wijvenweek : het multitaskend superwijf

Mijn laatste bijdrage 

Want ook al speelde ik gisteren een klein beetje vals, ik heb toch niks in te halen op ' zondag inhaaldag ' .

Vandaag mag ik stoefen

Over dingen waar ik fier over ben...

En die zijn er !

( gelukkig maar ) 
een selectie : 

Ik was 1 van die onnozel puberkiekens die begon te roken omdat dat stoer was.

Ik was toen een jaar of 14.
Resultaat : 20 jaar kettingkettingkettingrookster.
écht!
Ter illustratie : 
De wekker liep af en ik grabbelde al naar mijn tabak voor de eerste sigaret van de dag.
Voor ik op mijn werk was, had ik er al een paar op...
En de sigaret was ook het laatste waar ik aandacht aan gaf voor ik ging slapen.

Maar ik werd die afhankelijkheid van dat ding zo moe.
Sigaretten beheersten mijn leven.
Al duurde het effe voor ik dat doorhad.
Dus besloot ik te stoppen met roken.
Samen met de meneer die me ooit graag zag .

We spraken een datum af ...
en deden het gewoon...
écht!
Zo simpel bleek het te zijn ! 
Gewoon stoppen ...
Niks acupunctuur, nicotineplakkers, tuttefrutten of wat dan ook.
Een paar dagen heel 'krikkel' rondlopen en klaar.
En binnenkort kan ik - kunnen we alweer fier zijn dat ik - we 11 jaar niet meer rook -roken.
Ik ben zo blij dat ik daar vanaf ben !
Applaus voor mezelf !
En voor de meneer die me ooit graag zag ook natuurlijk !

Verder ben ik een  sterke ( meestal, maar soms ook niet en dat mag want dat is op zich ook sterk)  onafhankelijke vrouw.
Sinds de dag dat ik de deur van het ouderlijk huis achter me sloot, zorg ik voor mezelf.
Al 22 jaar ondertussen.
5 jaar daarvan woonde ik samen met de meneer die me ooit graag zag .
Maar voor de rest woon(de) ik alleen.
Ik zorg voor mijn eigen centjes.
Heb nog nooit schulden gehad - zelfs geen leningen bij de bank.
Ik doe mijn eigen huishouden, regel zelf mijn zaken en paperassen.
Met de jaren heb ik geleerd dat het ook ok is om soms hulp te vragen als het nodig is...
Voor een gesprek en een knuffel als ik het effe niet zie zitten,
een lift voor als ik ergens niet geraak...
een boormachien, een soeprecept, wat hulp bij het ineen zetten van een ikeakast...
ook dat hoort bij sterk en onafhankelijk zijn... .
En ik kan goed leven met mezelf.
Meer zelfs : ik geniet ervan !
Op gevaar af weer melig te klinken ( jaja Karl, ik doe het weer ) : 
Ik ben gelukkig en daar heb ik zelf voor gezorgd!
En dat mijn beste lezers,  lijkt me een goede afsluiter van deze plezante blogweek !

wijvenweek : zelfcensuur

en hier gaan we voor dag 5 van de wijvenweek.
Met wat ik wellicht het meest lastige onderwerp vind...
Dit zijn de instructies die de deelnemers kregen: 

Het zijn geen geheimen, verre van. Iedereen die bij u langskomt weet het, en eigenlijk weten wij het ook allemaal, hier op het internet. Maar vandaag doen we eens niet aan zelfscensuur. Blog over iets waarover u niet blogt normaal. Vertel ons de dingen die deze week suckten (in plaats van altijd alleen de positieve dingen te posten), toon ons een foto van hoe uw living er echt uitziet, voor de poetshulp is langs geweest. Of vertel over frustraties die niemand eigenlijk moet weten, de gemiddelde ruzie met uw vent en andere dingen die uit het leven gegrepen zijn, maar waarvan u doorgaans vindt dat wij er geen zaken mee hebben. We zullen het aan niemand doorvertellen.

wijvenweek : dromendag

We hebben ze allemaal: de wildste dromen, de meest ambitieuze verlangens. Of we hadden ze, maar ze zijn om één of andere reden ergens onder het stof van de tijd verloren gegaan. En dat is helemaal niet erg, of net wel. Vaak durven we dat niet uitspreken, om één of andere reden. Op donderdag horen we graag over vervlogen dromen, vergane ambities. Of over heerlijke verlangens naar hoe uw leven beter gaat worden, binnen een paar dagen, maanden, jaren. 

