In het midden van de Donau ligt - net als in Parijs in de Seine trouwens - een klein eilandje. En dat is een heel fijne plek.
De Notre Dame in Parijs staat ook op een eilandje in een rivier. En dat is een mooie plek. Maar het eiland in de Donau in Boedapest is helemaal anders: hier gaat de aantrekkingskracht niet uit van een mooi gebouw, maar van het groen en de rust.
Ik kwam er in mei en genoot van het mooie frisse lentegroen. Ik hou van dat groen in het begin van de lente. Het ziet er zo lekker mals en fris uit.
Margarethaeiland is bedoeld om aangenaam te relaxen. En er is vanalles voorzien dat daar bij kan helpen.
Er is een kleine 'dierentuin'. Erg klein: wat reusachtige konijnen, pluizige kippen, een ezel en wat pluimvee.
Je hoort er heel de tijd het geklepper van de ooievaren ( wat een fijn geluid hé!).
Ik zag er ook een pauw en hoopte op een mooi verenkleed maar het gebeurde maar niet.
Het is nog niet zo lang geleden dat ik voor het eerst zo'n vogel zijn prachtige staartveren zag showen. Dat wilde ik best nog eens zien.
Maar mijn lief maande me aan om verder te gaan want hij was het wachten beu.
'Ge zult zien dat hij nu net zijn veren gaat tonen' protesteerde ik al verder wandelend.
' Ja, da's waar', zei hij en hij bleek dat te menen. Want toen ik mijn hoofd omdraaide bleek de vogel in kwestie écht zijn staart te ontplooien. Straf hé!
Hij was spijtig genoeg net wat ver weg en het tijdstip van de dag was net te vroeg om echt mooie foto's te kunnen maken, maar ik heb wel genoten van het schouwspel. Madame pauw echter was echt niet onder de indruk, die liep onverstoorbaar - zonder hem een blik te gunnen - naar het volgende lekkere hapje.
Er is ook een mooie Japanse tuin vol prachtige waterlelies en waterschildpadden. Ik vermoed dat dat dezelfde schildpadden zijn die je ook hier wel eens kan zien zitten zonnen in vijvers in parken.
Heel opvallend in Boedapest vond ik de grote hoeveelheid enorme bomen. Dat valt me des te meer op omdat ik dat in mijn thuisbastion Antwerpen niet meer zie. Hier zijn ze helaas zowat allemaal omgehakt. Maar in Boedapest houdt het groenbeheer blijkbaar wel nog van grote majestueuze bladerdaken.
Overal - dus ook in dit park - staan bomen met zeer dikke stammen. De boom op onderstaande foto bleek volgens het plaatje ervoor de boom te zijn met de grootste stamomvang van de stad.
De bomen zijn er wel erg dik, maar een pak korter dan ik gewoon ben van bomen van die omvang. Geen idee hoe dat komt: worden ze letterlijk 'gekortwiekt'? Of groeien ze daar omwille van het klimaat niet zo erg in de hoogte als hier?
Naast een Japanse tuin en een minidierentuin zijn er op dit eiland ook nog een openluchtzwembad (tip: neem zeker je zwempak mee als je naar dit eiland gaat! Ik had dat helaas niet bij), een hotel, speeltuinen en er was ook een concert gaande. Later in de week zijn we trouwens nog een keertje teruggaan voor het spectaculaire muzikaal fontein, maar dat laat ik een andere keer zien.
Ben je in Boedapest en wil je er ook naartoe? Je geraakt er met een tram maar ook met de ferry. En het is een fijne plek om even te gaan relaxen als je effe nood hebt aan een paar versnellingen minder tijdens je bezoek aan deze stad.
Meer Boedapest hier of via deze tag...
Wat een mooie foto's maak je toch altijd.
BeantwoordenVerwijderenIk had nog nooit van het eiland gehoord. Het lijkt me een bijzondere plek
Ik vond het een zeer fijne ontspannende plek!
VerwijderenPrachtige plek zeg en weer al zo'n goeie tip!
BeantwoordenVerwijderen