uit de schatkamer van mijn jeugd...

Toen 'me' nog een klein 'me'ke was, leerde ze spinnen met een écht spinnewiel.

Mijn moeder had dat namelijk geleerd en leerde het vervolgens door aan mij en mijn vader.

Ik twijfel al een tijdje of ik dat niet terug eens zou doen, maar ben er nog niet helemaal uit.

Dat is namelijk geleden van toen ik een jaar of 12 was.

Het oude spinnewiel staat sindsdien te verkommeren in de kelder bij mama.

Maar als ik het wil hebben, krijg ik het van haar.

Enkele weken geleden kwam mama bij me binnen en zei langs haar neus weg, me een plastieken zak in de handen stoppend : ' hier, da's voor jou '.

Mijn mama komt regelmatig bij me langs en brengt dan meestal een bloemeke of pralinnekes mee of zo.

Deze keer zat er iets heel anders in haar zak !

Een aantal dikke bollen wol !

Zelfgesponnen door haar, mijn vader en misschien ook wel wat door mij.

Zo'n kadootjes, daar kan je me erg blij mee maken !

Ik ben namelijk erg nostalgisch..

En hou van zelfgemaakte spullen.

   Er viel wat gruis van de bollen wol en ik vreesde een beetje dat ze vol motten zaten.

En omdat ze toch al zolang in een plastieken zak ergens onderaan een kast hadden gelegen, besloot ik ze eerst eens goed onder handen te nemen...

Ik draaide ze om te beginnen terug op strengen.

Op de poten van een bijzettafeltje...

Kijk toch eens wat een zalig materiaal dit is !!!!!
Ik begin er gewoon spontaan van te zeveren !

Bij het op strengen wikkelen bleek al gauw dat de wol toch echt nog in goede staan is. Aan de buitenkant wat gruis, maar binnenin was alles nog in orde.

Ik vond het zalig om te doen !
De wol geurde naar verse schapenwol en dat is een geurtje waardoor ik rechtstreeks terug gekatapulteerd word naar eind jaren 70 toen ik thuis in het zonnetje achter dat spinnewiel zat.
Ik hou van dat geurtje !

In de zak zaten een aantal bollen lichtgroen en donkerblauw. Er zat ook nog 1 ongeverfde bol bij.
Ook dat verven deed mijn mama zelf.
Vaak met natuurlijke producten, zoals wellicht dat groen.
Het blauw komt vermoedelijk uit een zakje.
Want zo zagen mijn handen er uit toen ik klaar was met de strengen...

Toen alle strengen klaar waren, had ik deze zalige collectie ...

Bij de bolletjes wol zat ook nog een stukje lavendelzeep.
' Tegen de motten ' zei mijn mama.

Ook al is dat al zo oud, het geurde nog echt naar lavendel !

Ik waste de strengen  in een emmer met een koud zeepsopje en hing ze toen te drogen in mijn vijgenboom.

Schoon zicht , niet ? 

Door het regenweer lukte dat drogen niet zo heel erg snel trouwens :)

En nu liggen die beauties dus te wachten op verwerking.
Ik ga er een paar sjalen mee breien denk ik...
Voor mezelf en voor mama
Al overweeg ik ze ook nog eerst een azijnbadje te geven om de kleur te fixeren.
Vooral de blauwen gingen heel erg hard af namelijk...

 En dat spinnewiel van mama ?
Ik krijg er toch echt met de dag meer goesting in...
Zou ik ?