Bovenstaande cursieve tekst is de leidraad voor de bijdrage van vandaag.

Ik heb dromen van wat ik tof zou vinden in mijn leven.

Als ik mijn fantasie de vrije loop laat ...

wijvenweek : Moh, kijk nu ! We zitten hier met een mening !

Ik zat in bad te mijmeren over hoe ik het thema van vandaag zou aanpakken.

Een wat mij betreft wat hilarisch thema : de deelnemers moeten vandaag 'EEN MENING ' hebben...

Als ik tegen de mensen in mijn ( echte ) omgeving zeg : mannekes ! pas op ! Ik moet vandaag  een mening hebben...!

Dan gaat ge wat zien !

Hier en daar monkellachjes vermoedelijk ... .

Veel blikken vol ongeloof . 

Er  vliegen me dan ongetwijfeld zelfs schaterlachsalvo's rond de oren.
Want beste lezers, als er iets is wat ik in het dagelijkse leven ongegeneerd en voortdurend doe, dan is het meningen hebben...

Over zowat alles...

écht alles !

wijvenweek : Guilty pleasures en kleine kantjes

Lap!

Een halve dag breek ik er al mijn hoofd over  : guilty pleasures....

Het thema van de dag in de wijvenweek...

Om de 1 of andere reden kom ik altijd uit bij 'kleine genoegens'.

Maar daar gaat het toch eigenlijk niet om...

wijvenweek : Beautyqueen in het diepst van mijn gedachten

Overal in blogland struikel ik over de blogposts met bovenstaande titel.
Dat bleek een onderdeel te zijn van ' wijvenweek '
En na een paar van die bijdragen te hebben gelezen besloot ik : deze keer doe ik mee !
Het lijkt wel een beginnende hype, maar hé, voor 1 keer moet dat kunnen !
( ik ben niet zo voor hypes namelijk :) )

Ik doe dus mee met wijvenweek.
En als ge daar meer wilt over lezen : kijk dan maar eens hier (edito: de wijvenweekwebsite is blijkbaar overgenomen door beautybloggers, dus heb ik de linken verwijderd omdat ze niks meer te maken hebben met de oorspronkelijke wijvenweek. )

Gevolg : ik moet jullie vandaag iets vertellen over de beauty-queen diep in mij.
Al lezend in blogland viel me al gauw op dat niemand zichzelf een beauty-queen vond, tenzij heel erg diep verborgen.
Raar...
Zijn wij 'wijven' ( blijf ik toch een moeilijk woord vinden, mag ik daar niet madammen van maken ? )  dan allemaal zo veeleisend en perfectionistisch dat we die queen in onszelf niet zien ?
Ik zie nochtans veel van die queens rondom mij.
En ja : zelfs ook in mij.
Al is die frequentie waarop die tevoorschijn komt met de jaren wel flink afgenomen.

Vroeger!
Vroeger ! amai !
Zo'n beauty-queen dat ik was !D
Dat vond ik toen nog niet.
Maar als ik daar nu op terugkijk...
Een vamp als het ware!
Met lange wilde lokken,
een smal figuurken
rode lippen en een zwoele donkere blik
vaak veel been...
ofwel in broeken waarvoor ik moest liggen om ze toe te krijgen.
Of van die zwarte rekkende heel erg blinkende rockbroeken
ofwel vanonder korte rokskes, eventueel met een zwarte netkous.
En weinig borst...
wegens een kleine cup ;).
Graag wat stoer...
en eigenzinnig...
en het mocht wat opvallen...
eerder blond, dat wel...

Een combinatie van Nina Hagen, Kate Bush, Joan Jett en Shakira... .
Allez, dat was toch de bedoeling... .
En of dat lukte... ?
Ha !

