Antwerpen: Tentoonstelling 'Naughty Kids - Punk, Beeld & Storm in Antwerpen 1978-2018'

Een tentoonstelling over een deel van mijn leven, dat moest ik zien.
Ik was in de fleur van mijn leven in de jaren 80 en 90 en pikte in die tijd heel wat mee van de punkbeweging. 

Oude Belgische zwavelstokjes uit Parijs

Herinneren jullie je nog deze mooie stekskes? Ik weet het niet 100% zeker, maar volgens mij verkopen ze die niet meer in die kleur?

Boedapest: zondagse creativiteit en vintage in de Joodse wijk

Ik hou van rommelmarkten en van creatieve mensen en op zondag vind je dat allemaal gecombineerd met een lekker drankje en veel sfeer in de Joodse wijk in Boedapest. Dus daar wilde ik absoluut naartoe. En ik werd niet teleurgesteld...

mijn papa vertelt: 'Laatste schooldag en dan vakantie'...

Ik zag deze foto en de tekst er onder gisteren op mijn vader zijn facebookprofiel staan. 

Da's dus echt mijnen meug, zo'n verhalen van vroeger. Ik hou daar van. En hij kan dat zo goed vertellen. Ik vind het boeiend om te horen hoe het vroeger was, te ontdekken wat er toen anders was en wat er nog hetzelfde is.

Ik vroeg hem of ik dat niet op mijn blog mocht zetten, ter gelegenheid van de start van de zomervakantie voor de schoolgaande jeugd, als 'een gastblog van mijn vader'. En hij zei 'ja' begot! Met foto en al!

Dus verzette ik mijn geplande blogpost (dat was toch maar de mozaïek van de maand) en bij deze presenteer ik jullie een jeugdfoto van mijn vader en het bijbehorende verhaal.
Om het wat in de juiste context te zetten: mijn vader is geboren in 1938, woonde in de kempen en zat er op een college.

Laatste schooldag en dan vakantie...Zo ging dat in de jaren 50, toen ik collegestudent was.
Ah, vakantie...De laatste schooldag. Dan was het “ prijsuitreiking “ in het Sint Gummaruscollege in de jaren 50... Een evenement ! 

De dag begon vroeg: rond 9 uur liep de feestzaal stilaan vol. Ouders, buren, familie van de leerlingen zouden er een paar uur doorbrengen. Het begon met de Brabançonne en De Vlaamse Leeuw, op piano getokkeld (ik heb dat ook een keer mogen doen, samen in quatre- mains met een medeleerling). Het spektakel kon beginnen : eerste half uur: turnen. De beste turners deden op het podium ferm hun best. Spectaculair was het allemaal niet, maar 't was proper en deftig.

Daar kwam “ het toneel”. Elk jaar werd er een bekend beroemd toneelstuk opgevoerd door leerlingen van het middelbaar, onder de regie van priester Bartelen ( “ den Blotte “ wegens geen haar ). Merkwaardig was het wel: alle vrouwenrollen waren vakkundig verwijderd uit het stuk (daar was een priester uit de Noorderkempen erg vaardig in). Ik mocht meespelen in De Koopman van Venetië van Shakespeare. Geen spoor van de liefdesperikelen van Portia, Nerissa, Jessica...

Twee uur lang cultuur en dan de prijsuitreiking. Een afgevaardigde van de bisschop, meestal zelf een monseigneur, nam plaats op het podium, geflankeerd door de directeur ( dat was in mijn tijd priester Clottens). Eén voor een werden dan de namen van de leerlingen afgeroepen, klas voor klas, die goed gepresteerd hadden en die braaf geweest waren ( ja, sommigen mochten niet opkomen: die slechte resultaten hadden in vele vakken en die een paar keer in de loop van het jaar een gele of een rode kaart gekregen hadden – wegens slecht gedrag).
Je kwam op aan de ene kant van het podium, maakte een buiging naar het publiek, ging naar het midden, boog voor de monseigneur, ontving je prijs (een of meerdere boeken), ging naar de andere kant van het podium, boog opnieuw naar het publiek en dan naar af. Op de speelplaats kreeg je dan van je klastitularis “ je verslagboekje”, je kreeg te horen of je mocht overgaan, herexamens had in augustus of gebuisd was...En dan naar huis. Waar je vakantiewerk nog wachtte: een paar dagen voor het schooleinde had je in je klas al wat werk meegekregen, om je tijdens de vakantie te “amuseren.”..

