In mijn tuintjes: april 2016

De winter hebben we gerateerd dit jaar maar ook de lente leek maar niet op gang te komen afgelopen maand. Geen idee hoe we het seizoen dat we nu over ons heen krijgen moeten noemen eigenlijk. 

Ik zie het ook in de tuin : de meiklokjes steken nu pas hun kopjes op en de pioenrozen gaan echt nog wel een tijdje op zich laten wachten.

Toch zijn er veel mooie dingen te zien in mijn tuintjes.

Een paar keer per dag kan je me dan ook mijmerend voor het raam zien staan, genietend van het frisse lentegroen doorspekt met kleurrijke dotjes bloem.

Zo'n versch groen, ik vind dat heel schoon! In de zomer is het groen van de planten, bloemen en bomen ook mooi, maar in de lente hangt daar toch een extra frisheid over waar ik erg blij van word.

Mij maakt het niet zo uit of het dan om geplante bloemen gaat of willekeurig opkomend groen, wel eens - meestal onterecht - onkruid genoemd.
Raar woord eigenlijk : onkruid. Ironisch genoeg gaat het trouwens vaak juist wel over kruidige planten.

In mijn voortuintje staan verschillen soorten narcissen. Deze delicate witte met pront kanten hartje zijn mijn favorieten.

Er staan ook wat tulpen in mijn voortuin. Ik zie ze graag staan maar vind ze voor op de foto minder geschikt.
Ik heb er wijnrode, felrode, oranje, rode met gele vlammen, donkerpaarse .... . Sommigen zijn klein met spitse blaadjes, anderen gul vol en rond... En ik heb besloten dat ik er tegen volgende lente nog wat ga bijzetten.

Ook de blauw druifjes zijn nog steeds van de partij. Dat zijn dankbare bloemekes : je hebt er geen omkijken naar en ze staan lang in bloei. En ze zijn natuurlijk zeer mooi!

In de achtertuin zijn het de boshycacinten die de boel opfleuren. Voor de rest is het daar wat schamel wat bloemekes betreft en daar ga ik naar de toekomst toe wat verandering in brengen zodat de bezoekers van mijn insectenhotel ook in de nabijheid van hun logeeradres voedsel kunnen vinden. 
Welke bloemende planten het zullen worden weet ik nog niet, de oppervlakte van mijn tuintje is achteraan wat beperkt, dus ik zal streng moeten selecteren ( en ik ben niet altijd even goed in het keuzes maken ;).

In de voortuin is er aan bijtjeseten geen gebrek. De perenboom stond echt wel zeer uitbundig in bloei dit jaar. Ondertussen zijn de bloemetjes bijna weer verdwenen en ik kan alleen maar hopen dat dat niet komt door het koude weer maar ze echt allemaal uitgebloeid én bevrucht zijn. Wat ga ik dan veel peren hebben zeg!

Met de irissen is het altijd een verrassing hoe ze het gaan doen : sommige jaren komt er maar eentje piepen, en andere jaren zijn het er wat meer. Helaas zijn ze ook erg gegeerd door plukgrage voorbijgangers of buren want ze verdwijnen wel eens.
Dit jaar zijn ze met velen, de irissen. Ik tel er 5 ( dat is het hoogste aantal dat ik al had ) waaronder zelfs 1 met een dubbele bloem! En als ik met een wat klein hartje de gordijnen 's ochtends open om te zien hoe de nacht mijn tuintje heeft behandeld, blijken ze er tot nog toe allemaal nog gewoon te staan ! 

Niet alleen het zicht is mooi in de lente. Ook mijn reukzin wordt aardig geprikkeld in deze tijd van het jaar. Ik ben op dat vlak zeer verwachtingsvol aan het uitkijken naar de komende weken waarin de meiklokjes hun geuren zullen lossen. Dat is dan zo'n moment waarbij ik al van wat verderop ruik dat ik bijna thuis ben als ik van het werk kom gefietst.

En ook deze gele struik is erg welriekend, soms een beetje te veel zelfs. Maar door gebrek aan warmte en zon staat hij nog niet helemaal open en is de geur niet zo bedwelmend als andere jaren.

Benieuwd wat de tuin nog gaat brengen de komende maanden !