Soit, die Nina-Kate-Joan-Shakira in me is al een flink stuk naar het diepere diepste van mezelf verdwenen...
Onder de kilo's die te voorschijn kwamen na het stoppen met kettingroken, het verstrijken der jaren  en de gelukspillekes die ik na verloop van tijd vandoen had....
Maar ze is niet weg !
De lippenstift , die blijft !
Het zwart onder de ogen ook!
En de lokken, ook die zijn er nog !
Al wil ik ze tegenwoordig hoe langer hoe vaker kortwieken wegens geen zicht meer...
Maar dat blijft moeilijk : diep in mijn binnenste ben ik een beauty-queen met lange lokken...
Die krijg ik er niet uit...
vandaar ..

Het kan nu wel zijn...
Ik geef het eerlijk toe...
dat ik de enige ben die ze af en toe nog eens ziet... ;)
Maar ze is er nog wel, die beauty-queen !
Voor altijd en voor eeuwig en eeuwig !

Tag !

Janimie tagde me !
En ik vind het een compliment dat ze me er uit pikte !
Vandaar dat ik  ga doen wat bij dat taggen hoort :
- ik zal haar 11 vragen beantwoorden
- ik zal zelf 11 nieuwe vragen bedenken
- en ik zal zelf 11 anderen taggen

1. Hoe bijgelovig ben jij ?
Ik ben niet gelovig en niet bijgelovig.
In feite durf ik al wel eens hard van leer trekken tegen  vooral bijgeloof.
Zo sta ik gekend omwille van mijn afwijzende standpunten over homeopathie ( da's ook een geloof namelijk ) en andere methoden die zichzelf alternatieve geneeswijzen noemen. 
Maar ik loop ook zonder probleem onder een ladder, ben gek op zwarte katten, ben dol op vampierenverhalen zonder er in te geloven ...
Ik ben dus nogal nuchter op dat vlak...Wat niet wegneemt dat andere mogen geloven wat ze willen.
Maar ik mag het er niet mee eens zijn en er standpunten over innemen ;)  

2. Waar zou je ooit nog eens naar toe willen reizen?
Ik ben niet zo wereldreiziger.
Ik ben eigenlijk zelfs een echte huismus !
Maar af en toe wil ik toch een stapke in de wereld zetten.
Mijn ambitie reikt op dit moment echter niet verder dan een paar daagjes Londen op mijn eentje.
En daarna komt er wel weer een ander reisje waar ik vervolgens van droom...
Dat zien we dan wel weer :-)

3. Beschrijf jezelf in 1 woord?
'ME' ( = schuilnaam :-)  ) 
Zo is er maar 1 namelijk !

4. Wat wilde je vroeger worden ?
Wat ik wilde worden als zeer klein meisje, weet ik eigenlijk niet meer.
Al herinner ik me nog wel dat ik eens een keertje zeer enthousiast bezig was met het ineen puzzelen van een jurk voor mijn kleine nichtje
ik maakte ze van wat lapjes...
En ik herinner me nog dat ik me toen helemaal enthousiast voelde worden : ik zou eens snel wat spectaculaire kleren maken waar iedereen versteld van zou staan!
Niet dus...
ik denk zelfs niet dat de grote mensen dat toen gezien hebben...
Laat staan onthouden hebben ;)
Later wilde ik journalist worden, want als kind was ik nogal goed in opstellen schrijven en spelling.
En dat leek me wel spannend...
En nog later psychiater : dat leek me het meest indrukwekkende beroep voor iemand die de wereld wilde redden en andere mensen wilde helpen...
Tot ik ontdekte dat je daar eerst dokter voor moest worden
( eigenlijk wist ik helemaal niet goed wat een psychiater eigenlijk deed )
Het is niks van dit alles geworden...

5. Wat doe je nu voor werk?
Ik ben uiteindelijk maatschappelijk assistente geworden
En ik werk rond onderwijs en allochtonen in de welzijnssector.
Specifieker wil ik er omwille van privacyredenen niet over worden ;)

6. Wat is het beste wat jou ooit is overkomen ?
Dat zou ik écht niet kunnen zeggen.
Ik breek me het hoofd op zoek naar spectaculaire  goede dingen die me zijn overkomen, maar eigenlijk zijn die er niet.
Ik heb gewoon een goed leven.
Maar niks dat er extreem uitspringt.

