De zoo van Antwerpen: nog wat beestjes enzo

Naast vogeltjes en viskens die spannende dingen doen is er natuurlijk nog vanalles te zien in de zoo van Antwerpen.
Niet alleen dieren trouwens. ( scoop : de schattigste staat achteraan deze blogpost ;) ) 
Maar ook de gebouwen zijn - hetgeen er doorheen alle verbouwingswerken heen nog van te zien is - best de moeite.

Omwille van die verbouwingswerken is het cafetaria verhuisd naar een heel schoon hoekje van het park waar normaal nauwelijks volk te bespeuren is. 
Nu is het omgetoverd tot een heerlijk terras tussen mooie tegeltjes en architectuur.

In de zoo stonden ook een aantal pareltjes van bomen en het deed me toch wel zeer om te zien dat er daar flink wat grote exemplaren van gesneuveld zijn. ' Omdat de machines voor de verbouwingen niet doorkonden ' heb ik me laten vertellen. Het gaat echter wel om enorme dikke majestueuze bomen die wat mij betreft eenzelfde waarde hebben als de mooie gebouwen die er staan en dezelfde bescherming verdienden.
Maar ja : Antwerpen en grote bomen, het blijft een moeilijke combinatie blijkbaar ....

Terug naar de beestjes.
Ik zag er deze aap geconcentreerd zijn nagels een manicure geven.

Maar gezien de beperkte tijd die we hadden, wilde ik naast het nieuwe vissenverblijf ook de koala's zien want die waren er de laatste keer dat ik de zoo bezocht ook nog niet.

Er bleek nog een ander interessant beest te zitten uit dezelfde contreien maar geloof je me nu als ik zeg dat ik ondertussen totaal vergeten ben wat het juist was. Het had een buidel en mooie kleuren en een staart waar ik met plezier aan zou trekken ( van die mooie hangende staarten geven me altijd goesting om er aan te trekken. Bij katten ook. Maar ik ben soms braaf en dus doe ik dat natuurlijk niet echt) maar verder ben ik dus vergeten wat het was....

Bij de koala's bleken we net op de moment te arriveren waarop een verzorger wat uitleg kwam geven. 
Ik had eerst compassie met die diertjes omdat ze naast in een kooitje, ook nog elk apart zaten. Maar ik leerde van deze man dat de mannetjes zo agressief zijn in het beschermen van hun territorium dat het voor het vrouwtje niet veilig is om ze er bij te zetten als ze niet bronstig is.
De verzorgers houden dan ook zeer goed in de gaten wanneer ze wel bronstig is, dan beantwoordt ze de roep van het mannetje en anders niet. En wanneer het zover is zet de verzorger het vrouwtje heel voorzichtig in een ver hoekje van het hok van het mannetje . Als ze niet onmiddellijk aanstalten maakt om richting mannetje te stappen , nemen ze haar snel terug weer mee of het loopt garanti mis.
Ook als ze wel bronstig is , is het niet veilig voor madame. Na het paren wordt meneer namelijk weer kwaad en is het aan de verzorger om mevrouw weer zo snel mogelijk veilig in haar eigen hok te zetten.
Zou je niet denken hé, dat deze schatjes zo agressief kunnen zijn ....

Koala's slapen trouwens heel erg veel, 23 uur per dag of zo. Dat komt omdat ze alleen eucalyptus eten en dat is giftig en hun lichaam heeft veel tijd nodig om die gifstoffen te verwerken.

En ik snap met de beste wil van de wereld niet hoe zo'n diertje kan slapen op zo'n smal stokje zonder er af te vallen ;) ! 

Meer dierenposts via deze tag ...