Deurne: een stukje "Hallersbos" op de Bremweide

 

Als ik ga wandelen in het bos of park, word ik altijd getrakteerd op een extraatje. Het is echt heel opvallend hoe dat écht altijd het geval is. 

Dat kan vanalles zijn en soms is dat ook iets dat ik "verwacht" omwille van de juiste tijd van het jaar: de komst van de vliegenzwammen, de bosanemonen die in bloei staan, veel paddenstoelen na een lange natte periode, de opkomst van de varens.... 

Soms heb ik geen concrete verwachtingen  maar ook dan duikt er altijd wel iets op: toffe kevertjes, een bosmuis of eekhoorn die voor mijn lens rent, lammetjes in de wei, onverwachte bloesems, een kat.... . 

De laatste keer dat ik in Ertbruggebos ging wandelen, kwam "the catch of the day" pas toen ik naar huis fietste en voorbij de bremweide kwam. 

Ik zag tussen de bomen naast het fietspad iets blauws schemeren en besloot poolshoogte te gaan nemen. 

Tot mijn verbazing stuitte ik tussen de bomen op een klein stukje paradijs vol met boshyacinten in verschillende schakeringen roze en blauw.

Die ontdekking was des te opmerkelijker omdat het stukje met deze blauwe bloemen binnen een minuut afstand van mijn woning ligt en ze al jaren elke lente in volle glorie stonden te bloeien zonder dat ik dat wist. 

Een beetje beschamend eigenlijk zelfs ...

Maar bon, beter later dan nooit: nu ik ze weet staan, zal ik het nooit vergeten en zal ik er ook de komende jaren ongetwijfeld vaak naar gaan kijken.

De bloemen decoreren een stukjeparkwaar ook een paar rare bomen staan. Die had ik wél al eerder ontdekt.

Ik heb geen idee wat voor bomen het zijn. Ze staan met 3 op een rijtje: al wat oudere  knoestige exemplaren met vreemd verbonden takken.

Ik moet altijd aan beeldhouwkunst denken als ik ze zie ...

Is dat herkenbaar voor jullie, dat getrakteerd worden op iets bijzonders elke keer als je gaat wandelen? 

Meer blogartikelen met natuur in de hoofdrol ...