7. Wat is het meest genante wat jou ooit is overkomen?
Die keer dat ik als klein meisje in mijn broek plaste op de tapis-plain van de bureau van zuster directrice...

8. Heb je huisdieren ?
Niet meer.
Ik heb mijn hele leven lang altijd in het gezelschap vertoefd van zachte sierlijke eigenzinnige knuffeldieren, zijnde katten.
Toen ik het ouderlijk huis ging verlaten had ik eerder een katje dan een appartement!
En ik heb het voorrecht gehad om 18 jaren samen te mogen wonen met dat katje van toen.
Mijn minneke...

nostalgie :-)

Ik ben in een nostalgische bui vandaag :-)

Zo zag ik er in het begin van de seventies uit :

ik werd...

... geïnterviewd door yaga van the shiny bubble !
Tof hé !
In't Engels nog wel !
Ik hoop dat er niet teveel kemels instaan ;)

parfum

Toen ik 10 jaar geleden stopte met roken, besloot ik mezelf te belonen met een écht flesje parfum !

Ik kocht dat daarvoor niet, alleen af en toe een deo in den delhaize...

Of de white musk van den body shop ( wie heeft die niet minstens 1 keer gekocht ? )

Parfum was voor mij echte luxe.

Een echte traktatie.

( en dat is het gebleven, een traktatie )

Ik herinner me nog welke ik eerst kocht : ' orange verte ' van Hermes...

Ik ben er nog altijd niet uit of het nu een mannen- of vrouwengeur is maar ik vind hem wel nog altijd lekker.

Sindsdien kocht/kreeg ik regelmatig parfum.

Ik blijf dat een aangename verwennerij vinden.

Ik weet dat er mensen zijn die daar niet tegen kunnen of die dat storend vinden, maar ik ruik dat graag.

Ik vind het zelfs niet erg als iemand zoveel parfum aanheeft dat je het 5 meter verder op straat nog ruikt :-)

Ik weet het : Ik ben een  raar mens :-)

Vorige week kocht ik nog eens een flesje...

'l'eau d'issey florale' van Isseye Miyake

Gewoon gekozen op de moment zelf...

En ik vind hem zalig !!!!!

mijn dierbaarste bezit...

Met dit weer is het de uitgelezen moment om wat rond te scharrelen in huis en kasten en schuiven uit te mesten.

Dat ben ik dus aan het doen.

En ik heb het vermoeden dat ik niet alleen ben :-)

 ( wat doen jullie met zo'n pokkeweer eigenlijk.? )

En als je in je rommel duikt, duikel je ook soms vergeten schatten op.

Zoals dit ....

Ik ben fier op mezelf ....

... want ik kan vandaag zeggen dat ik 10 jaar geleden - na  20 jaar gigantisch veel te hebben gerookt - ben gestopt met roken .
En als je me toen had gezegd dat het zou lukken en ik 10 jaar later nog altijd sigarettenvrij zou zijn, ik zou het zelfs niet durven hopen hebben .

Ik ben rond mijn 14de beginnen roken en ik was al snel een erg verstokte rookster.

Ik rolde sigaretten en het eerste wat ik ' s ochtends deed als de wekker afliep, was naar mijn tabak grabbelen en in bed alvast mijn eerste sigaretje roken.

Het was ook het laatste wat ik elke dag deed....

En de aantallen sigaretten die ik tussen die eerste en laatste elke dag rookte was echt gigantisch.

20  jaar heb ik dat gedaan !

En toen had ik er zo'n genoeg van !

Mijn gezondheid, de kosten , ... waren voor mij geen redenen om te stoppen ...

Als ik ziek was pafte ik gewoon door...

Maar ik was die afhankelijkheid van dat ding zo beu...

Op vergaderingen werd ik na een half uur ongemakkelijk want ik wachtte op de pauze voor een sigaret.

Naar de cinema gaan was niet plezant want dan kon ik minstens 2 uur niet roken ...

Eigenlijk bepaalde die sigaret heel veel in mijn leven en beperkte me dat ook heel erg.

Dus besloot ik te stoppen.

Ik nam mezelf voor om te stoppen op de eerste dag van mijn vakantie, 10 jaar geleden.

Ik had dat al een paar maanden op voorhand beslist.

