Opinie: Bedenkingen bij mijn laatste doktersbezoek...

'Het is de griep' zei ze me ... .
' Ze ' is mijn huisarts nummer 2. Ik heb namelijk 2 huisartsen. 
Huisarts nummer 1 - mijn vaste huisarts sinds heel lang - woont namelijk te ver om er met hoge koorts of in andere acute gevallen eventjes heen te fietsen. En je kan er bovendien niet zomaar onmiddellijk terecht, ze werkt enkel op afspraak. 
Dus zocht ik toen ik hier in 2008 kwam wonen een huisarts achter de hoek 'voor acute gevallen'.

In de voormiddag voelde ik me nog kiplekker, een halve dag later lag ik met hoge koorts te bibberen van de kou in mijn bed. 
Huisarts nummer 2 kon dus een bezoekje van me verwachten. 

2,5 helse uur wachten met koorts in een propvol wachtkamertje later was het verdict dus 'de griep'. ( en ik kan jullie vertellen : het is een venijnige, deze griep ! In lang niet zo ziek geweest ! ) 
Ik ben de voorbije maanden al meerdere keren bij haar langs geweest voor zware verkoudheden. 
' Omdat je zo vaak ziek bent de voorbije maanden ga ik je maar antibiotica voorschrijven deze keer ' zei ze me. 
' Helpt dat dan tegen de griep ? ' vroeg ik haar verbaasd ?
' Wacht, ik luister nog eens naar je longen .... Ja, het is echt de griep, dan helpt antibiotica niet. Ik zal wat korreltjes voorschrijven dan' antwoordde ze...

Even tussendoor : ik geloof niet in alternatieve geneeswijzen. Ik geloof bijvoorbeeld niet dat water een geheugen heeft ( homeopathie ) of dat geuren mijn koorts kunnen doen zakken ( aromatherapie ) . Ik geloof wel in wetenschap en dus ook in klassieke geneeswijzen. Maar dat wil niet zeggen dat die klassieke geneeskunde altijd even oordeelkundig wordt toegepast. De suggestie van mijn huisarts om antibiotica voor te schrijven is daar een voorbeeld van.


' Is dat dan homeopathie ? ' vroeg ik haar. 'Want ik geloof niet in homeopathie.' 
Ze knikte bevestigend.
' Ik moet niet persé medicatie hebben ' zei ik haar. 'Ik wil alleen medicatie als u echt vindt dat dat echt nodig is. U bent de dokter en als U echt vindt dat ik een bepaald medicament moet nemen zal ik dat doen. Maar als medicatie niet helpt, hoef ik er geen.' 
Ze werd wat ongemakkelijk zag ik. Ze stamelde iets van dat er zoveel verschillende visies zijn waar een dokter rekening moet mee houden en zei me vervolgens dat vooral veel rusten belangrijk was en ik wel verder kon met veel drinken en dafalgan.... En ze schreef me een week bedrust voor.

Mijn vaste huisarts is niet zo vlot in het voorschrijven van medicatie. Zij doet dat enkel als het nodig is. Ik sta dan ook elke keer weer versteld van de waslijst aan medicatie die ik van huisarts nummer 2 mee krijg. Ik ga ze meestal dan ook niet halen. De vorige keer overliep ik het lijstje gewoon met de apotheker met de vraag me te zeggen wat er echt zinvol was bij de behandeling van mijn verkoudheid. ' Niks ' was zijn verdict, tenzij je zware astmapatiënt bent ( wat ik dus niet ben )....

Al heel lang worden er met de regelmaat van de klok campagnes gevoerd om niet te snel antibiotica voor te schrijven/gebruiken. Ik ben geen tegenstander van het gebruik van antibiotica. Ze hebben al heel veel levens gered. Maar het overmatig en oneigenlijk gebruik ervan leidt er toe dat bepaalde bacteriën resistent raken tegen dit geneesmiddel en dat is levensgevaarlijk. Ik begrijp daarom echt niet dat er nog huisartsen zijn die dat voorschrijven bij een griep want dat geneesmiddel helpt echt niet tegen virusziekten....

Ik vroeg me na dit doktersbezoek af waarom deze dokter* zoveel medicatie voorschreef. 

'Een dokter vindt dat hij iets moet voorschrijven of anders geen goeie dokter is ' zei iemand me . 
Misschien is dat inderdaad de reden. Misschien worden zij zo opgeleid dat ze zich voelen falen als ze iemand met verkoudheid naar huis sturen met de boodschap dat dat wel overgaat met veel bedrust en veel drinken. 

Maar ik denk ook dat ze dat vaak doen omdat patiënten dat van hen verwachten. Al vraag ik me af of een dokter dan medicatie moet voorschrijven omdat een patiënt dat verwacht ? Ik ga toch juist naar een huisarts omwille van haar kennis, kennis die ik en met mij andere patiënten niet heb. 

De argwanende kant in mij vraagt zich dan weer  af of ze dat doen omdat de farmaceutische industrie hen daar op overtuigende wijze toe motiveert...

En dan is er nog het voorschrijven van homeopathie en andere middeltjes uit de alternatieve 'genees'wijzen. Ik vraag me altijd af of die huisartsen daar zelf ook echt in geloven.... 
Als het antwoord ' ja ' is, vind ik dat zeer verontrustend en heb ik toch wat bedenkingen bij hun deskundigheid als arts. Zo nee, dan vraag ik me af waarom ze het voorschrijven? Vermoedelijk ook om 1 van bovenstaande redenen ? 

Al dat onnodig voorschrijfgedrag kost bovendien een serieuze duit waar we met ons allen voor betalen via de ziekteverzekering. De farmaceutische industrie zal er wellicht niet over klagen. Maar ik kan het dan toch niet laten om me af te vragen wat er allemaal gedaan zou kunnen worden met dat geld dat vrij zou komen als men dat voorschrijfgedrag zou wijzigen. Het is niet dat er geen noden meer liggen te wachten op financieringsbronnen in de gezondheidszorg...

Bij deze een voorstel :
Als we nu eens met ons allen elke keer wat kritischer vragen stellen aan onze huisarts als die medicatie voorschrijft ? 
En beste huisartsen : als je patiënten hebt die lange waslijsten met medicatie verwachten : voedt die dan eens op ipv ze hun zin te geven. Want een beetje gezondheidsopvoeding , hoort dat ook niet bij jullie job ? 

Zo, shoot. Wat zijn jullie bedenkingen na het lezen van de mijne ? En hoe doet jullie huisarts het op vlak van voorschrijfgedrag ? 

 * ik heb dezelfde ervaring ook al gehad met andere artsen in het verleden en wil hierbij dus zeker niet huisarts nummer 2 viseren. Er zijn vrees ik nogal wat artsen die op deze manier te werk gaan ...