Oostende: het stadsmuseum

In september belandde ik wat ' op den wilden boef ' met mijn moeder voor 2 dagen in de plezantste badplaats van België : Oostende .

Het plezante van Oostende is dat dat een typische badplaats is : ge hebt er een zee, en een strand en een typisch Belgische zeedijk en een pier en viskraampjes en ge kunt er met go cars rijden en garnaalkroketten eten met zicht op een zonsondergang aan zee.

Maar het is tezelfdertijd ook een stad : ge kunt er winkelen en naar de mis gaan en optredens zien in het Casino alwaar ge als ge wat geld te veel hebt - daar hoor ik dus niet bij - ook uw geld kunt wegsmijten en ge kunt er ook een beetje cultuur opsnuiven in 1 van de musea.

Ik bezocht er de voorbije jaren een paar, maar er bleek er toch nog 1 te zijn waar ik nog niet in had rondgedwaald : het stadsmuseum in de Langestraat.

Vermits ik met mama op stap was was er geen ontkomen aan. Wat niet erg was want ik hou ook wel van een portie kunst en cultuur en geschiedenis op tijd en stond.

Het stadsmuseum ligt niet zover van de zeedijk in een oude grote woning waar ooit het eerste koningspaar van België vaak verbleef.

Nu is het een museum  over de geschiedenis van Oostende. Je ziet er schilderijen en voorwerpen die met het verleden van de stad te maken hebben.

Er hangen mooie schilderijen met Oostendse taferelen .

Maar ook het gebouw op zich is mooi.

.

In dit huis verbleef de eerste koningin van België  - Louise Marie van Orléans - graag en vaak.

Het bleek niet zo'n gelukkige koningin te zijn, ze sukkelde erg met haar psychische en fysieke gezondheid en voelde zich niet zo thuis in het kille Laken en haar man was niet echt een warme echtgenoot.

Zie mij nu bezig ! Precies alsof ik ze gekend heb :).

Neenee, ik ben geen autoriteit op vlak van het koningshuis - ik wist zelfs niet dat we ooit een koningin Louise Marie gehad hadden. Maar dat werd me allemaal verteld door de betrokken koningin zelf.

In 1 van de kleine kamertjes in het gebouw zag ik namelijk een sprekend schilderij hangen van de betreffende hoogheid en die heeft eens goed haar hart gelucht tegen mij.

Ik vond dat wel tof gedaan, dat sprekend schilderij. En ik kreeg zowaar wat medelijden met de arme vrouw toen ik haar hoorde vertellen over haar ellendig leven.

Koningin zijn, het is echt niet iets om jaloers op te zijn.

De koningin kwam graag naar Oostende en zat dan vaak in het torentje bovenin het gebouw waar ze rondom rond de stad en de zee kon zien.

Maar omdat ze te zwak was om zelf boven te geraken werd ze helemaal door het trapgat van deze trap naar boven getakeld in een rieten mand.

Dat weet ik dan weer omdat ik toen ik helemaal boven was - ik ben gewoon de trap op gegaan met mijn eigen benen ;) - eens naar beneden keek en er daar in dat trapgat  een filmpje kreeg te zien waarin ze naar boven werd gehesen.

Bij deze kamer moest ik toch even slikken.

In deze kamer, in dat bed heeft ze namelijk haar laatste adem uitgeblazen. Ze was ocharme maar 38 jaar !

Wat je ook kan zien in dit museum , zijn de verschillende gedaantes die het casino Kursaal ooit heeft gehad.

Op dit schilderij zie je bijvoorbeeld de 2de versie en die is onwaarschijnlijk veel mooier dan hetgeen er nu staat, vind je niet ?

Heel den dijk stond toen ook nog vol met prachtige huizen. Toen was dat nog echt schoon, den dijk aan zee.

Ze hebben nog wat versies gebouwd van dat Casino.

Zie hier nr 3 ...

Er bestond ook ooit een mooie ronde vismijn....

Je kan er ook wat dingen zien uit de kerken van Oostende, zoals dit gewaad....

Een mooie rode wilde wingerd die niet specifiek Oostends is maar gewoon schoon om naar te kijken in de herfst :).

Hier en daar is er iets te zien met een schip op ....

En ge kunt er spotgoedkoop echt oude schone postkaartjes kopen zoals het kaartje dat ik als achtergrond gebruikte voor de oorbellen van afgelopen vrijdag...

Voila, eens geen zin om op het strand te gaan zitten of toe aan een portie cultuur ? Stap dan eens dit stadsmuseum binnen...

waar : Langestraat 69

   Oostende

 website