Ik zou het trouwens niet alleen doen : de meneer die me toen graag zag deed ook mee.

En zo is het ook gebeurd...

6 juli 2001 heb ik 's avonds na een personeelsfeestje mijn laatste sigaret uitgedrukt.

Met idee : ' ik hoop dat het lukt, maar ik kan me mijn leven toch niet goed voorstellen zonder sigaretten . Ik ben zo hard verslaafd !'.

De eerste dagen waren vooral moeilijk omdat ik erg prikkelbaar was.

Maar raar genoeg heb ik nooit ook maar enige seconde getwijfeld of ik toch niet terug een sigaret zou opsteken.

Na die paar dagen was het ergste voorbij en dat is zo gebleven.

Zelfs na 10 jaar heb ik soms nog wel eens zin in een sigaret.

Maar ik had toen ik rookte vaak zin in een sigaret op momenten dat het niet kon en dat was toen veel erger.

Ik weet trouwens  ook dat ik niet - ook niet ' voor de lol' - nog eens eentje moet opsteken want ik vrees dat ik dan terug vertrokken ben.

Ik kon me echt niet voorstellen dat dat stoppen zou kunnen lukken.

En toch ging het wel.

Zonder hulpmiddelen zelfs !

Ik ben daar dus echt fier over !

Dus ben ik daarnet lekker gaan eten ;)

Om die 10 jaar stoppen te vieren ;-)

En : ik deed dat niet alleen !

Ook de meneer die mij toen graag zag was erbij.

( ik denk dat hij me nog net graag genoeg ziet om dat nog tof te vinden ;) )

Het was gezellig en lekker !

En binnen 10 jaar doen we dat opnieuw !

Daar ben ik zeker van ! 

gelauwerd!

Mijn oorbellen werden gelauwerd !
En wel door ' happy in red ' ( ik ben ook altijd ' happy in red ' trouwens ;) )
Ik kreeg van haar de 'kreativ blogger award ' omdat ik mooie bellen maak.
Lief hé !

adem !!!

Een iets persoonlijkere blogbijdrage dan gewoonlijk : ik heb al sinds mijn 18de ( tenminste : sinds toen weet ik het ) veel last van hyperventilatie en dan vooral de chronische vorm.
En ook al is dat niet gevaarlijk : het heeft al heel wat leuke momenten voor me vergalt en het is behoorlijk vervelend.
Ook vervelend is dat de mensen in mijn omgeving vaak niet weten wat dat juist als gevolgen heeft en denken : 'da's maar wat verkeerd ademen :  adem in een zakje en het is over... '
Zo eenvoudig is het dus niet...

blogaward

Ik kreeg van Katrijn van het thuisproject de blogger award - waarvoor dank trouwens -  en dan is het de bedoeling dat je 7 dingen over jezelf vertelt.
Ik deed dat al eens eerder en wel hier.

'me' loves 'me'

Happy valentijn allemaal !

Ik wil van deze dag gebruik maken om wat te vertellen over mijn liefdeleven.
Een logje vol ontboezemingen wordt het.
Ik voel me er een heel klein beetje ongemakkelijk bij : 'zou ik dat wel doen ?' vraag ik mezelf dan af.
Maar ach : eigenlijk kan het geen kwaad.
( En ik kan nog altijd van gedachten veranderen :  misschien plaats ik het toch maar niet ;). )

Ik zou het makkelijk kunnen houden en me beperken tot 'het hier en nu' en dan is dat gewoon : er is geen 'meneer die me graag ziet'  in mijn leven momenteel, geen meneer ' me' .

Maar dat ga ik dus niet doen. ik ben tenslotte al 43 en heb dus wel al wat achter de rug op vlak van 'l'amour'... En bovendien  kan ik dan mijn ' clou ' niet maken ;-).