De foto : “ De Koopman van Venetië” (gecastreerd dus, want zonder vrouwenrollen). Ik mocht tweemaal roepen “ De Doge in aantocht” en met mijn lans op de vloer slaan. Ik ben die soldaat rechts vooraan. Het begin en het einde van mijn acteurscarrière.

Boedapest: de markthal

Afgelopen maand reisde ik voor 6 dagen  in goed gezelschap naar Boedapest. 

de cactus van Tante Rita

Ik heb al jaren een grote hangcactus in de slaapkamer staan. Hij is zelfs nog groter geweest want ik heb ooit de stommiteit gedaan om er stukken af te halen. Bewust. Omdat ik dacht dat dat goed zou zijn voor de cactus. Hoe stom kunde zijn ...

lezen: mijn favo elfenboeken

Ik zag onlangs ergens - ik weet al niet meer waar - een glimp van een Engelstalig boek over elfen en besloot nogal impulsief om het te bestellen. Soms doe ik dat, impulsaankopen.

Antwerpen: Fomu: Ebifananyi - foto's uit Oeganda

In het fotomusuem van Antwerpen lopen altijd verschillende tentoonstellingen tegelijk.

zomaar: 'Toto et sa soeur en bombe à Bruxelles'

Zomaar een filmpje. Over straten en pleinen waar ik ook al heb rondgelopen en waar lang geleden deze mensen hetzelfde deden. Soms vind ik dat een beetje moeilijk te bevatten met mijn kleine verstand :) .Da's toch straf feitelijk! Ik zie een filmpke met mensen die er niet meer zijn, rondlopend op een moment dat ik er nog niet was, op straatstenen die er toen waren en nu ook nog en waar ik veel later dan deze mensen ook op rondliep :) .

Zomaar een filmpje. Omdat ik een blogpost wilde plaatsen maar te moe ben om 1 van de 50 concepten  die ik achter de schermen klaar heb staan uit te schrijven (ge ziet, aan inspiratie geen gebrek. Maar er zitten gewoon te weinig uren in een dag en soms te weinig energie in mijn lijf :) ). Want het was een extra lange werkdag. En ik kruip liever lekker in mijn bed  :) . 

Slaap lekker allemaal! 

Parijs: Musée des Arts Forains - Nostalgische Franse kermis

Ook dit jaar spendeerde ik een aantal eindejaarsdagen - helemaal in mijn uppie! -  in Parijs. En ik kan alvast verklappen dat dat alweer zeer erg fijn was. Ik voel me zo een gelukzak dat ik dat kan en mag doen!

Reduceer de afvalberg: weg met flessenwater!

' Drink jij élke dag een blikje cola???? Amai ge moet je eens inbeelden hoeveel dat is op een jaar!' zei collega Abdeljabbar toen hij me met mijn cola zero terug zag stappen naar mijn bureau (niet in het Fornuis voor alle duidelijkheid ;) ). En zijn  opmerking choqueerde me inderdaad wel een beetje, al was dat niet op de manier zoals hij het bedoelde. Hij had het over de inhoud van de blikjes die wellicht niet zo gezond is. Maar ik zag vooral ineens de enorme afvalberg die ik bijeen drink en vond dat er precies toch wat over. Want ik drink niet alleen een blikje cola zero per dag, ik drink dronk ook heel veel flesjes water. Dat is namelijk mijn nieuwe verslaving: ijskoud water uit een fles met een drinkteut. 

