in mijn tuin: lenteblommen!

Ondertussen ligt het gelukkig al vele weken achter ons, maar wat een grauwe grijze deprimerende winter hebben we achter de rug zeg! Ik probeer me daar niet te hard door te laten beïnvloeden, maar dit jaar was de grauwheid zo hardnekkig dat het erg moeilijk werd om het te negeren.

Dus toen de eerste lentebollen hun bloemetjes lieten zien, genoot ik daar nog meer van dan gewoonlijk. 

2 keer per jaar doe ik een bestelling bij een Nederlandse bollenkweker en -verdeler. Want ik vind bollen en knollen een heel makkelijke manier om veel kleur en fleurigheid in mijn tuin te krijgen. Ik zou ook mijn tuintje vol kunnen zaaien met allerlei bloemenzaden (ik doe dat ook wel). Maar de kans op mislukkingen is dan altijd veel groter. Bij de bollen die ik 2 keer per jaar zet zijn er soms ook die het niet goed doen, maar de meesten laten toch hun vrolijke kleurigheid zien. Bollen hebben gewoon een grotere garantie op succes.

In de herfst zet ik een collectie sneeuwklokjes, krokussen, narcissen, tulpen, alliums, irissen, druifjes en soms ook eens een 'specialleke'  (keizerskroon, puschkinia, Eucomis, .... ) . Geen lelies want die worden bij mij echt altijd lelijk gevreten door het mooie leliekevertje, ook als ik jarenlang geen lelies plantte. En ook geen dikke hyacinten want die vind ik niet zo mooi.  En als dan de lente komt, dan zie ik ze 1 voor 1 tevoorschijn komen en de tuin vol kleur zetten.

Sommige van die bollen komen elk jaar terug (vaak wel in mindere aantallen of kleiner), anderen overleven na de bloei de volgende winter niet en die vervang ik dan. 

Mijn tuintje is op zijn allermooist als ook de perenbloem in bloemen is getooid . Dan is het boompje een witte wolk van bloemen, staande tussen een massa van vooral gele lentebollen . Echt geweldig is dat. Ik wou dat ik wat beter kon tekenen want dan zou ik dat eens op doek zetten. Op de foto komt de schoonheid van mijn tuintje in zijn geheel namelijk niet over vind ik . Er staan altijd wel ergens auto's op de achtergrond en dat verpest het een beetje. IRL kijk ik daar voorbij, maar op een foto komen die auto's te prominent in het zicht.

De voorbije jaren ging ik vooral loos met tulpen. Er bestaan zoveel mooie originele tulpen! Maar vorig jaar hadden mijn tulpen last van  tulpenvuur en als dat in de grond zit, kan je pop die plek best een tijdje geen tulpen meer zetten. Ik heb echter geen ruimte om met de tulpen uit te wijken naar een andere plek, want ik heb maar een klein tuintje. En ik kon me toch niet inhouden en zette toch wat tulpen. Maar ook  die hadden na een tijdje van jan. 

Dus ga ik van mijn hart een steen maken en me volgende jaar beperken tot andere bolbloemen zodat de grond de kans krijgt om dat tulpenvuur te laten verdwijnen. 

Elk jaar heb ik favorietjes. Dit jaar was ik zeer gecharmeerd door de witte druifjes. Die gaven echt massaal veel dikke volle bloemtrosjes en ze ruiken nog lekker ook! (variëteit: white magic).
En ik werd ook zeer blij toen ik in mijn overvolle voortuin ineens petieterige gele stipjes ontwaarde die zich vervolgens ontwikkelden tot pieterige klein narcisjes ten grootte van een vingernagel. Zo schattig! Ik moet wel bekennen dat ik geen idee meer heb waar ze vandaan komen en hoe ze heten. Misschien ging het om de gratis gift die ik elke keer bij mijn bestelling krijg. 

Ondertussen zit ook mijn 2de bestelling van het jaar in de grond: dat is een collectie dahliaknollen waar ik elk jaar opnieuw weer zwaar moet voor puzzelen om ze allemaal een geschikt plekje te geven omdat mijn tuintje op de moment dat het tijd is om ze te planten nog vol staat met bloeiende lentebollen. Maar het is toch weer gelukt en ik zag al doende hier en daar zelfs al een overlevende dahlia van het vorig jaar een kopje groen boven de grond steken.

De bollen en knollen reserveer ik altijd voor mijn voortuintje. Dat zie ik namelijk altijd als ik thuis ben. Het raam van de woonkamer kijkt er op uit en dus heb ik er daar het meeste genot van. Ik heb ook een achtertuin maar die is momenteel zo vergeven van de slakken dat zowat alles wat ik er plant direct wordt opgevreten. Het enige dat daar nog lijkt te lukken zijn boshyacinten die er al staan van de vorige bewoonster, en aan komen waaien varens. Dat is beter dan niks natuurlijk, maar toch hoop ik ooit de strijd tegen de slakken te winnen zodat ik ook van mijn achtertuintje een fleurige boel kan maken. Ik hoop er ooit rijen zonnebloemen, stokrozen, lupines en Echinacea te kunnen zetten waar ik dan onder mijn parasol kan gaan tussen zitten met een goed boek.

De foto's in dit artikel nam ik in maart en april. De tulpen en narcissen zijn ondertussen verdwenen, maar ze worden nu afgelost door de meiklokjes en de alliumbollen. Daarna komt er een periode dat er weinig fleurigs te zien is in mijn tuin en dan hoop ik de prachtige theatrale bloemen van de verschillende dahlia's te mogen begroeten. Ik kijk er al naar uit!

Meer blogartikelen over mijn tuintjes op deze pagina ... .