Vandaag kijk ik terug naar wat wellicht de mooiste dag was van de voorbije maanden. Dat gaat me deugd doen. Want op de moment dat ik dit schrijf ( ik schrijf dit op 20 november, ik schrijf mijn blogposts altijd een tijdje op voorhand) gaat het niet zo goed in mijn omgeving. En dan is het fijn om even terug te kunnen kijken naar momenten dat het leven een pak lichter en luchtiger was.
De vliegenzwammen kregen al een eigen blogpost. Maar de herfst trakteert ons op veel meer schoonheid, ook de iets minder opvallende broers en zussen van de rood-met-witte-stippen mogen er best wezen.
Tijdens het wellicht laatste echt zomers weekend van dit jaar pakte ik mijn koffers om een paar dagen door te brengen in het Duitstalig deel van ons land. Mijn lief wilde er graag nog eens op uit en ik ging met plezier mee.
Eigenlijk wilde ik een blogpost schrijven vol met mooie herfstfoto's uit het park : goudgekleurde bomen, pastelroze paddenstoelen, tengere zwammetjes op hoge steeltjes, rare eikels en een paar vliegenzwammen.
En hop naar de volgende Praagse tuin! Hadden wij chance dat er zoveel interessante tuinen zijn in Praag zeg! Ideaal om op een veilige manier te kunnen reizen in deze tijden.
Omdat mijn bezoekje aan de botanische tuin van Amsterdam mijn hoogtepunt van dat reisje was, besloot ik om ook in Praag op zoek te gaan naar zo'n tuin. Bleek dat ze er daar zelfs verschillende hebben, dus koos ik de makkelijkst bereikbare uit: de botanische tuin van de Karelsuniversiteit.
Enkele jaren geleden waren we ook eens in Praag. En toen bezochten we deze tuin ook al eens. We liepen er toen langs boven binnen door een poortje. Maar dat poortje bleek deze keer afgesloten met een stevig hangslot.
Coronagewijs kozen we ervoor om veel dingen in open lucht te doen tijdens ons bezoek in Praag. En dat bleek niet moeilijk want er zijn veel mooie tuinen en parken in Praag. Achter ons hotel was er een hele heuvel die lag te wachten om door ons verkend te worden. En daar bleken best wel wat speciale plekjes te ontdekken.
