Nice bleek niet alleen een toffe bestemming voor zee en strand, maar ook op vlak van kunst en cultuur valt er heel wat te beleven. Zo huisvest de stad heel wat musea met kunstcollecties.
Nice bleek niet alleen een toffe bestemming voor zee en strand, maar ook op vlak van kunst en cultuur valt er heel wat te beleven. Zo huisvest de stad heel wat musea met kunstcollecties.
Kunstminnende medemensen die graag in en rond Antwerpen rondlopen kennen allemaal de iconische galerie 'de Zwarte Panter' in de Hoogstraat in hartje stad.
Die éne dag dat er storm werd voorspeld tijdens ons verblijf in Nice, gooide onze planning behoorlijk in de war. Eerst werden we aangemaand de kasteelheuvel te verlaten. En toen we als alternatief naar Paleis Lascaris in de oude stad wilden, bleek dat uitzonderlijk gesloten wegens het voorspelde noodweer.
Soms lopen plannen mis: Zo ook bij de uitstap die ik met mijn mama afgelopen zomervakantie had gepland. Het oorspronkelijke plan was om met mama in de galerij "de zwarte panter" naar de werken van Fred Bervoets te gaan kijken.
Bleek "de zwarte panter " gesloten op woensdag dus moest ik op zoek naar een plan B.
Hoe fijn ik thuiswerk ook vind, mijn collega's nog eens in levende lijve kunnen zien was toch ook een waar genot. Die mogelijkheid deed zich voor toen eind juni onze jaarlijkse teamdag ondanks corona toch kon doorgaan.
Dalida kennen we allemaal, maar wie onder jullie wist dat ze ook Egyptische roots heeft? Ze heeft Italiaanse ouders, maar groeide op in Cairo.
Ik wilde mijn blogartikel beginnen met de zin 'het was een blij weerzien met ...", maar dat zou een beetje ongepast zijn. Blij word ik namelijk niet van de werken van Käthe Kollwitz. Ze dragen allemaal een droefenis tot zelfs uitgesproken veel pijn in zich.
Hoog boven de vallei waarin het stadje Bouillon zich uitstrekt aan de oever van de Semois, ligt het kasteel dat ooit toebehoorde aan oa Godfried van Bouillon. De aanwezigheid van dit kasteel was de reden waarom mijn lief en ik onlangs Bouillon uitkozen als bestemming voor een weekendje weg.
fragment uit 'Willem Van Der Does met vrouw en kinderen' door Johannes Mijtens - 1650 |
Op een droge maar koude zondagmiddag sprong ik op mijn fiets en trapte ik richting centrum van Antwerpen alwaar ik had afgesproken met mijn knuffelcontact. Mama en ik hadden afgesproken om nog eens een museum te bezoeken. Vermits het met reserveren moest zou het er - zelfs op een zondagmiddag - niet over de koppen lopen zijn. Wat rustig kunnen rondlopen in een museum is altijd fijn, maar in coronatijden is dat natuurlijk ook nodig uit bescherming van jezelf en de andere bezoekers.
Het is amper te geloven, maar er zijn dus in Antwerpen musea waar ik nog nooit ben binnen geweest. Het museum dat ik vandaag in de aandacht zet, was er daar 1 van.
Op de valreep lukte het me nog om toch te gaan kijken naar de tentoonstelling 'out of office' in Campo en Campo. Ze is ondertussen afgelopen, maar ik laat jullie met plezier een selectie zien van de werken die ik er kon aanschouwen.