Ik ben licht ontvlambaar op vlak van de liefde : ik bedoel daarmee : ik word makkelijk verliefd.
Wat ik eigenlijk niet altijd zo plezant vind trouwens.
Maar zelfs op dat vlak is het erg rustig in 'het hier en nu'.
En dat vind ik echt niet erg eigenlijk... Integendeel : lekker rustig :-)))

Ik ben wel licht ontvlambaar, maar  op vlak van het aangaan van een langdurige relatie verlopen de dingen wat moeizamer  : Ik heb heerlijke liefdes meegemaakt maar meestal duurden die niet langer dan een jaar of 2.
Dat klinkt oppervlakkiger dan het is want : Ik hield er - naast zeer mooie momenten - een paar erg goede vriendschappen voor het leven  aan over en dat is een mooi geschenk. 
Uit mekaar gaan hoeft niet altijd een drama te zijn vol haat en nijd en wraak.
Soms komt er iets anders moois voor in de plaats.

Ik heb dus een aantal relaties gehad van een jaar of 2, maar ook best wel lange periodes dat ik alleen was.
En eerlijk waar : dat heb ik nooit erg gevonden.
Ik ben nog nooit op zoek gegaan naar een partner omdat dat voor mij niet uitmaakt.
Of ik nu alleen ben of met 2 : als ik maar gelukkig ben.
En dat geluk hangt bij mij niet af van het al dat niet hebben van een partner.

Alleen wonen vind ik ook niet erg.
Zelfs in die mate dat ik met de voorbije liefdes in mijn leven nooit de stap heb gezet om te gaan samenwonen.
Ik had daar echt geen zin in... ( al goed want het zou nogal een chaos worden om dan telkens te moeten verhuizen )

behalve die éne keer...

Ik kwam een man tegen die in elk opzicht van mij verschilde. 
Toevallig, op internet...
En nee : niet op een datingsite of in de 1 of andere zoektocht naar een man...
Irl zou ik hem nooit tegengekomen zijn omdat onze levens nauwelijks raakvlakken hadden.
En ik dacht in het begin : lap, daar gaan we weer : 'me' is weer verliefd... dat zal hier weer niet lang duren...
Mis poes dus...
Deze keer bleef het wel duren
En wat meer is : ik wilde samen gaan wonen!
resultaat : Ik heb 8 jaar een relatie met hem gehad en we woonden daarvan 5 jaar samen.
Ik wou dat ik kon zeggen dat dat de gelukkigste jaren van mijn leven waren, maar dat is eerlijk gezegd eigenlijk niet zo.
We hadden veel erg mooie  momenten, maar ik voelde me ook vaak niet goed in deze relatie.
Een tijd geleden las ik een prachtboek waarin ik dit citaat tegenkwam en dat was exact wat er aan de hand was bij mij : 

uit : 'zout op mijn huid' van Benoite Groult : 
' ...maar een paar jaar samen met Syndey ( ... ) was voldoende om in te zien dat ik op het punt stond weer heerlijk in de val te lopen. Want voortaan wist ik dat ik te meegaand was - of te laf ? - om het hoofd te bieden aan een man van wie ik hield en om mijn territorium te behouden. Ik kende maar al te goed mijn neiging om me naar de levenswijze van de ander te schikken , uit een oude, moeilijk te onderdrukken reflex uit mijn opvoeding - en zonder enige moeite overigens, waardoor de ander niets vermoedde - tot de dag dat ik ontdekte dat mijn aandeel in het leven steeds kleiner geworden was, mijn vrijheden steeds minder en dat ik bezig was de machtsverhoudingen van mijn vorig huwelijk te reconstrueren '

En toen las ik eens een uitspraak van Ilse Demeulemeester.

Niet echt een vrouw waar ik  veel interesse in heb, maar zij zei nav haar relatieproblemen dat ' ze zich voelde verwelken ' in haar relatie.

Ook dat was zo herkenbaar.

'me' gaat shoppen

Ik wilde niet, écht niet.
Ik had al halvelings beslist de soldengekte deze keer aan me te laten voorbij gaan.
Maar mijn BH's protesteerden : ze zijn eigenlijk echt te klein en toen een beugel besloot frank zijn plaats te verlaten ,  moest het toch écht.

De tijd dat ik shoppen plezant vond, is al lang voorbij.
Om dat plezant te vinden heb je namelijk nodig :
- genoeg geld
- een ' gemakkelijk ' lijf

En ik heb geen van de 2 .
T'is te zeggen : ik WIl eigelijk geen geld uitgeven : ik wil sparen.
Da's niet handig als je gaat winkelen en overal vanalle leuke dingen ziet waar je of niet in kan of die je eigenlijk wel wil maar liefst zonder te betalen. Dat gaat niet.
En dat lijf : ach, dat wil niet meer mee.
Ik ben gezegend met een holle rug, een voortdurend gezwollen buik die tegenwoordig ook nog eens uitgezet is wegens , tja, : gewoon te dik zekers..., en schouders die 2 maten kleiner zijn dan mijn buik-en heupmaat.

