Recht uit mijn pottenmoestuintje : stengelui

Stengelui, lente-ui, bosui, pijpajuin ...
Voor mij is dat allemaal hetzelfde.
Ik weet niet of dat écht hetzelfde is, maar ik ken alvast het verschil niet.
In feite had ik nog nooit van stengelui gehoord voor ik het boek van madame Zsazsa onder ogen kreeg.
Daar staat deze groente in beschreven en ik besloot -   wat laat in het zaaiseizoen - om dat eens uit te proberen, die stengelui.
Voor in het geval dat niet hetzelfde is als alle andere soorten die ik hierboven opsomde : ik kocht ' stengelui-'zaadjes, gewoon in den Delhaize ...

De stengelui staat er momenteel bij zoals op de foto hierboven. Niet erg indrukwekkend hé ? 

En dan heb ik nog niet verteld dat daar toch flink wat tijd en  gepamper aan voorafgegaan is om hem zover te krijgen. Stengelui is namelijk een plant waar je  af en toe eens moet naar omkijken.

Om te beginnen bleken die nogal dorstig te zijn als ik dat vergelijk met de groeisels in de andere potten in mijn moestuintje.

Nu ik er eindelijk een paar heb uitgedaan, verbaast me dat niet erg want de planten in kwestie hebben een flink uit de kluiten gewassen wortelpartij zo bleek...

Regelmatig gieten is dus de boodschap, maar daarmee ben je er nog niet.

De stengelui verwacht dezelfde behandeling als bijvoorbeeld prei.

Dat wil zeggen dat je ze af en toe moet verplanten ( ik deed dat zelf 3 keer al denk ik dat dat in volle grond met 1 keer ook moet lukken ).

In de kindertijd van de stengelui is het gewas een zeer schraal miezerig sprietje.

Maar na een tijdje moet je die sprietjes voorzichtig uitdoen en zonder al te veel de wortels te beschadigen van mekaar scheiden en opnieuw planten.

Bij dan herplanten is het de bedoeling dat je ze een pak dieper zet dan daarvoor : de schacht van de stengelui is - net als bij de prei - mooi wit en dat komt omdat dat deel onder de grond heeft gezeten en geen zonlicht heeft gezien.

Als je dat herplanten in dieper gat niet doet, zal hij best ook wel verder groeien, maar dan heb je geen lekker wit stuk om op te eten en da's zonde, niet ? 

Bij het herplanten maakte ik een diep gat in de  ( natte,  want dat gaat beter ) aarde met een stokje en ik zette het uitjesjong er gewoon met zijn worteltjes zo diep mogelijk in. En dan goot ik het nog wat,  zonder het gat echt toe te doen : dat gebeurt wel vanzelf.

Na een paar weken herhaalde ik heel deze kermis nog eens.

Ik zette zo' n 3 stuks in 1 potje, al vermoed ik dat dat er best wel wat meer kunnen zijn. Ik zal het volgend jaar eens uitproberen.

Mijn stengeluitjes heb ik voor het eerst 2 weken geleden deels geoogst. De rest staan ook nu nog altijd mooi parmantig in hun potjes. Geen idee hoe wintervast die dingen zijn, maar ik plan wel om ze voor de zekerheid toch allemaal uit te doen eens ik de weerman over nachtvorst hoor spreken. ( idem trouwens voor de bietjes waar ik helemaal nog niet naar gekeken heb en erg benieuwd ben of ze een eetbare grootte hebben gekregen en de worteltjes die erg lekker maar vooral ook erg mini blijken te zijn ) .
Als je meer ervaring hebt in het kweken van deze groenten en echt met zekerheid weet of ze al dan niet wintervast zijn, dan mag je me dat zeker laten weten !  

Naast regelmatig een geut water en de nodige zorgen groeit dit plantje ook in een slakkengangetje : na een paar maanden heb je dan uiteindelijk een stengelui en dat is natuurlijk niet zo indrukwekkend als die massa's tomaten die je van de struiken plukte in de zomer.

Desondanks dat ga ik ze zeker volgend jaar nog eens zaaien want ik heb nog zaadjes over én ik vind zo'n fijngesneden stengeluitje bij mijn tomaten wel lekker smaken....

Voor in't geval dat niet duidelijk was : het was de eerste keer dat ik stengelui zaaide, en ik kan niet klagen over het resultaat : de plant is op zich niet ongelooflijk indrukwekkend maar hij is wel helemaal geworden wat hij moet zijn, dus het is zeker een teelt die goed kan in potten. 

En wat denken jullie eigenlijk ? Zijn stengelui, lente-ui, bosui en pijpajuin nu dezelfde plant of niet ?