Brussel: lekker eten bij "Albert" en Rinus Van De Velde in BOZAR

Uiteraard moest ik gaan kijken naar de tentoonstelling met nieuwe werken van Rinus Van De Velde in Bozar in Brussel. Want sinds hij mijn broer als muze en model gebruikte voor een reusachtig schilderij ben ik natuurlijk fan. Hoe zoudt ge zelf zijn!

Dus toen ik las dat er in Bozar een tentoonstelling was met werken van hem, trommelde ik mijn moeder en de broer in kwestie op, werd er ook nog een lang niet meer gezien in Brussel wonend en kunstminnend nichtje opgevorderd en zo trokken we op een zachte lentedag naar Brussel.

Intermezzo: we begonnen ons uitje eerst met een lekker etentje in de buurt van Bozar. Ik verzeil wel vaker daar in de buurt en dan ga ik geregeld een hapje eten. Maar ik ben dan meestal teleurgesteld over de mij voorgezette kost. Goei restaurants en eetgelegenheden zijn moeilijk te vinden vind ik.

Dus besloten we het Brusssels nichtje om een tip te vragen in het kader van 'de inheemse bevolking kent de beste plekjes' en dat bleed de juiste strategie. Zij wist een héél goed adresje en ik wil het graag met jullie delen voor als je daar ook eens in de buurt op zoek moet naar eten. 

Laure Prouvost

Op de Kunstberg in Brussel ligt de "Koninklijke Bibliotheek van België" en die bibliotheek heeft een cafetaria die tegenwoordig in beslag is genomen door restaurant "Albert". Omdat het restaurant in een kantoorgebouw gevestigd is, is het helaas alleen tijdens de dag open. Maar het is beslist een adresje dat het uitproberen waard is. 

De kaart is niet uitgebreid maar bevat een aantal lekkere gerechten die duidelijk met veel goesting zijn uitgedacht en met veel liefde worden bereid. 

Ik at er een" varkensspiering ‘Cuvry’ , pastinaak, jus met citrusvrucht, kruidnagel en steranijs" en dat was echt lekker! Ook mijn medegasten waren zeer te spreken over wat ze op hun bord kregen. 

Bovendien zaten we daar ook erg goed: het restaurant ligt in een zeer ruime lichte zaal en het was er lawaaigewijs erg rustig.  De inrichting dateert nog van lang vervlogen tijden en is zeer mooi. 

detail

De bezieler van het restaurant bleek erg vriendelijk en sympathiek en we stapten allemaal buiten met het idee 'hier komen we nog' en 'we nemen hier nog volk mee naartoe'. Voila. Een tip dus.

Ik vind het heel moeilijk om echt goede restaurants te vinden, dus als ik er eentje tegenkom wil ik daar met plezier wat reclame voor maken. Ongesponsord en op eigen initiatief natuurlijk want zo doe ik dat op mijn blog. 

Bon, nadat we ons buikje vol gegeten hadden, was het tijd voor Rinus Van De Velde, dus teenden we naar Bozar.

Ik was erg benieuwd naar de nieuwe werken want ik had gelezen dat hij nu ook werken in kleur had gemaakt. Ik vind zijn zwart/wit werken bijzonder krachtig en vreesde dat ze wat van hun sterkte zouden inboeten in kleur.

Maar niets bleek minder waar: ik stond er zowaar effe met open mond naar te kijken, zo goed vond ik ze. Mijn vrees was onterecht: ook in kleur zijn zijn werken indrukwekkend. 

Rinus Van De Velde bouwt eerst levensechte decors waarvan hij vervolgens foto's neemt die dan weer dienen als basis voor zijn schilderijen. Zoals gewoonlijk stonden deze decorstukken ook op de tentoonstelling.

Blikvanger - al bij het binnenkomen - was een levensgroot treinstel ... van karton. Toch kon je er even doorheen lopen en het bleek verrassend stevig! 

Nieuw waren de schattige keramiekwerkjes die her en der verspreid tentoongesteld stonden. 

A summer at Giverny - Rinus Van De Velde (en ik had direct herkend wat het keramiekstukje verbeeldde ...)

Tenslotte zagen we er ook nog 2 films die gemaakt werden met/in de decorstukken die ter plaatse te bezichtigen zijn. 

Het thema van de tentoonstelling sprak me erg aan want ooit was dat erg herkenbaar voor mij: 'inner travels'.

Ooit was dat namelijk de enige manier waarop ik reisde want een vervelende paniekstoornis maakte het me lastig om te kunnen genieten van vakanties op verplaatsing. Ik ben blij dat dat voorbij is en geniet nu ten volle van de reisjes die ik maak, maar ik was toen niet ongelukkig omdat ik niet op reis ging. 

Hier en daar figureert de kunstenaar zelf in zijn werken. In de films doet hij mee mét een masker van zijn eigen gezicht op. 

Mijn broer diende deze keer niet als inspiratie, maar ik moest me toch inhouden om medemuseumbezoekers niet aan te stoten en naar mijn broer wijzend te fluisteren: "Herken je hem niet van de vorige werken?". Gelukkig kon ik me beheersen want dat soort van gedrag zou lichtelijk beschamend zijn en ik zou ongetwijfeld - terecht! - een kwade broer op mijn dak krijgen. De drang om dat rond te bazuinen is overigens door dit blogartikel te schrijven al een beetje geledigd (HIHIHI!). 

Josephine Troller

Hier en daar trakteert de tentoonstelling je op werken die niet van Rinus Van De Velde zijn maar hem wel inspireerde. En dat is natuurlijk mooi meegenomen. 

Henri Rousseau

Onderstaand werk herkende ik van een tentoonstelling die ik ooit bezocht in Fondation Louis Vuitton in Parijs. Ik ben achteraf gaan zoeken op mijn blog en ja hoor: zie hier.... 

Bodys Isek Kingelez

Wil je er ook eens naartoe? Dat kan nog tot 15 mei en is een absolute aanrader! Meer info vind je op deze website.

 Meer blogartikelen over kunst via deze tag.... - Meer blogartikelen over Brussel via deze tag ....