Na die cola-opmerking en mijn plots inzicht over de grote afvalberg die mijn drinkgewoonte creëert, vond ik dat ik op zoek moest naar een minder milieubelastend alternatief...

geklets: de vijgen na pasenblogpost maar ik had hem nu toch al geschreven en ik heb geen goesting om een nieuwe te schrijven: lijstjestijd: de tijdloze 100 muzikale vrouwen en DIY kerstversiering

Het einde van weeral een jaar vol kommer en kwel en van vreugde, blijdschap en zonneschijn is weer in zicht en dat is traditioneel weer de tijd dat ieder zichzelf respecterend media-orgaan - al dan niet met behulp van de gebruiker - zijn lijstjes maakt.
En dus is het ook weer tijd voor de tijdloze 100 op studio Brussel, een jaarlijks terugkerend fenomeen dat al bestaat van voor studio Brussel bestond, ik al ken van in mijn kindertijd toen ik op die dag op de grond klaar zat naast de radio met vinger in de aanslag op de opnameknop van de cassetterecorder om al die mooie liedjes op te nemen. Zo deden we dat in het préwifi-en wereldwijdewebtijdperk.

het nationaal tabaksmuseum in Wervik: mijmeringen over pijp en toebak in mijn leven

In het begin van de zomer trek ik altijd enkele dagen de stad uit het land in met vriend Nick, vriendin Tonia en hond Geeza. Er staat dan altijd een bezoekje aan Lissewege op de planning - niet moeilijk want Tonia spendeert daar zowat heel de zomer - maar we zoeken ook altijd nog wat anders uit om eens te exploreren.

De kruiskensberg: over een poes, kapellekens, kikkers, zand en bomen

Of ik geen zin had om samen met mama te komen wandelen, vroeg tante Gaby.

En zo geschiedde.

Lier: het Begijnhof en begijnhofpoezen

Het begijnhof van Lier is zo schoon dat ik het niet kan laten om er foto's te gaan maken als de gelegenheid zich voordoet. 

Schoons uit Lier maar dan zonder het begijnhof en de begijnhofkat want da's voor een andere keer...

Ik vind dat precies een prentje uit een Harry Potterfilm, zo met dat torentje en de volle maan er naast. Ik fotografeerde het stadhuis van Lier bij valavond maar om de maan wat beter zichtbaar te krijgen zette ik mijn fototoestel wat donkerder dan het in't echt was. 

Antwerpen: vader en zoon Selleslags in het fotografiemuseum

Ik ben nen notoire Humolezer. Al heel mijn leven.

Op de trap naar de zolder van het huis waar ik mijn kinderjaren doorbracht, stond een doos vol met oude Humo's  En op lange zomeravonden - zo van die avonden waarop het lang licht blijft - sloop ik stiekem uit mijn bed de trap op om vervolgens zeer stilletjes zodat mama en papa me niet zouden horen onder het raam van de trap in de Humo's te zitten lezen. Ze hebben me nooit betrapt. En waarschijnlijk wisten ze dat zelfs nog altijd niet. Tot nu dan: oeps papa, ik zal het nooit meer doen 😃 ...

Over een kattenrijk bezoekje aan Gent

Vriendin Ulrike en ik hadden mekaar al zeer lang niet meer gezien dus een date drong zich op want we hadden heel wat bij te vertellen. Nadat we alle twee de ziektekiemen hadden overwonnen was het zover en trok ik een dagje naar Gent waar Ulrike tegenwoordig resideert.

Antwerpen: Rik Wouters & het huiselijk utopia in het modemuseum

Met al die musea in Rotterdam en Parijs die ik recent bezocht, zou ne mens bijna vergeten dat we er in Antwerpen ook een paar hebben.

Wat dagen vrij en een mama die ook graag musea bezoekt waren echter genoeg om me dat terug te herinneren.

Op de foto: 'Boskindje'

Een streepke zon, het geruis van de bomen , de liedjes van de vogeltjes en de geuren van het bos in de herfst.

Daar laad ik helemaal van op.

En het wordt nog plezanter - vind ik tenminste - als je dan ook nog eens terugkomt met mooie plaatjes.