Aquatopia: tussen de vissen ...

(edito 2021: aquatopia bestaat helaas niet mee).

Ik ging met mijn lief naar aquatopia want hij was daar nog nooit geweest.

Gelukkig vond hij het er ook tof.

Ik hou van vissen en onderwatertoestanden, ik vind dat erg rustgevend en hypnotiserend.

Vroeger hadden we thuis een visbak met neonnekes en sluierstraatvisjes en zo'n ' kuisslak ' die de ruiten proper likt ( spijtig dat er zo geen vogeltjes of insecten bestaan, ik zou veel properdere ramen hebben ! )  en een achtergrond geschilderd door mama of papa die de wijde oceaan vol planten moest voorstellen. In mijn herinnering zie ik klein 'm(i)e'ke daar uren en uren voorzitten, met de neus tegen het glas , zo dicht mogelijk zodat je er precies middenin zat...

piranha's

Later zat ik op zondagnamiddag aan de TV gekluisterd, nochtans een moment dat bij mij doorgaans de TV niet opkomt wegens nog geen avondeten gegeten ( da's voor mij zowat het signaal om de TV aan te zetten namelijk, daarvoor doe ik dat niet ) voor de uitzendingen van Cousteau.

Ik vond het altijd wonderlijk wat er onder dat wateroppervlak allemaal gebeurde. Soms vragen we ons af of er buitenaardse wezens bestaan terwijl er op onze aardbol heelder werelden zijn die zo vreemd zijn in vergelijking met de onze, vol met de meest waanzinnige creaturen waar we niks van weten.

De goesting om zelf te gaan duiken wordt dan vaak erg groot maar de realiteit zet me altijd snel weer met mijn voeten op het droge : ik heb geen waterbenen en ben een veel te grote angstluis om zomaar die wondere wereld in te gaan waar ge moet ademen via een fles lucht : paniekaanvallen gegarandeerd bij mij....  Verder dan wat minimaal snorkelen in Kreta ben ik nooit gekomen....

'ruitenkuisvis'

Maar in aquatopia kan ik toch wat dichterbij die wondere onderwaterwereld komen. 

Op de moment dat wij er waren scheen er buiten een stralende zon wat garant stond voor weinig volk in aquatopia zodat we rustig kon 'zennen' tussen de piranha's de zeesterren en de haaien...

zeester

aliens ontmoeten mekaar :) 

Deze vissen gedroegen zich wat vreemd : keer op keer zwommen ze in een rotvaart naar mekaar toe en klonken ze zichzelf aan mekaar vast via hun mond. Geen idee waarom ze dat deden : was dat deel van een liefdesspel ? Of eerder een vechtpartij met een rivaal ? Of gewoon een spelletje ? 

Heel fascinerend om te zien, dat wel ...

En zo'n rare vissen ook, met die bult - bij sommige met een kronkelig adertje erdoor . Het lijken wel een soort van - weliswaar lieve -  aliens ...

Het zaligste stuk vind ik waar je door een tunnel door het aquarium kan lopen waardoor je de haaien en reuzenschildpadden boven je hoofd over en weer ziet zwemmen.

Moest het kunnen, ik zou me daar neerleggen op de grond en uren genieten van het schouwspel in dat water!

Edito: Je kan er helaas niet meer naartoe want Aquatopia bestaat niet meer ...