Gent: designmuseum: "Dieren op maat"

Ik weet niet helemaal goed hoe het kwam. Of misschien toch een beetje maar ik ben er niet helemaal zeker van. Maar toen ik samen met vriend Nick, vriendin Tonia en hulphond Victoria binnen stapte in het designmuseum van Gent, werd ik op slag erg geïrriteerd en ambetant.

Wellicht lag dat deels aan mezelf: moe misschien? Beetje last van de warmte? 

Maar het was toch opvallend dat Nick en Tonia dat ook bleken te hebben. 

Het maakte dat ik niet erg ontspannen en aandachtig op de tentoonstelling "dieren op maat" rondliep en naar mijn aanvoelen eigenlijk niet helemaal heb gevat waar het nu juist over ging en wat er juist allemaal stond.

Maar eerst effe terug naar het begin en introduceren waar ik ben geweest: in het designmuseum van Gent loopt momenteel een tentoonstelling met de titel "dieren op maat -  design tussen mens en dier". 

Ik weet niet wat ik moest verwachten, maar dingen met dieren trekken me wel aan, dus wilde ik er graag naartoe. En ik heb eerder al mooie en interessante tentoonstellingen gezien in dit museum dat ik doorgaans beschouw als 1 van de aangenaamste musea die ik al bezocht.

Maar deze keer dus niet waardoor ik jullie maar zeer fragmentarisch kan vertellen wat ik er zag.

Deze bomen bijvoorbeeld. Dat bleken krabpalen voor katten te zijn met elfenbankjes als zitjes voor als ze het klimmen beu zijn. Ik vond dat goed gevonden en nog mooi ook maar ik ben niet zeker of dat nu de essentie was van waarom ze er stonden.

Er was ook het wat lugubere zwarte servies dat wel mooi oogt en zeker ook ecologisch verantwoord is. Maar ik ben niet zeker of ik wil eten uit een bord dat gemaakt is van gedroogd bloed van dieren uit slachterijen.

Datzelfde materiaal werd gebruikt voor het maken van een elpee die mede de oorzaak was van onze ergernis: die liet namelijk een doordringende doffe bas horen op het ritme van de hartslag van een koe. Zeeeeeeeeer irritant vond ik dat, maar misschien was dat wel de bedoeling?

En wat te denken van dit soort van juwelen, inspireert op schedels van dieren? Ik vind ze mooi om naar te kijken, maar ik denk dat ik er niet graag mee zou rondlopen. Dat is echter wellicht ook niet de bedoeling...

In de kelderverdieping stonden objecten van studenten die op zoek waren gegaan naar manieren om producten die we in het dagelijks leven vaak gebruiken op een veel milieuvriendelijkere en duurzamere manier te fabriceren. Daar hou ik wel van, maar ik had geen zin meer om foto's te maken. 

Ik denk dat we nog geen uur zijn binnen geweest in het museum. Ik kan niet beweren dat de tentoonstelling niet boeiend was want ik had namelijk niet de juiste gemoedsgesteldheid om ze met een open blik te bekijken. Dus laat je door mijn verhaal niet tegen houden om er naar te gaan kijken! 

Je kan zelf nog gaan kijken tot 29 september 2019. Meer info op de website van het museum. En laat me dan gerust weten wat jij er van vond. 

En als ge na dat bezoek een hongerken hebt, dan kan ik je het terrasje van restaurant Om (#nosponsor) aan de overkant aanbevelen. Daar kwamen we namelijk wat tot onze positieven met een lekkere mangolassi en heerlijk Aziatisch eten met zicht op het water en een stoere kanovaarder die omsloeg en niet meer terug in zijn bootje wilde/durfde stappen ;) .

Meer blogposts over Gent... . 

Eerdere bezoekjes aan het designmuseum hier en hier .... .