Gemaakt: een nieuw vogelvoederhuisje

De paar wandelaars die ik onlangs tegen kwam in Ertbruggebos  zullen raar opgekeken hebben toen ze mij kruisten: Ertbruggebos is een erg rustig bos waar weinig mensen rondlopen en diegenen die er wel lopen zijn meestal vergezeld van een viervoeter die - als de baasjes het doen zoals het hoort - vastzit aan een leiband.

Maar ik liep er rond met mijn nief vogelenkot. Me een beetje onnozel voelend elke keer ik een andere wandelaar tegen kwam.

Ik vond het namelijk een goed plan om met mijn laatste creatieve uitspatting een fotosessie te doen in het bos.
En zo gebeurde het dus dat er daar enkele weken geleden een wandelaar werd gesignaleerd 'die haar vogelenkot uit liet....'.

Een jaar of 2 geleden kocht ik een houten vogelvoederhuisje in den Aldi. Ik pimpte het met wat rode en witte verf en met mijn houtbrander en hing het - vol met lekkers - in het perenboompje in mijn stadsvoortuintje.

En sindsdien geniet ik ongelooflijk hard van alle vliegende vriendjes die komen smullen van hetgeen ik ze offreer.
Dat vogelvoederbakje heeft zo'n succes! Ik had dat niet verwacht! En elk jaar meer!

Tijdens het vogeltelweekend waar ik dit jaar voor het eerst aan deelnam telde ik een stuk of 5 koolmeesjes, een boomklever, een houtduif, 3 pimpelmeesjes en een heggemus. En dat allemaal op een half uurtje tijd in en rond mijn perenboompje!

Omdat ik van al het natuurschoons voor mijn deur wil kunnen genieten heb ik geen gordijnen hangen aan het raam aan de voortuin (wel verduisteringsgordijnen voor 's avonds, maar in de dag is mijn raam gewoon 'naakt'). 
Mijn zetel staat met zicht op de tuin en als ik iets creatiefs doe aan tafel zet ik een klaptafeltje voor het raam om voldoende licht te hebben.
En zo zie ik ook al die vogeltjes. En daar word ik telkens blij van.

Ze aten afgelopen maanden een heel voederhuisje leeg per dag. En omdat ik daar zo van genoot, heb ik besloten dit jaar gewoon te blijven doorvoederen na de winter.
Echter: ik heb ondertussen wel al vastgesteld dat het huisje veel minder snel leeg gegeten wordt. Vermoedelijk vinden mijn vogelvriendjes de wriemelende beestjes en opkomende jonge blaadjes lekkerder na een hele winter zonnebloemzaad. 

Het vogelhuisje dat ik enkele jaren geleden gepimpt had, begon helaas zijn bodem te verliezen en was aan vervanging toe. Dus bestelde ik een nieuw houten voederhuisje met een zwaar leien dak (bleek bij aankomst want dat had ik tijdens het bestellen niet door) en ik vond dat ook dat huisje decoratie moest krijgen. Dus haalde ik weer de houtbrander en de verf boven en sloeg aan het improviseren.

Dit is het resultaat. En de vogeltjes zijn er blijkbaar content mee want na een paar uur wat verschrikt reageren toen ze ineens iets anders zagen hangen waren ze het al gewoon.

De fotosessie in het bos was op zich trouwens wellicht wel een goed plan, ware het niet dat het die dag erg kleurloos en grijs was en dat heeft zijn effect op de foto's. Die waren allemaal 'wat plattekes', maar na wat extremere bewerking achteraf dan gewoonlijk lijkt het resultaat me nog net toonbaar.

Heb je trouwens gezien wat voor een prachtige boom ik ontdekte in het bos? Hij was niet zo hoog maar echt gigantisch dik. Maar zo schoon zeg! Geen idee wat voor boom het is trouwens, ik zal nog eens terug gaan als hij blaadjes heeft zodat ik dat beter kan determineren.

meer blogposts met houtbranderprojecten...