, maar ik besloot om die techniek ook eens uit te proberen bij planten waar ik dat eerder nog niet bij probeerde. 

Ook dit rattenstaartje wilde ik zo proberen te vermeerderen.

Ik zette gewoon 1 blaadje met steeltje in wat water. Na geduldig  regelmatig extra water geven om te voorkomen dat het steeltje droog zou komen te staan verschenen er na een tijdje  tot mijn vreugde inderdaad fijne nieuwe worteltjes.

Toen ik op reis zou vertrekken naar Parijs stond ik voor het gegeven dat ik aan mijn lief wel kon vragen om mijn planten te komen water geven, maar dan alleen als dat op een heel simpele manier kon. Hij heeft écht geen groene vingers. Ik moest niet afkomen met 'scheutjes die ge af en toe een lekje water moet geven als ge ziet dat de nieuwe worteltjes niet meer in het water staan maar zorg wel dat ge niet smost want dat maakt kringen'. 

Dus besloot ik dat ik er beter kon voor zorgen dat dit nieuwe scheutje al zijn definitieve plekje zou gekregen hebben in aarde vooraleer ik vertrok.

Het was nog even zenuwachtig afwachten of het nieuwgeboren scheutje ook zou kunnen aarden in .... euh ... aarde maar algauw bleek ik te kunnen juichen want de eerste nieuwe blaadjes verschenen snel.

Het nieuwe plantje is nog verre van zo groot als de moederplant. Maar het blijft het goed doen en er verschijnen regelmatig nieuwe blaadjes. Het is duidelijk: dit wordt een blijvertje, al geef ik hem misschien ooit wel eens weg aan een andere plantenliefhebber als ik er nog een reeks nieuwe heb gemaakt.

Of ik zet er eens eentje in een gesloten terrarium want daar zouden ze geschikt voor zijn volgens bepaalde bronnen op het wereldwijde web... 

Meer blogposts over mijn huiskamerjungle via deze tag ...