... en de foto ...
de enige link met de foto is dat het croques zijn die ik als lunch at vandaag en het is bij de lunch dat mijn verhaal begint...
Een paar dagen geleden hadden we op het werk tijdens de lunch ( voila ! dé link :-) ) over vetstoffen de je al dan niet bij wat en wanneer op je boterham doet.
En toen begon 1 van de collega's een verhaal te vertellen waardoor ik ineens 35 jaar teruggekatapulteerd werd in de tijd, en dan meer bepaald naar de bezoeken bij de moemoe en de vava en de lunches daar.
Want de vava had op vlak van eten bepaalde gewoonten die hij zijn hele leven heeft volgehouden, en die volgens mij aan het verdwijnen zijn.
Gewoontes die ik als kind overheerlijk vond...
Mijn vava at bijvoorbeeld heel veel spek.
Echt een paar keer per week ( of was het elke dag ?).
En als ge spek bakt in een pan, en ge laat die pan daarna staan, komt daar gestold spekvet in.
En als ge dat spekvet op je boterham smeert en daar een laagje bruine suiker over strooit, heb je een zalige boterham !
Een boterham op zijn vava's.
En waarschijnlijk niet alleen op de wijze van mijn vava want ik denk dat dat een wijdverspreid gebruik was.
Maar ik vrees dat dat vandaag de dag niet meer wordt gedaan.
Ik doe het in ieder geval niet meer.
Jullie wel ?
En ik heb er nog zo 1 van mijn vava : gebakken appeltjes met bruine suiker !
ook dat kwam wekelijks een paar keer op het menu .
En zijn kleinkinderen waren daar even dol op dan op de boterham met spekvet en suiker.
Die appeltjes heb ik zelf trouwens 1 keer proberen te maken maar dat was geen succes : de appel zoog al de vetstof uit de pan op en werd een vreselijk vet onsmakelijk iets.
Weet iemand hoe je dat juist moet klaarmaken ?
Trouwens : raar genoeg bleef de vava - ondanks zijn 'dieet' - heel zijn leven mager.
Van bij de boterhammenmaaltijden bij de moemoe en de vava herinner ik me ook nog dat we dan warme chocomelk kregen en dat we eerst 'zout' en dan 'zoet' moesten eten.
Een ' zout' dat er ook vaak op tafel kwam, waren schellekes tong.
Ossetong.
Ook dat zie ik niet meer en ik vond dat als kind zo superlekker !
Kennen jullie ook van die grootoudersgerechten die uit de gratie zijn ?
Meer nostalgische blogposts ... .
Dat spekvet met bruine suiker herinner ik me ook nog. En lever, ik vond dat als kind eigenlijk best lekker, geen idee of ik het nu nog zou lusten. Of bloedworst.
BeantwoordenVerwijderenDe gebakken appeltjes worden hier nog steeds graag gegeten door jong en oud (gewoon bakken in een antikleefpad met een beetje vetstof).
Hier wordt ook nog regelmatig appeltjes gebakken, maar dan met witte kristalsuiker mmmmm
BeantwoordenVerwijderenEn wat dacht je van wentelteefjes van oud brood, ook zo'n oude klassieker en komt hier ook nog regelmatig op tafel
hoe gek, op de foto ziet het er superlekker uit terwijl ik wéét dat het ham is, en ik geen vlees eet hahaha.
BeantwoordenVerwijderenBoterhammetjes met bruine suiker eet ik nog dikwijls. Maar van dat spekvet had ik nog nooit gehoord. Wij doen dit met gewone margarine of smeerboter.
BeantwoordenVerwijderenSpek tussen de boterham vind ik overheerlijk. Moet je eens proberen tussen een ciabatta. Zeker een aanrader.
Bloedworst eet ik ook nog regelmatig, maar die eet ik het liefst rauw, gesmeerd tussen de boterham en daarbij dan verse appelmoes. Mjammie :D
Lever komt ook nog op tafel, met veel gestoofde ajuin.
Mijn moeder en grootouders zijn ook dol op vette darmen, maar dat vind ik verschrikkelijk vies... De geur alleen al... ugh...
oh ja, vette darmen... ik was daar als kind zot van, liefst krokant gebakken. ;-)
BeantwoordenVerwijderenKarnemelkpap is ook zo'n ouderwets eten. Of spek met kaantjessaus (buik mee koantjeseisse) (ajuinsaus).
oh ja ! babeurre ! dat was botermelk met suiker en bloem in of zo. Dat vond ik superlekker ! Zou dat nog bestaan ?
BeantwoordenVerwijderenDit gerechtje ken ik niet... gebakken appeltjes dat doen we hier nog steeds af en toe!
BeantwoordenVerwijderenI was born right after WWII in 1952 and growing up in Germany at that time, we have had a lot of strange meals that nobody would eat anymore - mostly because of health reasons. But, in the early 50's people were recovering from war and lean times and it was the time to pile on the fat and regenerate, build homes and move forward. I remember eating those bacon grease sandwiches (open-faced) but we did not put brown sugar on it. We also had open-faced sandwiches with curdled cream and powdered sugar on it as a sweet treat...my mother also ate fried calf brains with scrambled eggs, something I never found very appetizing...it was very rich and greasy. I don't eat any internal organs of any sort now, no red meat and very little chicken and fish...I lost my appetite for meat almost altogether...how times change!
BeantwoordenVerwijderenBij mijne pepe hing een hesp en daar snees hij met de hand pielekes van die hij heel fijn sneed voor ons, met een zelfgebakken brood en eigen gemaakte boter, alleen bij pepe smaakte dat het allerlekkerst. En mijn mama maakte knoepenbrood, een oud ongesneden brood dat ze in stukken trok, er zelfgemaakte knoflookboter op en verse tomatensoep, we kregen dat na een koude winterwandeling, plezant dat je dat oproept ;o)
BeantwoordenVerwijderenI've heard of the "lard" sandwiches and was told that many people ate them during the Depression. Like Doris, I'm pretty well steering away from all meat these days...I just seem to have lost my desire for it. I admit too that I feel better for it and find that fruits and vegetables give me a real energy boost.
BeantwoordenVerwijderenMijn oma maakte altijd niertjes met ajuin klaar, heerlijk! Nu eet bijna niemand nog orgaanvlees, behalve lever misschien.
BeantwoordenVerwijderenk