Effe tussendoor eens verklaren hoe dat zo komt :
Ik had altijd al  een holle rug en gezwollen buik, maar met maat 38 kan je dragen wat je wil.
Ik was een doorwinterde kettingrookster en toen ik na 20 jaar besloot te stoppen, waren er de eerste ongewenste extra  kilo's. Doe dan eens gezond :( ...
Ikke in paniek naar een diêtiste die me een dieet gaf dat volgens haar geen dieet was maar waarbij ik heel de dag honger had en niks meer mocht eten. Ik viel nauwelijks af en toen ik vervolgens op reis ging, lukte het helemaal niet meer.
Toen ging ik ' samenwonen' . Dat zorgde ook voor wat extra gewicht.
En toe moest ik wegens echt wel heel erg nodig effe aan de  'gelukspillekes ' .
Ikke terug gelukkiger, ...maar véél en véél ronder. Da's een neveneffect van die medicatie.
En toen werd ik 'gedumpt'...
De kilo's vlogen er af : blijkbaar is het ofwel blij en rond of ongelukig en een 'lijn'.
Ongelukkig was wel mooier maar niet gezond en vooral niet plezant, dus terug aan de gelukspillekes...
En ja hoor : de kilo's zijn er ook weer...
Die maat 38 al heel lang niet meer...
En ik WIL NIET meer dieten! Nah !

Soit, ik had dus besloten dat ik echt op jacht moest naar nieuwe BH's, maar daar ben ik al helemaal geen held in.
Ik  heb namelijk een bloedhekel aan BH's.
Ik vind dat knellende rotdingen en tot mijn 35 ongeveer droeg ik ze gewoon  niet.
Dat was ook niet nodig : ik had ' spiegeleitjes met een rozijntje op ' zoals iemand me eens vertelde.
Maar met al dat gewicht blijk ik ineens echte ' borsten ' te hebben.
Ik schrik er soms nog van als ik naar beneden kijk ...
Dus draag ik tegenwoordig wel BH's.
Maar ik moet ze daarom nog niet leuk vinden hé.

Ik snap niks van die maten : je hebt een ' omtrek ' een een cup, en naargelang in welk land is dat ook nog eens anders.
Wat ik weet is dat mijn 90 B's eigenlijk te klein waren geworden.
Dus ik op zoek naar grotere ...
Ik dacht te gaan voor 100C...
Bestaat dat eigenlijk ? Ik heb dat namelijk nergens gevonden...
En wie draagt in godsnaam die BH's met die pads in ???
Wat een ondingen !
En de winkels hangen er vol van, het moet dus zijn dat er vraag naar is.
Ik heb er jaren over gedaan om de beugels te accepteren, maar die pads ...
Nee, dat gaat me nooit lukken.
Maar dat maakt de keuze blijkbaar heel erg beperkt.
En mijn maat ook, ik voel me op slag abnormaal :(...
Uiteindelijk heb ik er 3 gevonden die min of meer pasten, in een 95C.
Dat maakt winkelen dus niet leuk voor mij : 'ik heb er drie gevonden die me min of meer pasten' is dus niet hetzelfde als 'ik heb er 3 toffe gevonden tussen een hele berg'.
Mijn lijf maakt dat ik genoegen moet nemen met ' hetgeen past'.
En dat geldt niet alleen voor BH's.
En 'winkels voor grote maten ' zijn geen alternatief : daarvoor is mijn maat dan weer niet groot genoeg... 
Aan de zoektocht naar een geklede zwarte broek ben ik maar niet begonnen...

