Parijs: de mussen van square d'Anvers

Het hoeft niet altijd spectaculair te zijn om plezant te zijn. Zo denk ik met een warm gevoel terug aan dat moment dat ik effe in een klein parkje ging wachten tot het restaurant waar ik wilde gaan eten open ging (een heel lekker bleek: Nanashi Trudaine). 

De kiekens van Seb en Sandra

Seb is 1 van mijn oudste vrienden. Ik zie hem de laatste jaren niet meer zo vaak, maar Seb is en blijft zo'n vriend die eeuwig een goede vriend zal blijven. 

in mijn tuintje: de hongerigen spijzen en de dorstigen laven

Ik las ergens dat ge ook in de zomer vogeltjes moogt voederen en omdat ik erg blij word van al dat gefladder en getjilp in mijn perenboompje, besloot ik dat dit jaar eens uit te proberen.

Boedapest: Relaxen in het groen op Margarethaeiland

In het midden van de Donau ligt - net als in Parijs in de Seine trouwens - een klein eilandje. En dat is een heel fijne plek.

de zoo: groene amfibieën en voorhistorische reptielen

Mijn mama heeft al jaren een zoo-abonnement en sinds ik er ook eentje heb spreek ik vaak met haar daar af. Ik hang daar dan niet meer zoals vroeger een hele dag rond, maar we pikken er wat diertjes uit die we gaan bezoeken en tussendoor verwennen we onszelf met een taske koffie.

Boedapest: over een tevergeefs bezoek aan een museum en een troostrijk alternatief

Mijn reisgezel is al eerder in Boedapest geweest en wilde er graag ook eens met mij naartoe. Bij zijn vorig bezoek aan de stad had hij in een museum werken van een kunstenaar gezien die hij me graag wilde tonen omdat hij ze zo mooi vond: Vasarely.

zoo: nog wat Planckendaal

Over die keer dat ik naar Planckendael ging met mama: ik zag er natuurlijk meer dan vogeltjes die op mijn hoofd kakten  . 

De zoo: Planckendael: bescheten en gebeten

Ik heb een abonnement op de zoo in Antwerpen. En met dat abonnement kan je ook zonder betalen binnen in Planckendael in Muizen.

Mijn nieuw vogelvoederhuisje

De paar wandelaars die ik onlangs tegen kwam in Ertbruggebos  zullen raar opgekeken hebben toen ze mij kruisten: Ertbruggebos is een erg rustig bos waar weinig mensen rondlopen en diegenen die er wel lopen zijn meestal vergezeld van een viervoeter die als de baasjes het doen zoals het hoort vastzit aan een leiband.

in de zoo: vogels van allerlei pluimage

Dat vogels voor mij de zowat meest gefotografeerde modellen zouden zijn van alle dieren in de zoo had ik op voorhand toch niet kunnen bedenken. 

Sneeuw- en vogelpret

Als het dan toch winter moet zijn, en dan nog zo'n winter met grijze sombere dagen, doe er dan maar ineens een portie sneeuw bij. Dan kan ik dat namelijk nog verdragen. 

in de zoo: de zebra's - portie 2

Ik wilde een blogpostje schrijven voor morgenvroeg  ( ik schrijf dit nu = woensdagavond 27/9) maar ik ben gewoon keikeislechtgezind en geïrriteerd.

In de zoo: nijlpaarden

Ooit bezocht ik de zoo van Praag. (Echt een aanrader, die zoo van Praag ... .) 

En ik herinner me nog dat de nijlpaardmama en haar jong me erg vertederden.

Antwerpen: in de zoo - zeehondjes

Als er nu 1 dier is waar ik heerlijk zen en goed gezind van word in de zoo, dan is het de zeehond. 

Antwerpen: Ertbruggebos en zijn bewoners

Ik vond het hoog tijd om het bos achter mijn hoek nog eens een bezoekje te brengen. 

Ik woon in een stad maar genoeg aan de rand om ook te kunnen genieten van de geneugten van wat groen en bomen, oa in het Ertbruggebos op de rand van Deurne en Wijnegem.

in het park: pijamaschildwants

Toen ik in de rapte een verhuis van een lading slakken met huisjes naar het park aan de overkant had geregeld en ik terug naar huis stapte  - echt hé! waar blijven ze vandaan komen! Ik heb zo'n ongelooflijk klein tuintje en heb daar al zeker 100 joekels van slakken met huisjes uit geplukt! - viel mijn oog op een rood vlekje op een plant in de berm.

de zoo: pelikanen en wat gemijmer over fotograferen in de zoo

De zoo zit vol mooie fotogenieke dieren. Toch heb ik ondertussen ondervonden dat het niet altijd even evident is om de schoonheid van die dieren ook vast te leggen op foto. 

Napels: ramptoerisme in Herculano

De vele archeologische en oudheidkundige bezienswaardigheden, dat is 1 van de belangrijkste redenen waarom ik met mijn lief een week naar Napels ging.

De kruiskensberg: over een poes, kapellekens, kikkers, zand en bomen

Of ik geen zin had om samen met mama te komen wandelen, vroeg tante Gaby.

En zo geschiedde.

de Kastaard van Son

Mag ik jullie voorstellen: de Kastaard van vriendin Son.
Ne schone rosse en ik zou hem zo knuffelen ware het niet dat hij niet zo enthousiast is over onbekende mensen die hem proberen te knuffelen.