Om mezelf te verhinderen te moeten beginnen met het zoeken naar BH's heb ik ook nog aangeschaft :
- 4 verschillende bollen kousenwol waar ik nog niet weet wat ik er mee ga doen ( maar ik weet al wel dat ik er geen kousen van ga maken )
Ah ! ik weet het ! als ik er nu eens BH's van haak !! Zou dat lukken ? :-)))
- veiligheidsspelden
- 5 boeken waaronder 2 dwarslezers ( en die zijn fantastisch !!! ik moet er nu wel hoezekes voor maken voor ze de duistere krochten  van mijn sjakosj in mogen ) en eindelijk ' twilight'  ( iets wat ik vermoedelijk te goed ga vinden waardoor ik ze allemaal wil lezen )
- 3 zakjes losse thee
- 3 theemokken
- een zwarte coltrui
- een roodmetwitgestreepte golfke waar ik nog niet zeker van ben maar waar ik een marineblauwe broche kan bij haken ;)
- sloefen
- 6 stekkers waarvan ik er maar 1 nodig had maar ze waren in 'makro'verpakking
- een deo
- rijgnaalden
- een zonnebril
- en drie BH's....
En voor je je ongerust maakt over mijn spaarrekening : da's niet nodig : ik kan goed ' soldekes doen '. Mijn duurste aankoop bedroeg 20 euro...

wat een ontboezemingen toch allemaal hé ;)

Zijn er hier madammen die me wat tips kunnen geven bij het aanschaffen van de juiste BH ?
En die weten waar normale madammen, maw :  met een lijf als het mijne,  hun kleren kunnen gaan 'kiezen' ?  

edit : Voor mensen die denken dat ik depri terugkwam van mijn dagje shoppen : nee zenne !
De tijd dat ik huilend in pashokjes stond, is gelukkig voorbij.
Ik ' bereid me namelijk voor'. 
Door tegen mezelf te zeggen da'k echt ok ben zoals ik ben.
En da'k moet weten da'k geen fotomodel ga zien in de spiegels. En ik mezelf mag verwennen met mooie dingen.
Ik kwam dus min of meer voldaan maar geradbraakt thuis...

...

Dit weekend is 1 van mijn allerallerbeste vrienden overleden. 25 jaar geleden was hij een paar jaar mijn grote liefde en daarna is het altijd grote liefde gebleven, maar dan anders...

Ik heb eigenlijk  alleen maar goede herinneringen aan hem  ( waar ik trouwens door overspoeld word momenteel) en er zijn niet veel mensen waar ik dat bij heb.
En ik vind het niet ok om in een wereld te moeten leven waar hij niet meer is. Maar zo gaat dat ...
Hij was zeer speciaal, en is voor veel mensen erg belangrijk geweest, ook voor mij.
Ik heb onwaarschijnlijk veel van hem geleerd - ik denk niet dat ik buiten mijn ouders - mensen ken waar ik zoveel van heb geleerd.
Hij was er als ik steun nodig had, maar ook om lol te maken.

Ik heb met hem zo'n band waarvan je weet dat die er is voor de rest van je leven...  Iemand waarmee je altijd een verbondenheid voelt. Ik zag hem een paar keer per jaar, en we smsten of belden wel eens, maar ook als we geen contact hadden was hij er altijd naar mijn gevoel.  Helaas is zijn leven nu voorbij....
Maar ik ben zéér zéér blij dat ik het privilege had om hem zo graag te mogen zien, om zo graag door hem gezien te worden en om al die mooie herinneringen met hem te hebben mogen delen...


een lied voor P.

Nostalgie: klein 'me'ke en handwerk...

Als kind was ik al graag aan het prutsen met lapjes en draad en bolletjes wol enzo.
Hier is een foto die dat bewijst, ik denk dat ik toen een jaar of 9 was ...

Versatile Blogger Award

Ik kreeg van Clara van Crochetroom de "Versatile Blogger Award". Het is mijn eerste en ik weet niet zo goed hoe het werkt...

Ik heb de afbeelding dan maar opgeslagen op mijn pc en hier geplaatst en de uitleg erbij gekopieerd . Als ik het niet juist gedaan heb, moet je het maar laten weten : dan weet ik het voor een eventuele volgende keer !

'Much appreciated and in keeping with the program, I am to answer 7 random facts about myself.
...
I now pass this award on to the following who should grab it, post it and pass it on to another 15!'

Ik moet dus blijkbaar 7 dingen vertellen over mezelf... Hier gaan we dan ...